Ο μεγάλος αμερικανός συγγραφέας Χέρμαν Μέλβιλ, αν και έγραψε για μια φάλαινα (τον περίφημο Μόμπι Ντικ), συνήθιζε να λέει πως «κανείς φιλόσοφος δεν μπόρεσε να κατανοήσει τόσο βαθιά τους ανθρώπους όσο τα σκυλιά και τα άλογα».
Και φαίνεται πως και τα δύο αυτά ζώα τα καταφέρνουν τόσο καλά με τον
άνθρωπο γιατί μοιράζονται μαζί του κάτι πολύ ισχυρό: το συναίσθημα.
Οπως
επισημαίνει η Λόρεν Καζάνι Ντέιβις στο The Atlantic,
πεπειραμένοι αναβάτες και προπονητές είναι σε θέση να κατανοήσουν τις
λεπτές αποχρώσεις στη διάθεση ενός αλόγου από ένα ανεπαίσθητο τέντωμα
των αυτιών, ένα παίξιμο του ματιού ή μια απότομη κίνηση της ουράς.
Και τα άλογα όμως, μέσα από τη μακρά διαδικασία συνύπαρξης με τον
άνθρωπο, μπορούν να αποκρυπτογραφήσουν τη διάθεσή του πριν καλά καλά ο
ίδιος συνειδητοποιήσει πλήρως τι ακριβώς γίνεται μέσα στην ψυχή του!
Σήμερα ο Εquus caballus, το οικόσιτο άλογο, είναι μια
εξημερωμένη εκδοχή των άγριων εκείνων προγόνων του που κάλπαζαν
φρουμάζοντας στις πεδιάδες της Εποχής των Παγετώνων. Και φαίνεται πως οι
σχέσεις μέσα σε αυτές τις πρωτόγονες αγέλες σφυρηλάτησαν έναν ειδικό
συναισθηματικό δεσμό ανάμεσα στα μέλη τους.
Τώρα που ο άνθρωπος (με το να τα δαμάσει) έγινε υπό μία έννοια κι
εκείνος μέλος αυτής της αγέλης, τα οικόσιτα άλογα καταλαβαίνουν και
αντιδρούν στις συμπεριφορές του αναβάτη τους ακόμη και αν πρόκειται για
μια χαμηλόφωνη παρατήρηση ή ένα φιλικό χτύπημα στη χαίτη.
Ομως το θέμα δεν είναι τόσο απλό. Και όλα δείχνουν πως τα πάντα
ξεκινούν από το μάτι του αλόγου:
Αν και τα άλογα δεν διακρίνουν χρώματα
και έχουν ίσια εμπρός ένα τυφλό σημείο λόγω της τοποθέτησης των ματιών
στο πλάι του κεφαλιού τους, διαθέτουν πολύ οξύτερη όραση από τους
σκύλους και τις γάτες.
Μπορούν έτσι να «διαβάσουν» καλύτερα την έκφραση ενός ανθρώπου. Σε
μια μελέτη που διεξήγε το Πανεπιστήμιο του Σάσεξ στη Μεγάλη Βρετανία υπό
την καθοδήγηση των ζωολόγων-συμπεριφεριολόγων Αμυ Σμιθ και Κάρην
ΜακΚόμπ, σε μια ομάδα 28 αλόγων επιδείχτηκαν μεγάλες φωτογραφίες
ανθρώπων με θετικές εκφράσεις (που χαμογελούσαν) ή αρνητικές εκφράσεις
(ήταν συνοφρυωμένοι και απειλητικοί).
Τα αποτελέσματα έδειξαν πως...
τα άλογα έκαναν αυτόματη διάκριση των δύο
εκφράσεων και τι ακριβώς προοιωνίζονταν αυτές οι εκφράσεις για τα ίδια.
Σύμφωνα με τους επιστήμονες τα άλογα έχουν την τάση να κοιτούν τα
θυμωμένα πρόσωπα με το αριστερό τους μάτι, που σημαίνει ότι το ζώο
κινητοποιεί το δεξιό μέρος του εγκεφάλου όπου είναι εγκατεστημένα τα
κέντρα του φόβου και της απειλής.
Παρατηρήθηκε επίσης ότι ο σφυγμός τον αλόγων αυξήθηκε αφύσικα όταν
αντίκρισαν ένα θυμωμένο ανθρώπινο πρόσωπο.
Στην ίδια αυτή μελέτη οι
επιστήμονες εντόπισαν 17 διαφορετικές εκφράσεις στα πρόσωπα των αλόγων
-περισσότερες από όσες έχουν εντοπιστεί στα πρόσωπα των σκυλιών (16) και
των χιμπατζήδων (14)- πολλές από τις οποίες έμοιαζαν καταπληκτικά με
τις 27 που έχουν καταγραφεί στον άνθρωπο (π.χ. όταν οι κόρες
διαστέλλονται υπό το κράτος του φόβου).
Αυτή η έρευνα έρχεται να συμπληρώσει με μία ακόμη ψηφίδα το παζλ της
συναισθηματικής διαλέκτου που μοιράζονται οι άνθρωποι με άλλα είδη του
ζωικού βασιλείου. Και δίνει νέες διαστάσεις και προοπτικές στην
ψυχολογική και πνευματική (!) θεραπευτική επίδραση που έχει για το
ανθρώπινο είδος η συναναστροφή με τα άλογα.
Αποδεικνύει παράλληλα πως τα πανέξυπνα και χαριτωμένα αυτά ζώα δεν
διαφέρουν πολύ, και συναισθηματικά είναι απολύτως εναρμονισμένα με
εκείνα που κουβαλούν στην πλάτη τους εδώ και πέντε σχεδόν χιλιετίες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου