Γράφει ο ΦΑΛΗΡΕΥΣ
Στο μεγάλο μαγαζί της αντιπολίτευσης, συνέβη το απίθανο: το αφεντικό τρελάθηκε και το κατάστημα διαλύεται.
Στο μεγάλο μαγαζί της αντιπολίτευσης, συνέβη το απίθανο: το αφεντικό τρελάθηκε και το κατάστημα διαλύεται.
Ολο το διάστημα των τελευταίων εβδομάδων, ο ΣΥΡΙΖΑ κάνει ό,τι μπορεί, με τις ακραίες και αντιδημοφιλείς θέσεις που παίρνει, για να πείσει ακόμη και τους ευήθεις ότι, αν συνεχίσει την αντιπολίτευση όπως την ξεκίνησε, είναι σε πορεία εθελούσιας συρρίκνωσης. Με αυτή την τουλάχιστον ιδιόρρυθμη στάση του, ο ΣΥΡΙΖΑ διευκολύνει αναπάντεχα την κυβέρνηση, καθώς συσπειρώνει τον κόσμο γύρω από τις μεταρρυθμίσεις που έχει βάλει μπροστά η τελευταία, διευκολύνει όμως και το ΠΑΣΟΚΙΝΑΛ, το οποίο ξαφνικά βρίσκει χώρο για να κάνει κεντροαριστερή αντιπολίτευση.
Η ευκαιρία για το ΠΑΣΟΚΙΝΑΛ είναι τόσο φανερή, ώστε την είδε και η Φώφη (επάγγελμα, Γεννηματά). Ετσι, ενώ μέχρι πρότινος η πρόεδρος επαναλάμβανε από το πρωί μέχρι το βράδυ το μάντρα της εξίσωσης Ν.Δ. και ΣΥΡΙΖΑ, τελευταία, στα θέματα εκείνα που οι πρωτοβουλίες της κυβέρνησης έχουν τη σαφή στήριξη του κόσμου, η Φώφη ουσιαστικά βάζει πλάτη στην κυβέρνηση, βρίσκοντας ωστόσο πάντα κάτι για να διαφοροποιείται ιδεολογικά. Με απλά λόγια, η Φώφη δείχνει να άφησε πίσω της τη δεκαετία του 1980. (Πολιτικά, βεβαίως. Διότι ενδυματολογικά και στυλιστικά μένει σταθερή εκεί. Και είναι καλύτερα για όλους μας, νομίζω, διότι μερικά προβλήματα είναι για να υπάρχουν. Αν πας να τα διορθώσεις, προκαλείς μεγαλύτερα...)
Παρ’ όλα αυτά, στο ΠΑΣΟΚΙΝΑΛ τα κατάφεραν τόσο όμορφα να αξιοποιήσουν τις ευνοϊκές περιστάσεις, ώστε το ζήτημα της επικαιρότητας στο κόμμα τους να είναι η σύγκρουση Φώφης και Γερουλάνου. Και μόνο που ακούς το δίδυμο, αυτό που υπό άλλες συνθήκες θα ήταν αστείο αλλά τώρα είναι πραγματικό, καταλαβαίνεις πόσο κρίσιμη και συγχρόνως πόσο ελάχιστα σοβαρή είναι η κατάσταση εκεί.
Δεν είναι μόνον του Παύλου η ευθύνη, όμως. Είναι εξοργιστικά ευτελές (φτηνιάρικο) για μια αδύναμη αρχηγό να οχυρώνεται πίσω από ένα «συνέδριο», το οποίο έγινε με συνέδρους άλλου κόμματος (του θυγατρικού έστω) και με συμμετοχή μόλις του 28% των μελών του.
Η ευκαιρία για το ΠΑΣΟΚΙΝΑΛ είναι τόσο φανερή, ώστε την είδε και η Φώφη (επάγγελμα, Γεννηματά). Ετσι, ενώ μέχρι πρότινος η πρόεδρος επαναλάμβανε από το πρωί μέχρι το βράδυ το μάντρα της εξίσωσης Ν.Δ. και ΣΥΡΙΖΑ, τελευταία, στα θέματα εκείνα που οι πρωτοβουλίες της κυβέρνησης έχουν τη σαφή στήριξη του κόσμου, η Φώφη ουσιαστικά βάζει πλάτη στην κυβέρνηση, βρίσκοντας ωστόσο πάντα κάτι για να διαφοροποιείται ιδεολογικά. Με απλά λόγια, η Φώφη δείχνει να άφησε πίσω της τη δεκαετία του 1980. (Πολιτικά, βεβαίως. Διότι ενδυματολογικά και στυλιστικά μένει σταθερή εκεί. Και είναι καλύτερα για όλους μας, νομίζω, διότι μερικά προβλήματα είναι για να υπάρχουν. Αν πας να τα διορθώσεις, προκαλείς μεγαλύτερα...)
Παρ’ όλα αυτά, στο ΠΑΣΟΚΙΝΑΛ τα κατάφεραν τόσο όμορφα να αξιοποιήσουν τις ευνοϊκές περιστάσεις, ώστε το ζήτημα της επικαιρότητας στο κόμμα τους να είναι η σύγκρουση Φώφης και Γερουλάνου. Και μόνο που ακούς το δίδυμο, αυτό που υπό άλλες συνθήκες θα ήταν αστείο αλλά τώρα είναι πραγματικό, καταλαβαίνεις πόσο κρίσιμη και συγχρόνως πόσο ελάχιστα σοβαρή είναι η κατάσταση εκεί.
Δεν είναι μόνον του Παύλου η ευθύνη, όμως. Είναι εξοργιστικά ευτελές (φτηνιάρικο) για μια αδύναμη αρχηγό να οχυρώνεται πίσω από ένα «συνέδριο», το οποίο έγινε με συνέδρους άλλου κόμματος (του θυγατρικού έστω) και με συμμετοχή μόλις του 28% των μελών του.
Αλλά και ο Παύλος τι κόλλημα έχει πάθει με το ΠΑΣΟΚ;
Το ιδιόρρυθμο στην περίπτωση του Γερουλάνου είναι ότι αυτός ο άνθρωπος είναι ικανός να χτίσει ένα ωραίο οικοδόμημα, καλοδουλεμένο και ενδιαφέρον, επάνω όμως σε κάτι εντελώς χαζό, όπως η εμμονή του με το ΠΑΣΟΚ.
Παράδειγμα, η ομιλία του στο συνέδριο, που ήταν μεν εξαίρετη από ρητορικής πλευράς, για να να καταλήξει όμως πού; Σε μια πιο μαζεμένη, αλλά εξίσου χαοτική εκδοχή των ιδεών του ΓΑΠ, με ολίγες βελτιώσεις.
Είναι τρομερό να ξέρεις τι τραβάει αυτό το παιδί εξαιτίας μιας παρεξήγησης, την οποία έχει εσωτερικεύσει τόσο, ώστε να του έχει γίνει ψύχωση: νομίζει, ο καημένος, ότι είναι ΠΑΣΟΚ. Στην εποχή μάλιστα που οι Κουτσούκοι, οι Πρωτοπαπάδες, οι Οθωνες και, γενικώς, οι κώθωνες είναι οι δεσπόζουσες προσωπικότητες του χώρου.
Κλείνοντας πάντως την ομιλία του, ο Παύλος είπε κάτι το οποίο με βρίσκει απολύτως σύμφωνο: «Σήμερα σας ζητούν να θάψετε το ΠΑΣΟΚ», είπε προς τους συνέδρους. «Ο,τι και αν θάψετε εδώ μέσα σήμερα», συνέχισε, «θα αναστηθεί εκεί έξω αύριο. Δεν ξέρω πώς θα λέγεται, δεν ξέρω πώς θα μοιάζει· ξέρω όμως ότι ΠΑΣΟΚ θα είναι».
Είναι τρομερό να ξέρεις τι τραβάει αυτό το παιδί εξαιτίας μιας παρεξήγησης, την οποία έχει εσωτερικεύσει τόσο, ώστε να του έχει γίνει ψύχωση: νομίζει, ο καημένος, ότι είναι ΠΑΣΟΚ. Στην εποχή μάλιστα που οι Κουτσούκοι, οι Πρωτοπαπάδες, οι Οθωνες και, γενικώς, οι κώθωνες είναι οι δεσπόζουσες προσωπικότητες του χώρου.
Κλείνοντας πάντως την ομιλία του, ο Παύλος είπε κάτι το οποίο με βρίσκει απολύτως σύμφωνο: «Σήμερα σας ζητούν να θάψετε το ΠΑΣΟΚ», είπε προς τους συνέδρους. «Ο,τι και αν θάψετε εδώ μέσα σήμερα», συνέχισε, «θα αναστηθεί εκεί έξω αύριο. Δεν ξέρω πώς θα λέγεται, δεν ξέρω πώς θα μοιάζει· ξέρω όμως ότι ΠΑΣΟΚ θα είναι».
Οπως το λέει είναι, γιατί το ΠΑΣΟΚ είναι πολιτισμική συμφορά· και οι συμφορές αυτού του είδους...
που εισχωρούν βαθιά και διαφθείρουν τη νοοτροπία ενός λαού, χρειάζονται δεκαετίες για να εξαλειφθούν.
Νομίζω ότι η κατάσταση στο ΠΑΣΟΚΙΝΑΛ ξεπέρασε την κατηγορία «dumb and dumber» και παίζει πια στο «dumber and dumbest»...
Νομίζω ότι η κατάσταση στο ΠΑΣΟΚΙΝΑΛ ξεπέρασε την κατηγορία «dumb and dumber» και παίζει πια στο «dumber and dumbest»...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου