"Κόμμα = Ομάς ανθρώπων, ειδότων ν' αναγιγνώσκωσι και ν' αρθογραφώσιν εχόντων χείρας και πόδας υγιείς, αλλά μισούντων πάσαν εργασίαν, οίτινες ενούμενοι υπο ένα οιονδήποτε αρχηγόν, ζητούσι ν' αναβιβάσωσιν αυτόν δια παντός μέσου εις την έδραν πρωθυπουργού, ίνα παρέχη αυτοίς τα μέσα να ζώσι χωρίς να σκάπτωσι"
Εμμανουήλ Ροΐδης , Έλληνας πεζογράφος και κριτικός (1836-1904)


ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΜΠΑΝΑΝΙΑ: Ο δεσπότης και ο τσομπάνης


Η διατύπωση των θέσεων και των αιτημάτων κάθε κοινωνικής ή επαγγελματικής ομάδας είναι όχι απλώς θεμιτή, αλλά και επιβεβλημένη σε μια δημοκρατική και ανοικτή κοινωνία. Αυτή, εξάλλου, είναι και η πεμπτουσία της δημοκρατίας. 

Τα πράγματα, όμως, αλλάζουν όταν οι συγκεκριμένοι κοινωνικοί ή οικονομικοί παράγοντες θέλουν να επιβάλουν το δικό τους «συμφέρον», ακόμη και εις βάρος όλων των άλλων πολιτών. Και το ακόμη χειρότερο είναι όταν με ιδιαίτερη ευκολία βρίσκουν και πολιτικούς πρόθυμους να κάνουν αυτή τη δουλειά για λογαριασμό τους, σε μια απαράδεκτη και αντιδραστική σχέση συναλλαγής.
 
Είδαμε με τι ευκολία οι βουλευτές αγροτικών περιοχών έδωσαν μάχη απειλώντας ακόμη και με ανταρσία για να γλιτώσουν τα μαντριά και τις στάνες από τον φόρο ακίνητης περιουσίας. Χωρίς καμία ντροπή έδωσαν τη μάχη και την κέρδισαν οι συγκεκριμένοι βουλευτές, αδιαφορώντας για όλους τους άλλους πολίτες που το δυάρι ή το τριάρι που μένουν ούτε τους προσφέρει εισόδημα ούτε φυσικά οι ίδιοι ήταν αποδέκτες επιδοτήσεων, συχνά πλασματικών, από την ΕΕ για κοπάδια που αν υπήρχαν θα είχαν γεμίσει και την Ελλάδα και τη Βουλγαρία και τα Σκόπια...
 
Αλλά και στο θέμα του συμφώνου συμβίωσης είδαμε να συμβαίνει κάτι αντίστοιχο. Είναι απολύτως σεβαστή η γνώμη και η θέση της Εκκλησίας και κάθε μητροπολίτη και ιερωμένου για θέματα όπως αυτό του συμφώνου συμβίωσης ομόφυλων ζευγαριών, που αντανακλούν και την αντίληψη μεγάλου μέρους της ελληνικής κοινωνίας. Η απόσταση όμως μέχρι του σημείου να υποβάλλονται τελεσίγραφα στην Πολιτεία και να εκβιάζονται βουλευτές ότι αν ψηφίσουν μια τέτοια τροπολογία θα τους κηρύξει πόλεμο η Εκκλησία είναι τεράστια και ακουμπά τον ίδιο τον πυρήνα της δημοκρατίας. Είναι όμως και αυτό απότοκο του στρεβλού τρόπου με τον οποίο έχει αναπτυχθεί το πολιτικό μας σύστημα.


Που και ο τσομπάνης ήταν εύκολη εκλογική πελατεία, αλλά και ο δεσπότης ήταν ο διαχειριστής εκατοντάδων ή χιλιάδων ψήφων τις οποίες μοίραζε στους υπάκουους πολιτευτές. Απλώς στα θέματα αυτά δεν σηκώνει πρόσθεση. Εξυπηρετώντας πότε τον τσομπάνη, πότε τον δεσπότη και κάθε άλλη ομάδα συμφερόντων, δεν σημαίνει ότι εξυπηρετείται και το συλλογικό συμφέρον. Μάλλον το αντίθετο συμβαίνει

Δεν υπάρχουν σχόλια: