Tου Βούλη Γεδεών
Χαιρετίζω μιά ακόμη παγκόσμια ελληνική πρωτοτυπία.
Ο αρμόδιος της υγείας υπουργός, εις το πλησίον “Παπαγεωργίου”… μετά φανών και λαμπάδων εγκαινιάζει, εγκωμιάζοντας ώς ιστορικό το γεγονός, κάτι που ουδείς άλλος παγκοσμίως ετόλμησε.
Εγκαινιάζει ουχί “κτήριο”, μηδέ “σταθμό του μετρό” ούτε καν “μακέτα”, αλλά…
“ΜΙΑ ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΗ ΠΕΡΙΛΑΜΠΡΗ ΑΠΟΤΥΧΙΑ ΤΟΥ”… στο συμπαθές ΕΣΥ.
Το να αποδέχεσαι μια αποτυχία, θα το δεχόμουν να το πώ ακόμη και “γενναιότητα”.
Το να την εγκωμιάζεις όμως, εγκαινιάζοντάς την, με σύσσωμη την ηγεσία του σχετικού υπουργείου, ειλικρινά με ξεπερνά… και εγώ ως λεξιπλάστης και χειριστής της ελληνικής γλώσσης, ομολογώ ότι στο παρόν κείμενο, αδυνατώ να περιγράψω… στα “ευγενή ελληνικά”… αυτή την πρωτοτυπία.
Και εξηγούμαι:
-Το σύστημα ασφάλισης είναι αυστηρά υποχρεωτικό, δηλαδή (θές δε θές)… Μονοπωλιακό.
-5 λεπτά ανασφάλιστης εργασίας επισείει πρόστιμο 10.500 ευρώ.
-Το κόστος, της με το “ζόρι” και χωρίς άλλη επιλογή ασφάλισης (ασφαλιστικό και συνταξιοδοτικό) είναι περίπου το 40% του μισθού, επι 14 μήνες.
-Αυτό το πληρώνει υποχρεωτικά και αυστηρά στην ώρα του, ο έργαζόμενος και ο εργοδότης, ομού.
-Μέχρι τώρα λοιπόν και επι σειρά ετών και κυβερνήσεων, πήγαινε ο “υποτίθεται ασφαλισμένος” να κάνει μια εγχείρηση και περίμενε από 5 μεχρι και 20 μήνες.
-Μια δεν είχε αναισθησιολόγους.
-Μιά δεν είχε γιατρούς και
-Μια δεν είχαν υλικά…
-Άρα… σιωπηλά όλοι μας… “νοήμονες όντες”… είχαμε βροντερό-σιωπηλά, αποδεχθεί ότι το σύστημα… (άλλοι το λέγαμε “απέτυχε”.. Άλλοι το λέγαμε “χαριν του κεφαλαίου)… αλλά αμφότεροι το λουζόμασταν.
-Πήγαιναν λοιπόν όσοι ηδύναντο, ιδιωτικά… πλήρωναν έκαναν την εγχείρηση και τελείωνε η δουλειά.
-Δηλαδή διαχρονικά είχαμε Κράτος και Πολίτες, σιωπηλά αποδεχθεί την παταγώδη “αποτυχία του συστήματος”, που ο εγκωμιάζων υπουργός προΐσταται.
Ε! Από προχθες αυτό εξελίχθηκε…
Εύγε μας Έλληνες!
-Κάναμε άλμα λογικής… είπαμε σε κλίμα εορταστικό στον πολίτη:
-Πολίτη μην ανησυχείς… Τα ασφάλιστρα σου, δεν στα πειράζουμε, αυτά υποχρεωτικά και αυστηρά θα…
“Στα Παίρνουμε”.
-Τώρα αν “εσύ” θες και εγχείρηση… Εεε! Θα σου την κάνουμε την χάρη. Θα έρθεις απόγευμα να μας πληρώσεις extra το χειρουργείο… και θα είμαστε όλοι ευχαριστημένοι.
-Και εμείς θα “στα παίρνουμε”.
-Και εσύ θα είσαι “ασφαλισμένος”.
-Και οι γιατροί επιτέλους “θα πληρώνονται”.
-Αλλά, το κυριότερο… η ζωή σου σώθηκε!
-Έλα τώρα “Πολίτη” αυτό, όχι (ώς έως τώρα) να το αποδεχθείς μόνο, αλλά να “το γιορτάσουμε”… ήδη μερικοί το γιόρτασαν…
Αγαπητοί μου φίλοι…
Δεν με εκπλήσσει καθόλου το σκεπτικό…
Έχω ζήσει και χειρότερα…
Εκεί που μένω “Ενεός” είναι ότι…
την αποτυχία του, ο αρμόδιος υπουργός την διατυμπάνισε, την εγκωμίασε, την εξυμνησε, και αφού την εγκαινίασε κιόλας, βαρυγδούπως την ονόμασε…
“ΤΟΜΗ στο ΕΣΥ”.
Αύριο κιόλας πάω Απόγευμα… Πληρώνω… και ώς Υπερήφανος Έλλην… απαιτώ “με τα λεφτά μου”, οικειοθελή…
“Λοβοτομή στό ΕΓΩ!”.
Μπαρντόν…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου