Το 2008 δεν είδαμε χρεoκοπία. Την είδαμε το 2010.
Θα μας έσωζαν επενδύσεις 150.000 θέσεων εργασίας. Δεν ήρθαν.
Θα έρθουν τώρα; Και με 200.000 θέσεις;
Θα έρθουν, μας λέει το πρόγραμμα Ελλάδα 2.0 που συμφωνήθηκε στις Βρυξέλλες την Παρασκευή. Θα έρθουν και θα κινητοποιήσουν 60 δισ. ως το 2027, εξασφαλίζοντας 180-200.000 εργασιακές θέσεις, ζηλευτές και για τους 650.000 Έλληνες εργαζόμενους εκτός Ελλάδας.
Τι να πούμε τώρα εμείς;
Ότι και πάλι δεν βλέπουμε να έρχονται επενδυτές ή Έλληνες του εξωτερικού, αν δεν ανατραπούν (οριστικά όμως) οι αιτίες για τις οποίες το 2008 της χρεοκοπίας, το 2010 των μνημονίων και το 2015 των capital controls, "έθαψαν" επενδυτικά την Ελλάδα.
Ότι την 12ετία, 2010-2021, τίποτε δεν άλλαξε στην καθολική παρέμβαση της πολιτικής στην οικονομία που έδιωξε από τις Τράπεζες 40 δισ. καταθέσεων (επιχειρήσεων και νοικοκυριών), προκάλεσε επιχειρηματική μετανάστευση, έστειλε 650.000 νέους εκτός Ελλάδας, επιτάχυνε αποεπένδυση και αποβιομηχάνιση. Και επισφράγισε τον 30ετή (μέχρι τη χρεοκοπία του 2010) κρατικοδιαιτισμό, ως μοντέλο της μεσαίας και μικρής οικονομίας μας σε παραγωγή, τουρισμό και υπηρεσίες.
Ότι το πολιτικό μοντέλο του κρατικοδιαιτισμού στην οικονομία δεν θα αλλάξει ούτε μετά το 2022, αφού κόμματα εξουσίας και αντιπολίτευσης συνολικά είναι αντίθετα σε μεταβολές του οικονομικού μας μοντέλου και δεσμεύονται να ακυρώσουν την αντίθετη νομοθεσία που ψήφισε μόνη της η σημερινή κυβέρνηση.
Ότι κανείς σοβαρός επενδυτής δεν προσελκύεται να επενδύσει σε μια χώρα όπου οι αλλαγές και οι διορθώσεις στην οικονομικής πολιτική, ιδίως στα φορολογικά και τα άλλα αναπτυξιακά κίνητρα έχουν διάρκεια μια 2ετία, λόγω των δεσμεύσεων όλων των άλλων κομμάτων να τα ανατρέψουν, ως πιθανή κυβέρνηση, το καλοκαίρι του 2023.
Ότι οι 68 μεταρρυθμίσεις για τις οποίες δεσμεύθηκε η κυβέρνηση στις Βρυξέλλες (προκειμένου να εξασφαλίσει τα 32 δισ. του Ταμείου Ανάκαμψης) είναι κυριολεκτικά στον αέρα αφενός γιατί δεν επαρκεί η 2ετής θητεία της και αφετέρου γιατί οι πάντες στη Βουλή, εκτός της κυβέρνησης, αρνούνται τις μεταρρυθμίσεις του Ελλάδα 2.0 και προειδοποιούν για δικό τους πρόγραμμα. Εντελώς αντίθετο.
Ότι κανείς δεν μπορεί να προγραμματίσει επένδυση σε μια χώρα όπου η κυβέρνηση (2ετούς θητείας) παρουσιάζει προθέσεις για μεταρρύθμιση στους μηχανισμούς δικαστικών παρεμβάσεων στη λειτουργία των επιχειρήσεων που αρνούνται όμως (από σήμερα), να εφαρμόσουν οι πιθανές μελλοντικές κυβερνήσεις της αντιπολίτευσης.
Ότι ο επενδυτής μακροπρόθεσμων επενδύσεων δεν έρχεται να επενδύσει αν δεν γνωρίζει (σε βάθος 15ετίας τουλάχιστον) το φορολογικό καθεστώς που θα ισχύει και τους στόχους της αναπτυξιακής πολιτικής (της συγκεκριμένης χώρας) τουλάχιστον για μια 10ετία.
Ότι ο επενδυτής και ο κεφαλαιούχος δεν μεταφέρει κεφάλαια σε μια χώρα με άγνωστες στοχεύσεις στην περιβαλλοντική πολιτική, την αδειοδότηση, την πολεοδομική και χωροταξική πολιτική, βασιζόμενος μόνο στις κατευθύνσεις μόνο ενός κυβερνητικού προγράμματος, του Ελλάδα 2.0, για το οποίο είναι αδύνατον να εγγυηθεί η Πολιτεία, καθώς τα πάντα στην οικονομία της χώρας ελέγχονται από τις επιλογές και τις ψηφοθηρικές ανάγκες κομμάτων.
Ότι κανείς επενδυτής δεν ρισκάρει επενδύσεις σε μια χώρα όπου...
το εργασιακό, το ενεργειακό και το εισφοροδοτικό κόστος είναι εντελώς ρευστό η δε προοπτική μεγάλων ανακατατάξεων είναι σαφέστατα δεδομένη μετά την ολοκλήρωση αποκρατικοποιήσεων σε νευραλγικούς τομείς της οικονομίας όπως είναι η ενέργεια ή το μισθολογικό, η τύχη του οποίου συνδέεται με άγνωστη (για την επόμενη 2ετία) κοινωνική πολιτική.
Ότι ακόμη και ο μικρομεσαίος και μικρός ντόπιος ή ξένος επενδυτής δεν θα κινητοποιηθεί όσο δεν αισθάνεται τι θα συμβεί τελικά με τον στόχο της κυβέρνησης, (στο Ελλάδα 2.0) για τον ψηφιακό μετασχηματισμό των μικρομεσαίων επιχειρήσεων, με απόκτηση εξοπλισμού, υπηρεσιών cloud και διαδικτυακών υπηρεσιών, όπως οι νέες τεχνολογίες ηλεκτρονικών πληρωμών, η εργασία από απόσταση, το ψηφιακό γραφείο και άλλα παρόμοια.
Και ας μείνουμε σε αυτή, την τελευταία, επιφύλαξή μας, καθώς ο ψηφιακός μετασχηματισμός των μικρομεσαίων στην Ελλάδα θα αφορά τουλάχιστον 600-650.000 επιχειρήσεις από τις 700.000 του συνόλου (98,5% της παραγωγής και υπηρεσιών) που θα ζητήσουν συνδρομή του κράτους όχι μόνο για να ψηφιοποιήσουν την δράση τους αλλά (κυρίως) για να σταθούν στα πόδια τους. Και αυτό θα το δούμε από τον Σεπτέμβριο του 2021. Υπό την προϋπόθεση βέβαια πως δεν θα οδηγηθούν σε νέο lockdown, έστω και 48ωρης διάρκειας.
Να γιατί "υποπτευόμαστε" τις 200.000 θέσεις εργασίας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου