Toυ ΔΗΜΗΤΡΗ ΔΑΝΙΚΑ
Αμάν πια! Δεν τον αντέχω, δεν τον μπορώ. Τελευταίο παράδειγμα, εκείνη η απίστευτη και άκρως δημαγωγική τοποθέτηση του ταχαριστερού Αλέξη Τσίπρα σχετικά με την έφοδο των οργάνων κατά τη διάρκεια προβολής του «Joker».
Προσπερνάω το γεγονός ότι επί δικής του ταχαριστερής κυβερνήσεως δεν άλλαξε αυτός ο νόμος ο αναχρονιστικός, ο ακροδεξιός και ο μεταξικός. Why, Αλέξη μου;
Επίσης προσπερνάω το γεγονός πως και επί δικής του ταχαριστερής κυβέρνησης τα όργανα θα εφορμούσαν και θα έκαναν τα ίδια μετά από μια τέτοια καταγγελία εισόδου ανηλίκων σε ακατάλληλη ταινία.
Και τέλος, προσπερνάω την «αόρατη» παρουσία του και τα «αόρατα» πεπραγμένα του στο υπουργείο Πολιτισμού κατά τη διάρκεια της τετράχρονης κυβερνητικής και ταχαριστερής θητείας του.
Και αφού τα προσπεράσω, σε μια αποστροφή της τοποθέτησής του θα φτάσω. Εκεί να δεις άγνοια. Εκεί να δεις ασχετοσύνη. Εκεί να δεις πολιτιστικό αναλφαβητισμό. Εκεί να δεις ολοσχερή έλλειψη πληροφόρησης για τα στοιχειώδη.
Οπως όταν είπε ότι το στόρι του «Joker» ξέφυγε από τους παραγωγούς του Χόλιγουντ, υπαινισσόμενος ότι η εν λόγω ταινία προτρέπει το προλεταριάτο και τους Αμερικανούς μπολσεβίκους να εφορμήσουν στα χειμερινά ανάκτορα του Λευκού Οίκου.
Αλλα αντί άλλων!
Και είναι άλλα αντί άλλων επειδή ο «Joker» ουδεμία σχέση με πολιτική, ιδεολογία, Αριστερά, κομμουνισμό, μπολσεβικισμό, προλεταριάτο και άλλα τέτοια. Τέλος πάντων.
Αλέξη μου, εντελώς απληροφόρητος για τα στοιχειώδη.
Ποια είναι αυτά;
Ακου και διάβασε να μάθεις γράμματα χολιγουντιανά:
Ενα, λοιπόν. Οκτώ στα δέκα σενάρια του Χόλιγουντ, και μάλιστα του σκληρού πυρήνα των μεγάλων παραγωγών, αναφέρονται, περιγράφουν και πλαγίως υμνούν φτωχούς, απελπισμένους, μεροκαματιάρηδες και περιθωριακούς. Οκτώ φορές στις δέκα the good guy είναι φτωχός, περιθωριακός και απελπισμένος. Και οκτώ φορές στις δέκα the bad guy είναι κάποιος ζάπλουτος, κάποιος γιάπης, κάποιο αφεντικό, κάποιος μεγαλοεργολάβος και πάει λέγοντας.
Δύο, λοιπόν. Αγαπητέ Αλέξη, μια ματιά να ρίξεις στην ταινία «99 σπίτια» (99 Homes) με τον Μάικλ Σάνον θα σου φύγει το τσερβέλο από τα μπινελίκια που ρίχνει το Χόλιγουντ εναντίον «καρχαριών» που ξεσπιτώνουν φτωχούς και κατεστραμμένους δανειολήπτες στις ΗΠΑ.
Τρία, λοιπόν. Ετερο παράδειγμα, για να ξεστραβωθείς το λέω αυτό, η περίπτωση του καραδεξιού Κλιντ Ιστγουντ. Που, εκτός όλων των άλλων, πριν από δεκαπέντε χρόνια υπογράφει το απόλυτο αριστούργημά του «Million Dollar Baby», του οποίου η πάμπτωχη ηρωίδα καταφεύγει στην πυγμαχία προκειμένου με τις γροθιές της να εκφράσει το απέραντο ταξικό της μίσος και έτσι από νίκη σε νίκη να αγοράσει μια θέση στον ήλιο μιας φαντασίωσης που λέγεται American Dream!
Τέσσερα, λοιπόν. Απειρα τα παραδείγματα λαϊκών ηρώων και αριστερών παρεκκλίσεων. Οπως (σκόρπια και ανάκατα) «Νόρμα Ρέι», «Το αλάτι της Γης», «Σύνδρομο της Κίνας», «Chinatown», «Αποκάλυψη τώρα» και πάει λέγοντας. Να μην αναφέρω ονόματα σεναριογράφων, σκηνοθετών και πρωτοκλασάτων ηθοποιών αριστερών αντιλήψεων και προοδευτικών προτιμήσεων. Για παράδειγμα, τα 3/4 του Χόλιγουντ εναντίον Ντόναλντ Τραμπ.
Πέντε, λοιπόν. Μα καλά, δεν έτυχε να δεις το «Roma» του Αλφόνσο Κουαρόν, μια ασπρόμαυρη ιστορία με ηρωίδα μια υπηρέτρια από το Μεξικό, που μόλις τον περασμένο Μάρτιο κέρδισε Οσκαρ Καλύτερης Ταινίας; Ούτε αυτό! Μα καλά, δεν έχεις ακούσει ότι ο Στίβεν Σόντερμπεργκ της «Συμμορίας των 11» έχει σκηνοθετήσει εξάωρο έπος για τον Τσε Γκεβάρα; Τίποτα; Τίποτα!
Και για να τελειώνω. Ακόμα δεν έχεις καταλάβει τον λόγο που οι πιο σκληροί «καρχαρίες» του Χόλιγουντ επενδύουν και αλληθωρίζουν προς τα Αριστερά;
Μα είναι τόσο απλό.
Επειδή...
ο λαός, ο «λαουτζίκος», πληρώνει εισιτήριο να συναντηθεί στην οθόνη με μια ελπίδα που ίσως αλλάξει τη μοίρα του.
Το ξέχασες;
Οι καπιταλιστές, προκειμένου να κερδίζουν, είναι ικανοί να βάλουν θηλιά στον λαιμό τους. Elementary, dear Alexis. Αντε μάθε γράμματα, παιδί μου, γιατί όσο μιλάς τόσο εκτίθεσαι και άλλο τόσο κατρακυλάς!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου