Toυ ΓΙΑΝΝΗ ΛΟΒΕΡΔΟΥ
Το ότι το υπουργείο Παιδείας καταδίκασε την πρωτοβουλία του διευθυντή του Γυμνασίου Ρεθύμνου να παραπέμψει στη Δικαιοσύνη τους καταληψίες μαθητές, δεν με εξέπληξε.
Το ότι τα έβαλαν και με τη Δικαιοσύνη που τους επέβαλλε 80 ώρες κοινωνικής εργασίας, πάλι δεν με εξέπληξε.
Από τον σύντροφο Κ. Γαβρόγλου, ελέω Τσίπρα υπουργό παιδείας, δεν περίμενα τίποτα καλύτερο.
Μια κυβέρνηση καταληψιών με επικεφαλής τον αρχικαταληψία της δεκαετίας του 1990, δεν θα μπορούσε να κάνει κάτι διαφορετικό.
Με προβλημάτισε όμως η συμπεριφορά της εισαγγελέως του Αρείου Πάγου Ξένης Δημητρίου, που επενέβη να μην ισχύσει η απόφαση του δικαστηρίου.
Με προβλημάτισε η στάση πολλών δημοσιογράφων, που ισχυρίστηκαν «μικρά παιδιά είναι, να μην τιμωρηθούν».
Μα η κοινωνική εργασία δεν είναι ποινή. Είναι διαπαιδαγώγηση. Γι’ αυτούς που επιδεικνύουν αντικοινωνική συμπεριφορά, (κι η κατάληψη σχολείων είναι αντικοινωνική πράξη), η κοινωνική εργασία είναι ένας τρόπος για να επανενταχθούν σε μια συγκροτημένη και κανονικά λειτουργούσα κοινωνία.
Σε όλες τις πολιτισμένες κι ανεπτυγμένες δημοκρατίες του κόσμου, από τις ΗΠΑ μέχρι την Βρετανία, τον Καναδά η την Γερμανία, η κοινωνική εργασία αυτό το νόημα έχει. Πετάς σκουπίδια, το δικαστήριο σου επιβάλλει για κάποιες ώρες να μαζεύεις τα σκουπίδια. Προσέβαλλες τους ηλικιωμένους, πας σε οίκο ευγηρίας για να προσφέρεις στους πιο ανήμπορους, κοκ. Είναι μια σύγχρονη, κι άκρως σωστή και φιλελεύθερη προσέγγιση στην αντιμετώπιση των αντικοινωνικών συμπεριφορών.
Αντίθετα, η τρομακτική ανοχή σε αυτές τις ακραίες παράτυπες και παράνομες πράξεις κι ενέργειες, έχει ενισχύσει την έκνομη κατάσταση, που επικρατεί στην ελληνική κοινωνία. Αυτός, που καταλαμβάνει ένα δημόσιο σχολείο για χαβαλέ, αν γίνει ανεκτός (διότι σε ιδιωτικό σχολείο ουδέποτε γίνονται καταλήψεις γιατί δεν αφήνουν οι γονείς, που πληρώνουν αδρά) με τη λογική «δεν βαριέσαι, παιδιά είναι», στην επόμενη φάση θα γίνει χουλιγκάνος στα γήπεδα η ρουβίκωνας να πετάει μολότοφ η, σε ακραίες περιπτώσεις, πρωθυπουργός να καταστρέψει οριστικά την χώρα.
Βλέπετε ότι πολύ συχνά στην Ελλάδα έχουμε ανεχτεί ακραίες καταστάσεις. Δικαιολογούμε τα πάντα. Έχουμε φτάσει μέχρι του σημείου να δικαιολογούν κάποιοι αριστερούληδες ακόμα και τις δολοφονικές απόπειρες εναντίον πρώην πρωθυπουργών. Είναι προφανές ότι αυτή η λογική είναι σε μεγάλο βαθμό υπεύθυνη για την κατάντια της χώρας. Διότι το πρόβλημα δεν είναι πρωτίστως οικονομικό. Είναι αξιών, ήθους και παιδείας.
Δυστυχώς αυτή είναι η νοοτροπία των αριστερών, που επαναφέρουν όλες τις αντιδραστικές καταστάσεις του παρελθόντος στην εκπαίδευση, από το πανεπιστημιακό άσυλο μέχρι τους «αιώνιους φοιτητές».
Πάντα έλεγα ότι ο ΣΥΡΙΖΑ κι η αριστερά εκπροσωπούν...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου