Κανονικά το κομμάτι έπρεπε να ξεκινήσει από την ερμηνεία της ασθένειας "απαλλαγή άρσης βάρους".
Ειδική ασθένεια που πλήττει κυρίως, αν όχι αποκλειστικά, δημόσιους υπαλλήλους και ειδικά τους υπαλλήλους του ΕΚΑΒ. Αλλά θα πηγαίναμε κατευθείαν στα δύσκολα...
Ας ξεκινήσουμε κλασικά.
Πόσες φορές έχετε ακούσει ότι ο ασθενής ξεψύχησε πριν προλάβει το ΕΚΑΒ να φθάσει;
Πόσες φορές αναρωτηθήκατε γιατί το δικό μας ΕΚΑΒ ποτέ δεν φθάνει στην ώρα του;
Ξέρω. Δεκάδες...
Η απάντηση στο ερώτημα είναι απλή. Το ΕΚΑΒ καθυστερεί και ο ασθενής ξεψυχά στο πεζοδρόμιο, γιατί το ΕΚΑΒ είναι άλλη μια ΔΕΚΟ που λειτουργεί προς όφελος των εργαζομένων στην επιχείρηση και όχι προς όφελος των φορολογουμένων. Τόσο απλά...
Και δεν το λέω εγώ (μόνο). Το λέει η ίδια η διοίκηση του ΕΚΑΒ που δέχεται καθημερινά κριτική για το δυσλειτουργία της επιχείρησης. Με αφορμή τα δύο πρόσφατα, τραγικά γεγονότα της Χαλκιδικής, η ανακοίνωση-απολογία της διοίκησης του ΕΚΑΒ μας επέτρεψε να ρίξουμε επιτέλους φως στο γιατί το ασθενοφόρο δεν φτάνει ποτέ στην ώρα που πρέπει, αν υπάρχει διαθέσιμο ασθενοφόρο..
Φανταστείτε δηλαδή ένα μεγάλο δικηγορικό γραφείο με 34 δικηγόρους. Και ξαφνικά 1 στους 4 φέρνει χαρτί από γιατρό ότι δεν μπορεί να συντάξει δικόγραφο.
Τι κάνετε;
Φυσικά, τους απολύετε. Ε λοιπόν όχι. Στο ΕΚΑΒ κάνουν αντίσταση στη φιλελέ αντίληψη περί εργασιακής ηθικής. Και οι σοβαρά πάσχοντες απο την ασθένεια "απαλλαγή άρσης βάρους" μετατέθηκαν στη Θεσσαλονίκη στο τηλεφωνικό κέντρο του ΕΚΑΒ. Να είμαστε και δίπλα στο σπίτι, βρε αδελφέ. Ούτε περιττά βάρη, ούτε μετακινήσεις...
Σε απόγνωση η διοίκηση του ΕΚΑΒ σημειώνει: "Πρώτη φορά υπάρχει τόσο μεγάλος αριθμός εργαζομένων με πρόβλημα υγείας και μάλιστα σε τέτοια έκταση". Δηλαδή σε απλά ελληνικά,"σύντροφοι, η κομπίνα βγάζει μάτι...". Να ήταν μόνο αυτό..
2. Όπως μας πληροφορεί η διοίκηση του ΕΚΑΒ, άλλοι 10 υπάλληλοι της υπηρεσίας "έχουν μετατεθεί παράνομα". Δηλαδή άλλοι 10 υπάλληλοι, με εντολή υπουργού, βουλευτή ή δεν ξέρω ποιου άλλου, έφυγαν από την υπηρεσία τους - χωρίς την απαραίτητη γνωμοδότηση του υπηρεσιακού συμβουλίου- και έχουν χαθεί. (Και άσε τον άλλο να πεθαίνει στο πεζοδρόμιο). Και η διοίκηση του ΕΚΑΒ τι κάνει; θα ρωτήσετε φυσικά. Τι, να τα βάλει με τον υπουργό; Θα αστειεύεστε. Εδώ είναι Δημόσιο, δεν είναι παίξε γέλασε. Επειδή όμως ακόμα και στο ελληνικό Δημόσιο (ακόμα και επί ΣΥΡΙΖΑ) υπάρχουν άνθρωποι που θέλουν να κάνουν τη δουλειά τους, η διοίκηση του ΕΚΑΒ προσπάθησε να βρει λύση και επιχείρησε να μεταθέσει υπαλλήλους στο κέντρο της Χαλκιδικής που υπολειτουργεί. Αμ δε... Ξεχάσατε τους συνδικαλιστές.
4. Στη δεύτερη προσπάθεια, το υπηρεσιακό συμβούλιο κατάφερε να συνεδριάσει. Ε και; Οι συνδικαλιστές ψήφισαν εναντίον των μεταθέσεων. Γιατί; Γιατί, αν δε κάνουμε το χατίρι των συναδέλφων, πώς θα καταφέρουμε να ξαναεκλεγούμε; Σε απόγνωση η ηγεσία του ΕΚΑΒ σημειώνει: "Αν είχαν προχωρήσει οι αποφάσεις του Υπηρεσιακού Συμβουλίου, σήμερα ο τομέας της Χαλκιδικής θα είχε επιπλέον 6 εργαζομένους, δηλαδή σχεδόν ένα επιπλέον ασθενοφόρο". Αν, όμως, αν...
Και τώρα τι κάνουμε;
Ό,τι κάνει πάντα το ελληνικό Δημόσιο. Προσλήψεις... Νέες προσλήψεις που θα πληρώσουν όσοι δεν μπορούν να προσκομίσουν πιστοποιητικό γιατρού για "απαλλαγή άρσης φορολογικών βαρών". Αλλά όπως θα μας πει ο συνδικαλιστής υπάλληλος του ΕΚΑΒ στο τηλεοπτικό πρωινάδικο, για όλα φταίνε τα μνημόνια που δεν επιτρέπουν στο υπουργείο να κάνει και άλλες προσλήψεις...
Αδιέξοδο;
Προφανώς.
Υπάρχει λύση;
Ναι. Απλώς καμία λύση δεν θα υπάρξει στα πλαίσια του ελληνικού Δημοσίου. Γιατί όχι, λοιπόν, ιδιωτικό ΕΚΑΒ; Τουλάχιστον σε αυτό το ΕΚΑΒ δεν θα υπάρχουν διασώστες που δεν μπορούν να σηκώνουν βάρη... (Με πιστοποιητικό υγειονομικής επιτροπής βεβαίως, βεβαίως. Τι απατεώνες είμαστε; Όχι φυσικά. Συνάδελφοι στη λούφα είμαστε).
Υ.Γ.: Για την ιστορία. Στο ΕΚΑΒ υπηρετούν 3.600 υπάλληλοι. Οι 600 έχουν ζητήσει να μετατεθούν.... Κανείς όμως στη Χαλκιδική.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου