Του Κωνσταντίνου Λαμπρόπουλου
Περιστατικό στο κουρείο :
Νεαρός δεν θαταν πάνω από 25 χρονών είχε πιάσει συζήτηση με έναν απ τους κουρείς και συζητούσαν πως θα μπορούσαν να αποφύγουν τη στράτευση.
Του λεγε ο κουρέας λοιπόν ο οποίος ήταν κοντά στα 30 να παραστήσει οτι έχει διαδοχικές κρίσεις πανικού για να πάρει πάνω από μία αναβολή.
Ειλικρινά αηδίασα αλλά κυρίως προβληματίστηκα.
Δεν πρέπει να προξενεί εντύπωση..
Όταν το ελληνικό κράτος της Μεταπολίτευσης στήριξε την ύπαρξή του σ ένα ανιστόρητο κατασκευασμένο αφήγημα περί ψευδούς Εξευρωπαϊσμού ενάντια στο Έθνος-Κράτος προωθήθηκε η στρεβλή και αντι-ιστορική άποψη περί θητείας που ισούται αφενός με καταναγκαστικά έργα, αφετέρου ταυτισμένης με δήθεν ολοκληρωτικά κατάλοιπα.
Με την υιοθέτηση de facto της woke agenda και από την υποτιθέμενη κεντροδεξιά, υπονομεύεται και η κοινωνική συνοχή και βεβαίως και η πατριωτική στάση του πολίτη-οπλίτη.
Παρά τα εξαγγελόμενα απ την ηγεσία του Υπουργείου Άμυνας, για να μπορέσει να συσταθεί ένας αξιόμαχος εφεδρικός στρατός, επιβάλλεται το πολιτικό πρόταγμα να προωθεί μια πατριωτική αντίληψη καθήκοντος και ουσιαστικής εκπαίδευσης.
Τα θητεία-ευκαιρία απευθύνονται σε αποφοίτους ΙΕΚ και γελοιοποιούν κάθε σοβαρή προσπάθεια.
Η επαναφορά του πυρσού δεν πείθει κανέναν κύριοι..όταν μιλάτε για εκφασισμό της κοινωνίας..Είστε και ανακόλουθοι και wokists ( με ορισμένες εξαιρέσεις βεβαίως).
Μπορεί να ξεγελάς πολλούς για κάποιο χρονικό διάστημα αλλά ποτέ πολλούς για μεγάλο χρονικό διάστημα όπως έλεγε και ο Λίνκολν.
Οι Έλληνες ήμασταν πρωτίστως Πολεμιστές!
Ο Στρατιώτης μάχεται υπακούοντας σε διαταγές ανωτέρων ο Πολεμιστής μάχεται υπέρ βωμών και εστιών…
Η Πολεμική Αρετή είναι καταγεγραμμένη στο υποσυνείδητό μας.
Επί τουλάχιστον 4 δεκαετίες ένα πολιτικό σύστημα προσπαθεί λυσσαλέα να αποδομήσει το τρίπτυχο Πατρίς Θρησκεία Οικογένεια.
Με μια Τουρκία που υπενθυμίζει και επιδεικνύει διαρκώς τον μιλιταρισμό της, η κυρίαρχη πολιτική τάξη της Ελλάδας κομίζει γλαύκας στις ανοησίες του δικαιωματισμού και μιμείται τις πολιτικές του Τριντό.
Δύο αποφθέγματα ταιριάζουν:
Το σώφρον του ανάνδρου πρόσχημα κατά τον Θουκυδίδη και το ο ανήρ ο φεύγων και πάλι μαχήσεται του Μενάνδρου..
Όπερ μεθερμηνευόμενα: Η λεγόμενη σύνεση είναι το πρόσχημα του Άνανδρου…και αυτός που αποφεύγει τη μάχη στο τέλος θα αναγκαστεί να τη δώσει..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου