Βγήκε ο Τσίπρας στους παραγωγικούς φορείς στη ΔΕΘ και υποσχέθηκε τόσα πολλά και τόσα καλά, που δεν τον πίστεψαν ούτε οι κέφαλοι του Θερμαϊκού. Μόνο μερικοί θερμοκέφαλοι του κόμματός του έδειξαν να ενθουσιάζονται με όσα ξεφούρνισε. Οι υπόλοιποι, γνωρίζοντας από πρώτο χέρι ότι ο Τσίπρας τους μοιάζει απόλυτα κι αφόρητα, πήραν το κομπιουτεράκι ανά χείρας και υπολόγιζαν πόσο πάει το λάδι, πόσο το ξύδι και πόσο το λαδόξυδο. Κι άρχισαν αυτομάτως να του κρεμούν κουδούνια. Παντού. Στο λαιμό, στα χέρια, στην υπόσχεση για αύξηση του κατώτατου μισθού, στο τάξιμο για κατάργηση του Μνημονίου, στη δέσμευση για κατάργηση της εξίσωσης του πετρελαίου κίνησης με αυτό της θέρμανσης και δεν συμμαζεύεται.
Παπάτζες
Κι έπειτα από τόσα χρόνια καταστροφής, υποτέλειας, ξεπαραδιάσματος, παρακολούθησης αναμέτρητων κυβιστήσεων των πολιτικών (και ενίων δημοσιογράφων), οι μόνες εξαγγελίες που θα μπορούσαν να γίνουν πιστευτές έχουν ως εξής:
«Κυρίες και κύριοι. Μέσα στις επόμενες 4.000 λέξεις θα σας περιγράψω πώς είναι δυνατόν να χαλάσετε πολύτιμες ώρες από τη ζωή σας για να ακούσετε τετριμμένες παπάτζες από έναν άνθρωπο που δεν έχει σταυρώσει ούτε μεροκάματο στη ζωή του και κιότεψε να κάνει μια στρατιωτική θητεία της προκοπής.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου