Του ΜΑΝΟΥ ΒΟΥΛΑΡΙΝΟΥ
Φίλες, φίλοι και οι υπόλοιποι, τα γεγονότα των τελευταίων ημερών είναι μάλλον γνωστά οπότε επιτρέψτε μου απλώς να γράψω 10 πράγματα που διαπίστωσα (ή επιβεβαίωσα ή κατάλαβα) από τη νέα προσπάθεια του Ερντογάν να εκβιάσει την Ένωση:
1. Τα σύνορα υπάρχουν, φυλάσσονται, όταν χρειάζεται κλείνουν και τo Imagine είναι απλώς ένα γλυκανάλατο αφελές παιδικό τραγούδι. Δυστυχώς, στην πραγματική ζώη, μακριά από τους στίχους πολυεκατομμυριούχων ονειροπόλων, οι έκτακτες δυσάρεστες συνθήκες μπορεί να απαιτήσουν ανάλογα μέτρα.
2. Δεν έχουμε πόλεμο. Αν είχαμε θα ακούγατε σειρήνες, σε πολλούς από εσάς (ή σε συγγενείς σας) θα είχε έρθει το χαρτί της επιστράτευσης, τη γενναιότητα σας δεν θα αρκούσε να την επιδείξετε στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, χτες δεν θα πετούσατε αετό ούτε θα λείπατε τριήμερο και οι ουρές που θα κάνατε δεν θα ήταν για λαγάνα, αλλά για λίγες φέτες ψωμί. Αυτό που συμβαίνει αυτή τη στιγμή είναι ζόρικο και κρίσιμο, δεν ξέρω πως θα καταλήξει, αλλά πόλεμος (ευτυχώς) δεν είναι. Οι Ράμπο του πληκτρολογίου μπορούν να χαλαρώσουν και να κρατήσουν τα καλσόν τους άθικτα.
3. Η απόπειρα να περάσεις σύνορα με τη βία δεν μπορεί παρά να είναι μια απόπειρα εισβολής. Και κάθε χώρα οφείλει να αποκρούει κάθε απόπειρα εισβολής στο έδαφος της. Πολύ περισσότερο όταν αυτή οργανώνεται και καθοδηγείται από κάποιο επιθετικό και τυραννικό καθεστώς μιας άλλης, γειτονικής χώρας.
4. Όταν η προσπάθεια εισόδου σε μια χώρα συνοδεύεται από πετροβόλημα, καδρόνια, κωλοδάχτυλα και απειλές προς τους ανθρώπους που φυλάνε τα σύνορα της χώρας αυτής, είναι κάπως δύσκολο να πιστέψει κανείς ότι η επιθυμία εισόδου συνοδεύεται από οποιαδήποτε πρόθεση ειρηνικής συμβίωσης ή αφομοίωσης. Τα ορκ που βρίσκονται στην πρώτη γραμμή της προσπάθειας να ανοίξουν τα σύνορα δεν έρχονται ειρηνικά, πράγμα που σημαίνει πως δεν πρέπει να έρθουν καθόλου. Δυστυχώς για αυτά οι θέσεις που θα μπορούσαν να καταλάβουν στα ελληνικά πανεπιστήμια και τις κερκίδες των οργανωμένων οπαδών είναι ήδη κατειλημμένες από άλλα ορκ.
5. Εκτός από τα ορκ, στη χώρα μας θέλουν να μπουν και άνθρωποι που θέλουν να ζήσουν ειρηνικά και να προκόψουν. Προφανώς αυτή τη στιγμή (και με δεδομένο ότι η συνοριακή κρίση είναι αποτέλεσμα του εκβιασμού του Ερντογάν) τα σύνορα δεν μπορούν να ανοίξουν. Αλλά σύντομα θα πρέπει να βρούμε έναν τρόπο να κάνουμε τον διαχωρισμό, όχι μόνο για να βοηθήσουμε αλλά και για να βοηθηθούμε. Είναι άλλο πράγμα ο πρόσφυγας, άλλο ο μετανάστης και άλλο ο εισβολέας και γι’ αυτό πρέπει να αντιμετωπίζονται διαφορετικά.
6. Μέχρι τώρα η ελληνική κυβέρνηση έδειξε (κάπως ανέλπιστη) σοβαρότητα. Σε αντίθεση με τους οπαδικούς υποστηρικτές της που, μάλλον στερούμενοι σοβαρότητας, απαιτούν να πάψει η οποιαδήποτε κριτική στην κυβέρνηση επειδή «οι στιγμές είναι κρίσιμες». Ειδικά στις κρίσιμες στιγμές, τις στιγμές που τα λάθη μπορεί να γίνουν καταστροφικά, η κριτική είναι πιο απαραίτητη από ποτέ.
7. Εκτός φυσικά αν κριτική γίνεται με την (απολύτως αναμενόμενη) ανευθυνότητα της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Και δεν μιλάω για την εξαφάνιση του Αλέκση. Αυτή (αν σκεφτούμε το πόσο αδίστακτος, διχαστικός και καταστροφικός είναι συνήθως) ήταν το πιο υπεύθυνο πράγμα που μπορούσε να κάνει. Μιλάω για όλους εκείνους τους αντιπολιτευόμενους που έγιναν φορείς της ερντογανικής προπαγάνδας, παρουσιάζοντας την Ελλάδα ως τον αδίστακτο τσαμπουκά που τραμπουκίζει πρόσφυγες. Αυτή η στάση της αντιπολίτευσης είναι ένα καλό δείγμα του που μπορεί να σε οδηγήσει η ιδεολογική αγκύλωση, ιδιαιτέρως όταν συνδυάζεται με απύθμενο οπορτουνισμό.
8. Είναι πιο εύκολο να περάσεις ένα φορτηγό από την τρύπα μιας βελόνας παρά αριστερός να...
Φίλες, φίλοι και οι υπόλοιποι, τα γεγονότα των τελευταίων ημερών είναι μάλλον γνωστά οπότε επιτρέψτε μου απλώς να γράψω 10 πράγματα που διαπίστωσα (ή επιβεβαίωσα ή κατάλαβα) από τη νέα προσπάθεια του Ερντογάν να εκβιάσει την Ένωση:
1. Τα σύνορα υπάρχουν, φυλάσσονται, όταν χρειάζεται κλείνουν και τo Imagine είναι απλώς ένα γλυκανάλατο αφελές παιδικό τραγούδι. Δυστυχώς, στην πραγματική ζώη, μακριά από τους στίχους πολυεκατομμυριούχων ονειροπόλων, οι έκτακτες δυσάρεστες συνθήκες μπορεί να απαιτήσουν ανάλογα μέτρα.
2. Δεν έχουμε πόλεμο. Αν είχαμε θα ακούγατε σειρήνες, σε πολλούς από εσάς (ή σε συγγενείς σας) θα είχε έρθει το χαρτί της επιστράτευσης, τη γενναιότητα σας δεν θα αρκούσε να την επιδείξετε στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, χτες δεν θα πετούσατε αετό ούτε θα λείπατε τριήμερο και οι ουρές που θα κάνατε δεν θα ήταν για λαγάνα, αλλά για λίγες φέτες ψωμί. Αυτό που συμβαίνει αυτή τη στιγμή είναι ζόρικο και κρίσιμο, δεν ξέρω πως θα καταλήξει, αλλά πόλεμος (ευτυχώς) δεν είναι. Οι Ράμπο του πληκτρολογίου μπορούν να χαλαρώσουν και να κρατήσουν τα καλσόν τους άθικτα.
3. Η απόπειρα να περάσεις σύνορα με τη βία δεν μπορεί παρά να είναι μια απόπειρα εισβολής. Και κάθε χώρα οφείλει να αποκρούει κάθε απόπειρα εισβολής στο έδαφος της. Πολύ περισσότερο όταν αυτή οργανώνεται και καθοδηγείται από κάποιο επιθετικό και τυραννικό καθεστώς μιας άλλης, γειτονικής χώρας.
4. Όταν η προσπάθεια εισόδου σε μια χώρα συνοδεύεται από πετροβόλημα, καδρόνια, κωλοδάχτυλα και απειλές προς τους ανθρώπους που φυλάνε τα σύνορα της χώρας αυτής, είναι κάπως δύσκολο να πιστέψει κανείς ότι η επιθυμία εισόδου συνοδεύεται από οποιαδήποτε πρόθεση ειρηνικής συμβίωσης ή αφομοίωσης. Τα ορκ που βρίσκονται στην πρώτη γραμμή της προσπάθειας να ανοίξουν τα σύνορα δεν έρχονται ειρηνικά, πράγμα που σημαίνει πως δεν πρέπει να έρθουν καθόλου. Δυστυχώς για αυτά οι θέσεις που θα μπορούσαν να καταλάβουν στα ελληνικά πανεπιστήμια και τις κερκίδες των οργανωμένων οπαδών είναι ήδη κατειλημμένες από άλλα ορκ.
5. Εκτός από τα ορκ, στη χώρα μας θέλουν να μπουν και άνθρωποι που θέλουν να ζήσουν ειρηνικά και να προκόψουν. Προφανώς αυτή τη στιγμή (και με δεδομένο ότι η συνοριακή κρίση είναι αποτέλεσμα του εκβιασμού του Ερντογάν) τα σύνορα δεν μπορούν να ανοίξουν. Αλλά σύντομα θα πρέπει να βρούμε έναν τρόπο να κάνουμε τον διαχωρισμό, όχι μόνο για να βοηθήσουμε αλλά και για να βοηθηθούμε. Είναι άλλο πράγμα ο πρόσφυγας, άλλο ο μετανάστης και άλλο ο εισβολέας και γι’ αυτό πρέπει να αντιμετωπίζονται διαφορετικά.
6. Μέχρι τώρα η ελληνική κυβέρνηση έδειξε (κάπως ανέλπιστη) σοβαρότητα. Σε αντίθεση με τους οπαδικούς υποστηρικτές της που, μάλλον στερούμενοι σοβαρότητας, απαιτούν να πάψει η οποιαδήποτε κριτική στην κυβέρνηση επειδή «οι στιγμές είναι κρίσιμες». Ειδικά στις κρίσιμες στιγμές, τις στιγμές που τα λάθη μπορεί να γίνουν καταστροφικά, η κριτική είναι πιο απαραίτητη από ποτέ.
7. Εκτός φυσικά αν κριτική γίνεται με την (απολύτως αναμενόμενη) ανευθυνότητα της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Και δεν μιλάω για την εξαφάνιση του Αλέκση. Αυτή (αν σκεφτούμε το πόσο αδίστακτος, διχαστικός και καταστροφικός είναι συνήθως) ήταν το πιο υπεύθυνο πράγμα που μπορούσε να κάνει. Μιλάω για όλους εκείνους τους αντιπολιτευόμενους που έγιναν φορείς της ερντογανικής προπαγάνδας, παρουσιάζοντας την Ελλάδα ως τον αδίστακτο τσαμπουκά που τραμπουκίζει πρόσφυγες. Αυτή η στάση της αντιπολίτευσης είναι ένα καλό δείγμα του που μπορεί να σε οδηγήσει η ιδεολογική αγκύλωση, ιδιαιτέρως όταν συνδυάζεται με απύθμενο οπορτουνισμό.
8. Είναι πιο εύκολο να περάσεις ένα φορτηγό από την τρύπα μιας βελόνας παρά αριστερός να...
πει κακό λόγο για τη μαμά Ρωσία. Οι αριστεροί συμπολίτες με ευκολία φτιάχνουν κατεβατά ευθυνών για το προσφυγικό, δεν ξεχνούν ποτέ να γράψουν ΗΠΑ, ΝΑΤΟ και ΕΕ, καμιά φορά βάζουν μέσα και την Τουρκία, αλλά ΠΟΤΕ ΜΑ ΠΟΤΕ δεν χρησιμοποιούν στους καταλόγους ευθυνών τη λέξη ταμπού «Ρωσία». Το πράγμα γίνεται ακόμα πιο γελοίο αν σκεφτεί κανείς ότι η νέα προσπάθεια εκβιασμού από τον Ερντογάν ξεκίνησε μετα από ρωσικό βομβαρδισμό. (Φυσικά εξαιρείται η σχεδόν πάντα σοβαρή σε αυτά τα ζητήματα ΟΑΚΚΕ)
9. Η αναμφισβήτητη απόπειρα εισβολής σε καμία περιπτωση δεν δικαιώνει τους πυροβολημένους μισάνθρωπους που ζητούν να βουλιάζουν οι βάρκες στο Αιγαίο ή να μη διασώζονται οι ναυαγοί. Είναι άλλο πράγμα να είσαι φύλακας των συνόρων και άλλο εκτελεστής αμάχων. Το ότι κάποιος βουλιάζει τη βάρκα δεν θα πρέπει να σημαίνει και θανατική καταδίκη όσων είναι πάνω της. Υπάρχει νόμος για την πρόκληση ναυαγίων και αρκεί να εφαρμοστεί. Η Ελλάδα δεν είναι κράτος πειρατής και αυτό σημαίνει ότι έχει υποχρέωση να συμμορφώνεται με το διεθνές δίκαιο. Είναι μάλιστα και αρκετά μικρή σε ισχύ πραγμα που σημαίνει πως η συμμόρφωση στο διεθνές δίκαιο περισσότερο από επιλογή είναι ανάγκη.
10. Πρόσφυγες και μετανάστες δεν θα σταματήσουν ποτέ να έρχονται και στην Ευρώπη και στην Ελλάδα. Κι αυτό δεν είναι απαραίτητα κακό. Κακό γίνεται μόνο όταν η εισροή γίνεται χωρίς ελέγχους και κανόνες. Οι πρόσφυγες και οι μετανάστες δεν είναι εκ των προτέρων ούτε αδέρφια μας ούτε εχθροί μας. Κάποιοι μπορεί να γίνουν αδέρφια μας και κάποιοι έρχονται εχθρικά και πρέπει να μπορούμε να τους ξεχωρίσουμε ωστε να φερθούμε στον καθένα αναλόγως. Όχι για το δικό τους καλό, αλλά για το δικό μας συμφέρον. Και μπράβο μας.
9. Η αναμφισβήτητη απόπειρα εισβολής σε καμία περιπτωση δεν δικαιώνει τους πυροβολημένους μισάνθρωπους που ζητούν να βουλιάζουν οι βάρκες στο Αιγαίο ή να μη διασώζονται οι ναυαγοί. Είναι άλλο πράγμα να είσαι φύλακας των συνόρων και άλλο εκτελεστής αμάχων. Το ότι κάποιος βουλιάζει τη βάρκα δεν θα πρέπει να σημαίνει και θανατική καταδίκη όσων είναι πάνω της. Υπάρχει νόμος για την πρόκληση ναυαγίων και αρκεί να εφαρμοστεί. Η Ελλάδα δεν είναι κράτος πειρατής και αυτό σημαίνει ότι έχει υποχρέωση να συμμορφώνεται με το διεθνές δίκαιο. Είναι μάλιστα και αρκετά μικρή σε ισχύ πραγμα που σημαίνει πως η συμμόρφωση στο διεθνές δίκαιο περισσότερο από επιλογή είναι ανάγκη.
10. Πρόσφυγες και μετανάστες δεν θα σταματήσουν ποτέ να έρχονται και στην Ευρώπη και στην Ελλάδα. Κι αυτό δεν είναι απαραίτητα κακό. Κακό γίνεται μόνο όταν η εισροή γίνεται χωρίς ελέγχους και κανόνες. Οι πρόσφυγες και οι μετανάστες δεν είναι εκ των προτέρων ούτε αδέρφια μας ούτε εχθροί μας. Κάποιοι μπορεί να γίνουν αδέρφια μας και κάποιοι έρχονται εχθρικά και πρέπει να μπορούμε να τους ξεχωρίσουμε ωστε να φερθούμε στον καθένα αναλόγως. Όχι για το δικό τους καλό, αλλά για το δικό μας συμφέρον. Και μπράβο μας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου