Η κυβερνητική μηχανή «έσπειρε» χθες το βράδυ την είδηση ότι η τρόικα δεν διαφωνεί με τη μείωση της φορλογίας. Η αλήθεια είναι ότι η τρόικα είπε «Θα δούμε στην Αθήνα, αν πιάσετε τους στόχους όλα συζητιούνται».
Δεν χρειαζόταν να πάει κανείς στο Παρίσι για να το ακούσει αυτό, από το 2010 το ίδιο λένε. Αλλού είναι το θέμα. Μισθοί 14 δισ., συντάξεις 28 δισ., ταμεία, ΟΑΕΔ, Υγεία, ό,τι έχει μείνει από τις δημόσιες επενδύσεις... πάμε για πάνω από 50 δισ., χωρίς την εξυπηρέτηση του χρέους και τα παλιά χρέη του κράτους. Δεν απαντάει κανείς στο ερώτημα αν αντέχουμε αυτό το κράτος.
Ο Σαμαράς και η κυβέρνηση συζητούν να μειώσουν τη φορολογία στο πετρέλαιο θέρμανσης και να διορθώσουν τον ΕΝΦΙΑ. Την ίδια ώρα αποδέχονται την παράνοια των φόρων στην παραγωγή (ΕΦΚ στο αέριο), που απο τον ίδιο τον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης χαρακτηρίσθηκαν στη συνάντηση με τον ΣΕΒ απαράδεκτοι για τη δική του λογική. Τα έσοδα από τον φόρο αυτόν στο αέριο δεν ξεπερνούν τα 150 εκατομμύρια ευρώ τον χρόνο, στερούν όμως πολλές θέσεις εργασίας καθώς πρόκειται για τον υψηλότερο αντίστοιχο φόρο σε ολόκληρη την Ε.Ε. Οι φόροι επιβλήθηκαν από την ανάγκη να κλείσει όπως-όπως, το 2011, το κενό 4 δισ. περίπου του προϋπολογισμού. Το πώς θα κλείσει μόνιμα έκτοτε δεν βρέθηκε.
Τώρα συζητάμε πώς οι φόροι αυτοί θα μειωθούν. Θεωρητικά θα αναπληρωθούν από μεγαλύτερους τζίρους λόγω της ανάπτυξης. Αλλά κανείς δεν το έχει υπολογίσει.
Την προηγούμενη φορά είχε γίνει αυτό την περίοδο 2006-2007 από την κυβέρνηση Καραμανλή. Σε αυτό ο Σαμαράς μοιάζει με τον Τσίπρα. Εξαγγέλλει κάτι που δεν λέει πώς ακριβώς θα το πληρώσει. Ενώ ο κ. Τσίπρας το γνωρίζει: Από την πάταξη της φοροδιαφυγής. Ο παλιός διευθυντής του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους Δημήτρης Δρίτσας, έλεγε στους υφισταμένους του, όταν δεν μπορούσε να ισοσκελίσει τον προϋπολογισμό: «Βάλε 200 δισ. (δραχμές) καταπολέμηση της φοροδιαφυγής»!
Αυτό στα τέλη της δεκαετίας του 1990 ήταν 600 εκατομμύρια ευρώ έλλειμμα. Φυσικά όσοι παρουσίαζαν με αυτόν τον τρόπο έναν προϋπολογισμό ισοσκελισμένο, γνώριζαν ότι αυτό δεν ίσχυε.
Θεωρητικά τώρα ζούμε στην εποχή των πρωτογενών πλεονασμάτων. Μόνο που αυτά δεν φτάνουν για να μειωθούν οι φόροι. Οι αριθμοί καμιά φορά αποδεικνύονται πεισματάρικοι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου