Γράφει η ΙΩΑΝΝΑ ΚΟΝΔΥΛΗ
Επίκουρη καθηγήτρια της Νομικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών.
Στην αρχική της σύλληψη, η υιοθεσία θεσπίστηκε με σκοπό την
ικανοποίηση των αναγκών του θετού γονέα (συνέχιση της λατρείας των
εφεστίων θεών, του πατρογονικού ονόματος, διατήρηση της οικογενειακής
περιουσίας). Τον τρόπο οργάνωσης του θεσμού εξέφραζε περιεκτικά το
ρωμαϊκό ρητό «adοptio naturam imitatur» (η υιοθεσία μιμείται τη φύση).
Αργότερα, κυρίως κατά τον 20ό αιώνα, το κέντρο βάρους της υιοθεσίας,
όπως άλλωστε και ολόκληρου του Οικογενειακού Δικαίου, μετατοπίστηκε.
Εγινε παιδοκεντρικό, αποβλέποντας αποκλειστικά στο συμφέρον του παιδιού.
Το συμφέρον αυτό δεν είναι μόνο περιουσιακό –και γενικότερα υλικό–,
αλλά επίσης ψυχικό και ηθικό. Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων
Δικαιωμάτων έχει αναγνωρίσει επανειλημμένως ως πρωταρχικό κριτήριο σε
υποθέσεις επιμέλειας το συμφέρον του παιδιού. Στην απόφαση P.V. κατά
Ισπανίας, απέρριψε την προσφυγή κατά του περιορισμού πρόσβασης στο παιδί
του διεμφυλικού άνδρα που είχε κάνει έναν γιο με τη γυναίκα του πριν
αλλάξει φύλο. Το δικαστήριο έκρινε ότι δεν μπορούσε να εξασφαλίσει
σταθερό περιβάλλον στο παιδί. Το νομοσχέδιο που επιτρέπει την αναδοχή σε
όσους έχουν συνάψει σύμφωνο συμβίωσης, επαναφέρει τον προβληματισμό για
τη δυνατότητα υιοθεσίας από ομόφυλα ζευγάρια.
Το θετό παιδί είναι κατεξοχήν το τέκνο της ιδιωτικής βούλησης και
αυτονομίας, αλλά δεν αποτελεί κριτήριο προσδιορισμού του εύρους των
δικαιωμάτων των υποψήφιων θετών γονέων.
Δεν πρόκειται για απόλαυση του
δικαιώματος στη δημιουργία θετής οικογένειας –ένα ακόμη βήμα προς την
πλήρη εξομοίωση των ομόφυλων ζευγαριών με τα ετερόφυλα– αλλά για
προσφορά φροντίδας σε μικρά παιδιά.
Η έλλειψη διακριτού πατρικού ή
μητρικού προτύπου στην ομόφυλη οικογένεια, ο αντίκτυπος του αρνητικού
κοινωνικού περίγυρου στην ψυχική ισορροπία του παιδιού και ο εύθραυστος
χαρακτήρας των σχέσεων μεταξύ ομοφύλων καθιστούν τη σκοπιμότητα της
νομοθετικής πρωτοβουλίας αμφίβολη.
Ειδικότερα...
μάλιστα, δεδομένου ότι
αυτή δεν στηρίζεται σε προηγούμενες κοινωνικές έρευνες στην Ελλάδα.
Εξάλλου, όλες οι έρευνες που διενεργήθηκαν στο εξωτερικό, ανεξαρτήτως
αποτελεσμάτων, αμφισβητούνται, διότι πραγματοποιήθηκαν σε μικρό δείγμα
και στερούνται χρονικού βάθους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου