Η μέθοδος είναι αλάνθαστη. Γραμμένη σε διάφορες εκδόσεις. Προτίμησε αυτή του ΣΥΡΙΖΑ. Τρέξε όμως πριν σκορπίσουν. Και πρόσεξε το δούλεμα στα ψιλά γράμματα...
Το ΑΣΕΠ (για να γίνεις κρατικός υπάλληλος) είναι μόνο να δείξουμε ότι και η Ελλάδα ανήκει δήθεν στις πολιτισμένες χώρες με κανόνες αξιοκρατίας στην κρατική μηχανή. Είναι για τα μάτια των άλλων...
Αυτά ξέχασε τα εσύ που περιμένεις, 40 χρόνια τώρα, τους σοσιαλιστές, τους ροζ αριστερούς ή και τους φιλελεύθερους - κρατιστές για να χωθείς στο κράτος. Να γίνεις κρατικός υπάλληλος και να σωθείς... αντί να σπέρνεις σιτάρια και να κλαδεύεις ελιές…
Ο άλλος δρόμος δεν έχει εξετάσεις. Δεν έχει αξιοκρατία. Δεν έχει ειδικότητες και πτυχία. Είναι απλός και βατός... Τον βαδίζεις από δύο κατευθύνσεις.
Η πρώτη, η "οδός Καρανίκα", είναι κουραστική αλλά σίγουρη. Επιβάλλεται να είμαστε πιστά κομματόσκυλα. Να κάνουμε αφισοκολλήσεις, μέχρι να πιαστεί το χέρι... Κρατάμε ντουντούκα ενάντια στα πάντα... Και χορεύουμε στο Σύνταγμα, ως ιθαγενείς.
Προσοχή εδώ. Δεν είμαστε ποτέ αντίθετοι στα Εξάρχεια. Σε όποιο κόμμα και αν ανήκουμε. Στον ΣΥΡΙΖΑ, στο ΠΑΣΟΚ ή και στη Ν.Δ. Πολύ δε περισσότερο στους ΑΝΕΛ.
Άλλη υποχρέωση δεν υπάρχει. Καθόμαστε στο καφενείο ή σε μια κατάληψη (κοστίζει φθηνότερα...) περιμένοντας διορισμό ως σύμβουλος στο κράτος. Σύμβουλος από το γραφείο πρωθυπουργού μέχρι το Γραφείο προσέλκυσης ιδιωτικών επενδύσεων...
Και πάμε τώρα στην αλάνθαστη μέθοδο. Απαραίτητα προσόντα Να είμαστε συμβασιούχοι και να λήγει η σύμβασή μας ή να καταφέρουμε να στριμωχτούμε στις 4-6.000 συμβάσεις που ετοιμάζει ο ΣΥΡΙΖΑ μεταξύ 2017-2018.
Προσοχή όμως εδώ. Επειδή θα επιλέξουμε την "έκδοση" ΣΥΡΙΖΑ να έχουμε τον νου μας γιατί στα "κόλπα" έχουν ανακατευτεί και πολλά ψέματα. Ψέματα γραμμένα στα ψιλά γράμματα που θέλουν ειδική ανάγνωση...
Το πρώτο που έχουμε να κάνουμε είναι να περιμένουμε πότε ο ΣΥΡΙΖΑ θα βρεθεί (καλή ώρα) στα σημερινά του χάλια από τα οποία δεν πρόκειται να συνέλθει.
Καιρό για να κινηθούμε έχουμε. Μας φθάνει ο χρόνος μέχρι το φθινόπωρο του 2018 που ο ΣΥΡΙΖΑ θα παριστάνει την αριστερή κυβέρνηση αλλά στην πράξη θα κυβερνάει με νύχια και με δόντια, έχοντας τη σιγουριά των 153 του "ναι σε όλα".
Στην άθλια κατάσταση που είναι, εκλογικά, ο ΣΥΡΙΖΑ θα βρούμε πολύ εύκολα κάποιον να μας εξασφαλίσει μια από τις 4-6.000 τρίμηνες ή πεντάμηνες συμβάσεις που έρχονται μέσω Δήμων, κρατικών νοσοκομείων, ή δήθεν κοινωνικού έργου.
Καλό είναι να προτιμήσουμε την τρίμηνη για πρόσληψη σε κάποιο Δήμο. Να μην φοβηθούμε ότι η θέση θα έχει και δουλειά. Από την πρώτη ημέρα οι συνθήκες θα είναι ίδιες με αυτές των άλλων κρατικών υπαλλήλων. Καθόμαστε και στέλνουμε τον φορολογούμενο από γραφείο σε γραφείο και όπου βγει...
Να μην τρομάξουμε ούτε αν η σύμβαση ΣΥΡΙΖΑ αφορά την καθαριότητα ή τον χώρο της κρατικής νοσοκόμας ή κρατικού νοσοκόμου. Στις περισσότερες περιπτώσεις είναι προσωρινή. Για τα μάτια. Για τους χαχόλους φορολογούμενους που μας πληρώνουν.
Αφού χωθούμε στο κράτος, είτε από τις πόρτες των Δήμων είτε από τα παράθυρα των κρατικών νοσοκομείων ή των κοινωνικών έργων..., περιμένουμε να περάσει το τρίμηνο.
Όταν περάσει (και συμβεί να μην έχουμε μονιμοποιηθεί) κατεβαίνουμε σε απεργία και ζητάμε μονιμοποίηση. Με τον ΣΥΡΙΖΑ δεν φοβόμαστε ούτε απεργίες ούτε καταλήψεις. Απεργούμε μέχρι εκεί που δεν παίρνει άλλο.
Προσοχή. Δεν φοβόμαστε περίπτωση αναγκαστικής δουλειάς με πολιτική επιστράτευση. Η "μέθοδος" ΣΥΡΙΖΑ, για να χωθείς στο κράτος, έχει ήδη φροντίσει να καταργήσει την πολιτική επιστράτευση.
Και τώρα όλη την προσοχή μας:.
Μόλις ακούσουμε ή διαβάσουμε πως ο Τσίπρας έβαλε τον σύντροφο Σκουρλέτη ή άλλον αριστερό επαναστάτη του ΣΥΡΙΖΑ να μας υποσχεθεί μονιμοποίηση στο κράτος μέσω ΑΣΕΠ αναζητάμε την αλήθεια στα ψιλά γράμματα.
Γνωρίζοντας ότι ο ΣΥΡΙΖΑ (και το δεκανίκι του οι ΑΝΕΛ) λένε μονίμως ψέματα (εκτός του χρέους γιατί τους περιμένουν στη γωνία Σόιμπλε και Λαγκαρντ) ψάχνουμε αν πράγματι προκάνουν να μας χώσουν στο κράτος με ΑΣΕΠ. Γιατί οι εκλογές (του 2018) δεν είναι μακριά. Και τους συμφέρει (μέσα στο μαύρο τους το χάλι) να μας βάλουν πρώτα να τους ψηφίσουμε. Εδώ θέλει πολλή προσοχή. Τα άλλα είναι εύκολα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου