Του Δημήτρη Κοντογιάννη Φαίνεται ότι το έχει η Τράπεζα της Ελλάδος να προκαλεί ενίοτε σεισμικές δονήσεις στο κόστος δανεισμού του Δημοσίου.
Τον Μάρτιο του 2008 ήταν η απεργία των υπαλλήλων που οδήγησε στην παύση των πληρωμών επί τριήμερο, προκαλώντας την μήνιν αρκετών ξένων πιστωτών μας, οι οποίοι αδυνατούσαν να κατανοήσουν πώς αυτά συνέβαιναν σε χώρα της ευρωζώνης. Το περίφημο spread, με το οποίο δανείζεται η χώρα πάνω από τη Γερμανία, ξέφυγε πάνω από τις 170 μονάδες βάσης και δεν ξαναγύρισε. Η απεργία, όμως, έπαιξε καθοριστικό ρόλο στην ανάληψη της θέσης του Διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος από τον κ. Προβόπουλο, που εργαζόταν γι' αυτό τον σκοπό επί μακρόν. Ο πρώην διοικητής κ. Γκαργκάνας έπεσε σε δυσμένεια, με αποτέλεσμα να μην προχωρήσει το σχέδιο για παραμονή του στην ίδια θέση για ακόμη δύο χρόνια.
Στα τέλη της προηγούμενης εβδομάδας, η Τράπεζα της Ελλάδος άφησε να διαρρεύσει προς μερίδα του Τύπου ότι η ΕΚΤ δεν επιθυμούσε να αντλήσουν οι ελληνικές τράπεζες από τον σχετικό μηχανισμό ρευστότητα για 12 μήνες.
Το αποτέλεσμα ήταν να ανεβεί το spread και το κόστος δανεισμού του κράτους.
Ακόμη και αν υπήρχε τέτοια εντολή από την ΕΚΤ, ο χειρισμός του θέματος από την κεντρική τράπεζα ήταν επιεικώς «άγαρμπος» κατά μερικούς, «επιζήμιος» κατά άλλους, για το Δημόσιο, τις τράπεζες και την εθνική οικονομία.
Αυτά όμως συμβαίνουν όταν οι επιλεκτικές διαρροές στοιχείων και πληροφοριών του τραπεζικού συστήματος προς τον Τύπο είναι ο κανόνας και, προφανώς, δεν παρατηρείται σε άλλη χώρα της ευρωζώνης
ΠΗΓΗ ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου