Του ΚΩΣΤΑ ΣΤΟΥΠΑ
«Παρεμβάσεις για την αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης εξετάζει η κυβέρνηση, φέρνοντας τα πάνω-κάτω στον προγραμματισμό 350.000 ασφαλισμένων...». Αυτά ανέφερε το χθεσινό ρεπορτάζ...
Ένας από τους λόγους που χρεοκοπήσαμε στην Ελλάδα είναι γιατί είμαστε ευκολόπιστοι στις υποσχέσεις και γιατί δεν μας αρέσει να λύνουμε τα προβλήματα αλλά να τα κρύβουμε κάτω από το χαλί. Ακόμη όταν ορισμένα από αυτά έχουν το μέγεθος ενός ελέφαντα...
Η κυβέρνηση (έστω κάποιοι εντός αυτής) ανακάλυψε πως δεν μπορούν να πληρώσουν προσεχώς περί τις 350.000 πρόωρες συνταξιοδοτήσεις.
Ήταν προφανές πως δεν μπορούσαν να καλύψουν τις νέες πρόωρες συνταξιοδοτήσεις όπως προφανές είναι πως είναι θέμα χρόνου να μην μπορούν να καλύψουν και τις παλιότερες πρόωρες αλλά ενδεχομένως και τις μη πρόωρες...
Στην Ελλάδα έχουμε 2,7 εκατ. συνταξιούχους εκ των οποίων πάνω από 700.000 είναι κάτω των 65 ετών που είναι το όριο συνταξιοδότησης. Από αυτούς οι 200.000 είναι κάτω των 55 ετών. Έφηβοι σχεδόν με το σημερινό προσδόκιμο ζωής κοντά στα 80 έτη...
Οι κάτω των 65 λαμβάνουν το χρόνο περί τα 8 δισ. ευρώ σε συντάξεις. Συνολικά στην Ελλάδα πληρώνουμε για συντάξεις περί τα 30 δισ. ευρώ το χρόνο από τα οποία τα 15 δισ. βγαίνουν από τις εισφορές στα ασφαλιστικά ταμεία και τα υπόλοιπα 15 δισ. από τον προϋπολογισμό (δηλαδή από φόρους).
Τα 8 δισ. ευρώ στα 30 δεν είναι αμελητέο ποσό...
Στην Ελλάδα οι κρατήσεις φόρων και εισφορών επί ενός μισθού φτάνουν το 43% και είναι οι υψηλότερες στην Ευρώπη. Αυτό κάνει το κόστος εργασίας υψηλό και την Ελλάδα μη ανταγωνιστική για παραγωγικές επενδύσεις. Νέες επενδύσεις δεν γίνονται, ενώ οι παλιές συνεχίζουν να φυλλορροούν...
Ειπλέον η κρίση χρεοκοπίας του κράτους και του μεταπολιτευτικού μοντέλου αναγκάζει τους πλέον αξιόλογους ειδικευμένους νέους να μεταναστεύουν. Αντί να εργαστούν στην Ελλάδα σαν στελέχη και να παράξουν πλούτο για τον εαυτό τους, τις επιχειρήσεις που εργάζονται και θέσεις εργασίας για την κοινωνία, το κάνουν για άλλες χώρες.
Η Ελλάδα, προσφέροντας ευκαιρίες σε κάποιον ημέτερο (κατά κύριο) λόγο να συνταξιοδοτηθεί στα 55, διώχνει κάποιον 25-30άρη στο εξωτερικό, είτε γιατί δεν επιτρέπει στον ιδιωτικό τομέα να δημιουργήσει καλά αμειβόμενες θέσεις εργασίας, είτε γιατί υπερφορολογεί τον ίδιο τον νέο.
Στην Ελλάδα ο συντελεστής φόρου εισοδήματος πάνω από 40% ξεκινά από το εισόδημα των 40.000 ευρώ, ενώ στην Ευρώπη ακόμη και στις χώρες που έχουν υψηλή φορολογία αυτός ο συντελεστής ξεκινά πάνω από τις 150-200.000 ευρώ.
Πριν από λίγες μέρες με ρωτούσε μια κυρία 30-35 ετών πως μπορεί να αντιμετωπίσει το πρόβλημα με τον ΟΑΕΕ. Εργάζεται με δελτίο υπηρεσιών με μισθό 850 ευρώ και της είναι αδύνατο να πληρώνει σε εισφορές περίπου τα μισά από αυτά...
Αυτό δεν είναι λογικό αλλά ούτε και δίκαιο. Δεν είναι λογικό, γιατί οι εισφορές είναι μεγάλες σε σχέση με το μισθό και δεν είναι δίκαιο, γιατί αν αυτή τις πληρώσει για να πάρει τη σύνταξή του κάποιος σήμερα, κανείς δεν της εγγυάται πως θα υπάρχει κάποιος για να πληρώσει εισφορές όταν αυτή θα φτάσει σε ηλικία συνταξιοδότησης. Οι δημογραφικοί δείκτες δείχνουν πως μετά από 30 χρόνια η αναλογία συνταξιούχων ανά εργαζόμενο θα έχουν επιδεινωθεί δραματικά.
Το σχήμα αυτό δείχνει με κατανοητό τρόπο τη χρεοκοπία του ασφαλιστικού μας συστήματος που δεν είναι κεφαλαιοποιητικό αλλά αναδιανεμητικό. Δηλαδή, οι σημερινοί εργαζόμενοι πληρώνουν τις συντάξεις των σημερινών συνταξιούχων και αυτοί περιμένουν να πληρωθούν από τους μελλοντικούς εργαζόμενους.
Κεφαλαιοποιητικό ασφαλιστικό σύστημα σημαίνει πως ο καθένας λαμβάνει τα χρήματα που έχει βάλει στην άκρη σε κάποιο ασφαλιστικό ταμείο σαν εισφορές του ιδίου και του εργοδότη του.
Καίτοι έχει χρεοκοπήσει το αναδιανεμητικό σύστημα κανείς δεν τολμά να το αλλάξει. Κανείς δεν τολμά να πάει κόντρα στην κυρίαρχη σοβιετική ιδεολογία ακόμη και όταν η αριθμητική αποδεικνύει πως πλέουμε ολοταχώς προς το παγόβουνο...
Στη δεκαετία του ΄50 όταν δημιουργήθηκε αυτό το ασφαλιστικό σύστημα η αναλογία εργαζόμενων προς συνταξιούχους ήταν 7 προς 1... Τώρα είναι 1,4 προς 1. Αν αθροίσουμε συνταξιούχους και ανέργους αυτοί θα είναι περισσότεροι από τα 3,6 εκατ. των εχόντων εργασία.
Δεν χρειάζεται να είναι κανείς οικονομολόγος ή μαθηματικός για να καταλάβει πως δεν υπάρχουν συντάξεις για όσους είναι μεταξύ 30 και 50 σήμερα στο μέλλον. Σε χειρότερη μοίρα είναι η γενιά των 50άρηδων που ενώ πληρώνουν εισφορές θα χρειαστεί να ζήσουν με κάποια πενιχρή εθνική σύνταξη στο μέλλον των 300-400 ευρώ. Οι εισφορές θα έχουν πάει υπέρ πίστεως και βλακείας.
Ακόμη και όσοι αποταμιεύουν σε κάποιο ακίνητο κινδυνεύουν με τα χαράτσια, τους φόρους και τις κατασχέσεις να το χάσουν... και να μείνουν και άστεγοι γιατί ο ελληνικός σοσιαλιστικός παράδεισος άργησε να καταρρεύσει...
Το πολιτικό σύστημα δεν λέει την αλήθεια πως δεν υπάρχουν οι συντάξεις που υπόσχεται και για τις οποίες κάνει κρατήσεις... Κρύβει το πρόβλημα κάτω από το χαλί.
Κατά τα άλλα τώρα έρχεται η ώρα τα περήφανα νιάτα που ψήφιζαν τους δημαγωγούς να πληρώσουν το κόστος των επιλογών τους σαν τιμημένα γηρατειά χωρίς σύνταξη.
«Παρεμβάσεις για την αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης εξετάζει η κυβέρνηση, φέρνοντας τα πάνω-κάτω στον προγραμματισμό 350.000 ασφαλισμένων...». Αυτά ανέφερε το χθεσινό ρεπορτάζ...
Ένας από τους λόγους που χρεοκοπήσαμε στην Ελλάδα είναι γιατί είμαστε ευκολόπιστοι στις υποσχέσεις και γιατί δεν μας αρέσει να λύνουμε τα προβλήματα αλλά να τα κρύβουμε κάτω από το χαλί. Ακόμη όταν ορισμένα από αυτά έχουν το μέγεθος ενός ελέφαντα...
Η κυβέρνηση (έστω κάποιοι εντός αυτής) ανακάλυψε πως δεν μπορούν να πληρώσουν προσεχώς περί τις 350.000 πρόωρες συνταξιοδοτήσεις.
Ήταν προφανές πως δεν μπορούσαν να καλύψουν τις νέες πρόωρες συνταξιοδοτήσεις όπως προφανές είναι πως είναι θέμα χρόνου να μην μπορούν να καλύψουν και τις παλιότερες πρόωρες αλλά ενδεχομένως και τις μη πρόωρες...
Στην Ελλάδα έχουμε 2,7 εκατ. συνταξιούχους εκ των οποίων πάνω από 700.000 είναι κάτω των 65 ετών που είναι το όριο συνταξιοδότησης. Από αυτούς οι 200.000 είναι κάτω των 55 ετών. Έφηβοι σχεδόν με το σημερινό προσδόκιμο ζωής κοντά στα 80 έτη...
Οι κάτω των 65 λαμβάνουν το χρόνο περί τα 8 δισ. ευρώ σε συντάξεις. Συνολικά στην Ελλάδα πληρώνουμε για συντάξεις περί τα 30 δισ. ευρώ το χρόνο από τα οποία τα 15 δισ. βγαίνουν από τις εισφορές στα ασφαλιστικά ταμεία και τα υπόλοιπα 15 δισ. από τον προϋπολογισμό (δηλαδή από φόρους).
Τα 8 δισ. ευρώ στα 30 δεν είναι αμελητέο ποσό...
Στην Ελλάδα οι κρατήσεις φόρων και εισφορών επί ενός μισθού φτάνουν το 43% και είναι οι υψηλότερες στην Ευρώπη. Αυτό κάνει το κόστος εργασίας υψηλό και την Ελλάδα μη ανταγωνιστική για παραγωγικές επενδύσεις. Νέες επενδύσεις δεν γίνονται, ενώ οι παλιές συνεχίζουν να φυλλορροούν...
Ειπλέον η κρίση χρεοκοπίας του κράτους και του μεταπολιτευτικού μοντέλου αναγκάζει τους πλέον αξιόλογους ειδικευμένους νέους να μεταναστεύουν. Αντί να εργαστούν στην Ελλάδα σαν στελέχη και να παράξουν πλούτο για τον εαυτό τους, τις επιχειρήσεις που εργάζονται και θέσεις εργασίας για την κοινωνία, το κάνουν για άλλες χώρες.
Η Ελλάδα, προσφέροντας ευκαιρίες σε κάποιον ημέτερο (κατά κύριο) λόγο να συνταξιοδοτηθεί στα 55, διώχνει κάποιον 25-30άρη στο εξωτερικό, είτε γιατί δεν επιτρέπει στον ιδιωτικό τομέα να δημιουργήσει καλά αμειβόμενες θέσεις εργασίας, είτε γιατί υπερφορολογεί τον ίδιο τον νέο.
Στην Ελλάδα ο συντελεστής φόρου εισοδήματος πάνω από 40% ξεκινά από το εισόδημα των 40.000 ευρώ, ενώ στην Ευρώπη ακόμη και στις χώρες που έχουν υψηλή φορολογία αυτός ο συντελεστής ξεκινά πάνω από τις 150-200.000 ευρώ.
Πριν από λίγες μέρες με ρωτούσε μια κυρία 30-35 ετών πως μπορεί να αντιμετωπίσει το πρόβλημα με τον ΟΑΕΕ. Εργάζεται με δελτίο υπηρεσιών με μισθό 850 ευρώ και της είναι αδύνατο να πληρώνει σε εισφορές περίπου τα μισά από αυτά...
Αυτό δεν είναι λογικό αλλά ούτε και δίκαιο. Δεν είναι λογικό, γιατί οι εισφορές είναι μεγάλες σε σχέση με το μισθό και δεν είναι δίκαιο, γιατί αν αυτή τις πληρώσει για να πάρει τη σύνταξή του κάποιος σήμερα, κανείς δεν της εγγυάται πως θα υπάρχει κάποιος για να πληρώσει εισφορές όταν αυτή θα φτάσει σε ηλικία συνταξιοδότησης. Οι δημογραφικοί δείκτες δείχνουν πως μετά από 30 χρόνια η αναλογία συνταξιούχων ανά εργαζόμενο θα έχουν επιδεινωθεί δραματικά.
Το σχήμα αυτό δείχνει με κατανοητό τρόπο τη χρεοκοπία του ασφαλιστικού μας συστήματος που δεν είναι κεφαλαιοποιητικό αλλά αναδιανεμητικό. Δηλαδή, οι σημερινοί εργαζόμενοι πληρώνουν τις συντάξεις των σημερινών συνταξιούχων και αυτοί περιμένουν να πληρωθούν από τους μελλοντικούς εργαζόμενους.
Κεφαλαιοποιητικό ασφαλιστικό σύστημα σημαίνει πως ο καθένας λαμβάνει τα χρήματα που έχει βάλει στην άκρη σε κάποιο ασφαλιστικό ταμείο σαν εισφορές του ιδίου και του εργοδότη του.
Καίτοι έχει χρεοκοπήσει το αναδιανεμητικό σύστημα κανείς δεν τολμά να το αλλάξει. Κανείς δεν τολμά να πάει κόντρα στην κυρίαρχη σοβιετική ιδεολογία ακόμη και όταν η αριθμητική αποδεικνύει πως πλέουμε ολοταχώς προς το παγόβουνο...
Στη δεκαετία του ΄50 όταν δημιουργήθηκε αυτό το ασφαλιστικό σύστημα η αναλογία εργαζόμενων προς συνταξιούχους ήταν 7 προς 1... Τώρα είναι 1,4 προς 1. Αν αθροίσουμε συνταξιούχους και ανέργους αυτοί θα είναι περισσότεροι από τα 3,6 εκατ. των εχόντων εργασία.
Δεν χρειάζεται να είναι κανείς οικονομολόγος ή μαθηματικός για να καταλάβει πως δεν υπάρχουν συντάξεις για όσους είναι μεταξύ 30 και 50 σήμερα στο μέλλον. Σε χειρότερη μοίρα είναι η γενιά των 50άρηδων που ενώ πληρώνουν εισφορές θα χρειαστεί να ζήσουν με κάποια πενιχρή εθνική σύνταξη στο μέλλον των 300-400 ευρώ. Οι εισφορές θα έχουν πάει υπέρ πίστεως και βλακείας.
Ακόμη και όσοι αποταμιεύουν σε κάποιο ακίνητο κινδυνεύουν με τα χαράτσια, τους φόρους και τις κατασχέσεις να το χάσουν... και να μείνουν και άστεγοι γιατί ο ελληνικός σοσιαλιστικός παράδεισος άργησε να καταρρεύσει...
Το πολιτικό σύστημα δεν λέει την αλήθεια πως δεν υπάρχουν οι συντάξεις που υπόσχεται και για τις οποίες κάνει κρατήσεις... Κρύβει το πρόβλημα κάτω από το χαλί.
Κατά τα άλλα τώρα έρχεται η ώρα τα περήφανα νιάτα που ψήφιζαν τους δημαγωγούς να πληρώσουν το κόστος των επιλογών τους σαν τιμημένα γηρατειά χωρίς σύνταξη.
Μας το πήραν το πορτοφόλι οι σύντροφοι...
Πηγή:www.capital.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου