Σαν σήμερα, 27 Αυγούστου, πριν από 75 χρόνια, η Ελένη Γκατζογιάννη καταδικάστηκε σε θάνατο από «λαϊκό δικαστήριο» αποτελούμενο από κομμουνιστές αντάρτες του «Δημοκρατικού Στρατού» στο χωριό Λια της Θεσπρωτίας, λίγα χιλιόμετρα από τα σύνορα με την Αλβανία. Δολοφονήθηκε την επόμενη ημέρα γιατί δεν ήθελε τα παιδιά της να τα αρπάξει ο κομμουνιστικός στρατός.
Εκείνες τις σκοτεινές ημέρες στα χωριά που είχαν κυριεύσει οι κομμουνιστές, πολλές οικογένειες αποδέχονταν σιωπηλά, σε συνθήκες τρόμου, τη βίαιη στρατολόγηση μελών τους. Η Ελένη δεν υπέκυψε στον φόβο και έγινε πρόσωπο (και με τον θάνατό της, σύμβολο) όχι μόνο της μητρικής αγάπης, αλλά και της αντίστασης απέναντι στην κόκκινη τρομοκρατία. Αντίστασης απέναντι στον αυταρχισμό και στη δικτατορία, αλλά και απέναντι στον διαμελισμό της Ελλάδας, αφού η εξέλιξη του Εμφυλίου, αν δεν ερχόταν η βοήθεια των Αγγλων και των Αμερικανών, θα μπορούσε να καταλήξει σε εθνική διάσπαση. Η «Βόρειος Ελλάδα» θα ήταν μια χώρα κομμουνιστική και μόνο η «Νότιος Ελλάδα» θα ανήκε στη Δύση, κατά τα πρότυπα της Βόρειας Κορέας και της Νότιας Κορέας, όπως έχουν σημειώσει στα «Εμφύλια πάθη» ο Στάθης Καλύβας και ο Νίκος Μαραντζίδης.
Δεν χωρούν μάλιστα πολλές αμφιβολίες –ιδίως αν λάβουμε υπόψη την αντοχή των αριστερών μύθων που κόντεψαν να μας πνίξουν το σκοτεινό καλοκαίρι του 2015– ότι αυτή η κομμουνιστική «Βόρειος Ελλάδα» θα μπορούσε να είχε επιβιώσει για πολλές δεκαετίες (σίγουρα με εκατόμβες θυμάτων).
Ολες αυτές οι σκέψεις ήρθαν στο μυαλό διαβάζοντας χθες το ρεπορτάζ της Ηλιάνας Μάγρα στην «Κ» για την εκδήλωση που έγινε στο χωριό Λια για τα 75 χρόνια από τη δολοφονία της Ελένης Γκατζογιάννη. Ο Νίκος Γκατζογιάννης, ο οποίος χάρη στη θυσία της μητέρας του έζησε στην Αμερική και έγινε γνωστός ως ο συγγραφέας και δημοσιογράφος Νίκολας Γκέιτζ, ήταν φυσικά παρών, ενώ τις εκδηλώσεις τίμησαν πολιτικοί, με πρώτο τον πρώην πρωθυπουργό Αντώνη Σαμαρά, που κι αυτός αντιστάθηκε με σθένος σε δυνάμεις αποσταθεροποίησης, όταν χρειάστηκε. Ο Γκατζογιάννης έγραψε την «Ελένη» (1983) και το σενάριο για την κινηματογραφική «Ελένη», με τεράστια επιτυχία διεθνή και εγχώρια, παρά την επίθεση μιας Αριστεράς που θέλει να εκδικείται ακόμη και τα θύματα, ιδίως όταν μιλούν.
Ετυχε αυτές τις ημέρες να κάνω μια συνέντευξη με τον Εντι Ράμα, πρωθυπουργό της Αλβανίας, με αντικείμενο την υπόθεση Μπελέρη, η οποία θα δημοσιευθεί αύριο στην «Κ». Ανάμεσα στα άλλα ο Ράμα μου είπε ότι στην κομμουνιστική Αλβανία απαγορεύονταν τα γένια και τα μακριά μαλλιά. Στο αεροδρόμιο των Τιράνων υπήρχε ένα κουρείο και όποιος τουρίστας είχε γένια αναγκαζόταν αμέσως να τα ξυρίσει. «Στην κομμουνιστική Αλβανία ο Μαρξ θα έπρεπε να ξυριστεί και να κουρευτεί πολύ καλά», σχολίασε ο Ράμα.
Αυτή ήταν μόνο μια μάλλον ιλαρή εικόνα από το σκοτεινό κομμουνιστικό μέλλον που η Ελλάδα απέφυγε γιατί όπως μου είπε ο πρωθυπουργός της Αλβανίας, «η Ιστορία ήταν ευγενική μαζί σας».
Ηταν ευγενική μαζί μας γιατί...
κάποιοι έκαναν το χρέος τους, όπως η Ελένη Γκατζογιάννη, πριν από μόλις 75 χρόνια.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου