ΣΥΡΙΖΟΑΛΗΤΑΡΟΞΕΦΤΙΛΑΡΑΔΙΚΟ: Κυβέρνηση χαλαρών συναλλακτικών ηθών;

Γράφει ο  Ανδρέας Μήλιος
Διδάκτορας του πανεπιστημίου της Φρανκφούρτης, οικονομολόγος.

 

Μπορεί η κυβερνώσα νεοαριστερά να εμφανίζεται ως δήθεν απηνής διώκτης των Τραπεζών, όταν όμως πρόκειται για την εξουσία δεν διστάζει να οικειοποιηθεί τον τρόπο με τον οποίο λειτουργούν τα τμήματά τους.

 

Διότι δεν πιστεύω να μην σκεφθήκατε ότι, οι τελευταίες διεργασίες για τις ψηφοφορίες της ψήφου εμπιστοσύνης και της Συμφωνίας των Πρεσπών, μπορεί να  παραπέμπουν σε  συναλλαγές παρόμοιες με αυτές που λαμβάνουν χώρα στα Dealing rooms των τραπεζών.


Οι τελευταίοι φανατικοί οπαδοί της μονόφθαλμης Σοβιετίας στην Ευρώπη θέλουν να μας κάνουν τελικά όλους μοιρολάτρες και να μας επιβάλλουν να πιστέψουμε ότι η Ελλάδα δεν μπορεί να δαμάσει και να εξευγενίσει το μακρινό κακό παρελθόν της, επειδή αυτό προστάζει η μοίρα της!

 

Ευτυχώς χρειάσθηκαν μόνο τέσσερα χρόνια για να αποδειχθεί ότι οι διακινητές του ηθικού πλεονεκτήματος δεν είναι παρά αδίστακτοι κιβδηλοποιοί και παραχαράκτες του νοήματος της λέξης ήθος.

 

Ο ηθικός εκφυλισμός του ΣΥΡΙΖΑ πιστοποιείται καθημερινά όλα αυτά τα χρόνια. Ξεκίνησε από την κυβερνητική συνεργασία με τους ακροδεξιούς εθνικολαϊκιστές, αποδεικνύοντας ότι τα άκρα έχουν πολλά κοινά ιδεολογικά και εξουσιαστικά στοιχεία συμπόρευσης, συνεχίστηκε στο πολιτικό γυμναστήριο με κυβιστήσεις επιπέδου ολυμπιακών επιδόσεων, με υποτακτικότητα στους Αμερικανούς και στη "Μαντάμ Μέρκελ", με εμπλοκή σε αμέτρητα σκάνδαλα και κατέληξε, τις τελευταίες ημέρες, στην εξυφανθείσα ντροπιαστική "μεταδημότευση" των πολιτικά ασήμαντων κομματικών διαβατάρηδων, που, χάριν της βραχυπρόθεσμης διατήρησης της καρέκλας τους, πούλησαν την ιδεολογία και την ψυχή τους στο διάβολο.

 

Η συναίσθηση της αυτογελοιοποίησης ενυπάρχει δυστυχώς μόνο στο έρμα ατόμων που διαθέτουν αρετή και σωφροσύνη και όχι σε αυτό των ανενδοίαστων, πολιτικών τυχοδιωκτών και καιροσκόπων. 

 

Η αντί αξιώματος ενσωμάτωση των ακροδεξιών οπορτουνιστών του κόμματος του μέχρι πρότινος εθνικού πεζοναύτη στην υποτιθέμενη αριστερή κυβερνητική πλειοψηφία, αποδεικνύει περίτρανα ότι το ηθικό έρμα της κυβερνώσας Νεοαριστεράς είναι διάτρητο σαν κόσκινο.

 

Προκειμένου να παραμείνει λίγους ακόμα μήνες στην εξουσία, για να εκπληρώσει την ανειλημμένη -προς τους άλλοτε επονείδιστους συμμάχους- δέσμευση επίλυσης του Μακεδονικού, δεν διστάζει να μετέλθει μέσα, μπροστά στα οποία θα ωχριούσε ακόμα και ο αρχιερέας της πολιτικής δολοπλοκίας Μέτερνιχ.

 

Τα ελληνικά λεξικά χαρακτηρίζουν αποστάτη αυτόν που αποποιείται τις πολιτικές και ιδεολογικές αρχές ενός κόμματος, με το οποίο εκλέχθηκε, και προσχωρεί, μεσούσης της βουλευτικής περιόδου, σε κάποιο άλλο.


Η αποστασία, ως  εγκατάλειψη των ηθικών αρχών και αξιών, είναι συνδεδεμένη με αρνητικούς συνειρμούς και επισύρει την απαξία. 

Η αποστασία δεν είναι "δημοκρατική συνεργασία" ακροαριστερών με ακροδεξιούς ή με περιφερόμενα πολιτικά αποκαΐδια για τη  νομή της εξουσίας, όπως προσπαθούν να μας πείσουν οι ειδικευμένοι στις βαπτίσεις και μεταβαπτίσεις εννοιών και όρων νεοαριστεροί σύντροφοι!

 

Τα τελευταία γεγονότα πιστοποίησαν ότι ο κ. Α. Τσίπρας ηγείται πλέον μιας τοξικής κυβερνητικής πλειοψηφίας ψεκασμένων αριστερών, ψευδοαριστερών και γραφικών, ασυνεπών εθνικολαϊκιστών, η οποία φαίνεται να μην ορρωδεί προ ουδενός. 

Οι δεύτεροι νομίζουν ότι με την ψήφο τους  στις τελευταίες ψηφοφορίες εξασφάλισαν τις καρέκλες τους μέχρι τις εκλογές. Φοβάμαι πως αυταπατώνται.

 

Το πιθανότερο είναι ότι...

 στον πρώτο ανασχηματισμό, ο τακτικιστής Πρωθυπουργός θα αντικαταστήσει τα "διαβρωμένα υποστυλώματα" των ΑΝΕΛ με νεότερους ψευδοαριστερούς, που σπούδασαν στην επονείδιστη Εσπερία, αλλά αναπολούν τη νεκρανάσταση της ασπρόμαυρης Σοβιετίας. Οι προστρέξαντες πρόθυμοι θα στρατοπεδεύσουν τότε στην έρημο της πολιτικής ανυποληψίας, δίπλα στους πολυάριθμους  συντρόφους του κ. Α. Τσίπρα, και θα ποτίζουν με μαύρο δάκρυ την άγονη γη.

 

Με αυτή την κίνηση ο κ. Α. Τσίπρας πιστεύει ότι θα πείσει τους αφελείς, μνησίκακους και μανιχαϊστές ψηφοφόρους του, που τρέφονται με σανό και ισχνά επιδόματα για να φθονούν την ιδιωτική πρωτοβουλία και την υγιή επιχειρηματικότητα, ότι παραμένει πιστός στα προτάγματα της Αριστεράς.  

Φυσικά ούτε ο κ. Α. Τσίπρας ούτε οι πρόθυμοι αρνητές της πολιτικής τους συνείδησης έχουν τη διορατικότητα να αντιληφθούν ότι η χρησιμότητά τους για τους "συμμάχους" εξαντλήθηκε με την ψήφιση της απαράδεκτης Συνθήκης των Πρεσπών.