Πολιτικός πανικός, μήπως καταρρεύσει το πελατειακό σύστημα διορισμών, πουλώντας τα κρατικά μονοπώλια. Γιατί οι αριστεροί δίνουν "πάσα" στην κυβέρνηση.
Το σκηνικό της πολιτικής αντίδρασης στήνεται στη Βουλή. Οι εντυπώσεις, γνωστές.
Ο λαϊκισμός και η παραπλάνηση σε όλο τους το μεγαλείο... Πόνος και νοιάξιμο..., της αριστεράς και της προόδου (μην ξεχνάμε το προόδου...) για την ακρίβεια... Ταυτόχρονα όμως και ευκαιρία στην κυβέρνηση να δείξει το αριστερό της πρόσωπο..., στην φροντίδα του λαού.
Σύμφωνα με το σενάριο (λύπης και συγκίνησης για τους ιθαγενείς της χώρας...) προτείνεται διεξαγωγή συζήτησης, προ ημερησίας διατάξεως, "...για τον μέσο οικογενειακό προϋπολογισμό που συμπιέζεται ασφυκτικά από τις αλυσιδωτές ανατιμήσεις στην ενέργεια, στα είδη πρώτης ανάγκης και πρωτίστως στα τρόφιμα, στα αγροτικά και κτηνοτροφικά προϊόντα, στα εμπορεύματα, αλλά και στα ενοίκια, ως συνέπεια της εκτόξευσης των αντικειμενικών αξιών στην ακίνητη περιουσία της μεσαίας τάξης, αλλά και των λαϊκών στρωμάτων...".
Έτσι, ξεκινάει η επιστολή, του πρωταγωνιστή του σεναρίου, αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης των δυνάμεων της αριστεράς και της προόδου..., του ΣΥΡΙΖΑ.
Λέει και άλλα η επιστολή. Και έτσι στηρίζεται η συζήτηση-ευκαιρία στην κυβέρνηση ή να αποδείξει ότι δεν είναι έτσι αν έτσι νομίζουν οι αριστεροί της προόδου... ή να ανακόψει (αν δεν συμφέρουν πολιτικά) τα προγράμματα ιδιωτικοποιήσεων δήθεν για να μην επιβαρύνει τον λαό αλλάζοντας και ταυτότητα στα κρατικά μονοπώλια ενέργειας...
Μακιαβελικός συλλογισμός, της στήλης, θα μου πείτε. Ίσως.
Έλα που βλέποντας το πώς καταλήγει η επιστολή και έχοντας δει πάμπολλες παρόμοιες περιπτώσεις στη δημοσιογραφική μας διαδρομή στη μεταπολίτευση, στεκόμαστε στο "ζουμί" της πρωτοβουλίας.
Και (κατά τη γνώμη μας) το "ζουμί" θα το βρούμε στη τελευταία παράγραφό της επιστολής ("Ο Αλ. Τσίπρας ζητεί συζήτηση στη Βουλή για την ακρίβεια") "...Η κυβέρνηση, δεν λαμβάνει τις αναγκαίες θεσμικές πρωτοβουλίες και έχει από πρόθεση ανατρέψει τον ρόλο που παραδοσιακά είχε η ΔΕΗ στον προσδιορισμό της τιμής της χονδρικής αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας, ενώ δεν ασκεί τα καθήκοντά της σε σχέση με τις ρυθμιστικές αρχές (ΡΑΕ, Επιτροπή Ανταγωνισμού), ώστε αυτές να επιτελέσουν, επιτέλους, τον ρόλο τους σε σχέση με την κερδοσκοπία στην αγορά ενέργειας.
Αντίθετα, με συνοπτικές διαδικασίες και εν μέσω βαθιάς ενεργειακής κρίσης, ιδιωτικοποιεί τον ΔΕΔΔΗΕ - ένα από τα μονοπώλια στον ιδιαίτερα κρίσιμο τομέα της διανομής ηλεκτρικού ρεύματος - και, μάλιστα, με τέτοιο τρόπο που υπονομεύει αναγκαίες επενδύσεις για την ενεργειακή μετάβαση, και εκχωρεί σε ιδιώτες έναν ακόμα ενεργειακό φορέα και κρίσιμο εργαλείο άμεσης δημόσιας παρέμβασης στη διαμόρφωση των τιμολογίων ηλεκτρισμού - τη ΔΕΗ.
Και το πράττει με αιφνιδιαστική αύξηση του μετοχικού κεφαλαίου της εταιρείας από την οποία αυθαίρετα αποκλείει το βασικό μέτοχο που είναι το Δημόσιο, αφήνοντας έτσι νοικοκυριά και επιχειρήσεις ομήρους στις κερδοσκοπικές διαθέσεις τιμολόγησης του ηλεκτρικού ρεύματος από ένα καρτέλ ιδιωτών παρόχων...".
Την επιστολή, την διαβάσεις δεν την διαβάσεις δεν χάνεις τίποτε. Το 95% είναι επαναλαμβανόμενη μπαγιάτικη αριστερή κονσέρβα.
Στέκομαι όμως στην "καταγγελία" της τελευταίας παραγράφου "...με συνοπτικές διαδικασίες (σ.σ. η κυβέρνηση) και εν μέσω βαθιάς ενεργειακής κρίσης, ιδιωτικοποιεί τον ΔΕΔΔΗΕ, ένα από τα μονοπώλια στον ιδιαίτερα κρίσιμο τομέα της διανομής ηλεκτρικού ρεύματος..." και απορώ (ίσως και μαζί σας) για την ομολογία ότι η κυβέρνηση "...ιδιωτικοποιεί ένα από τα μονοπώλια (σ.σ. κρατικό μονοπώλιο -γιατί άλλα δεν έχουμε-) στον ιδιαίτερο τομέα της διανομής ηλεκτρικού ρεύματος".
Τυχαία αντιδρά η αριστερά της προόδου... του ΣΥΡΙΖΑ στη μείωση της κρατικής συμμετοχής στο κρατικό μονοπώλιο τη ΔΕΗ, (δεύτερο κρατικό μονοπώλιο) ή της ΔΕΠΑ –ΔΕΣΦΑ (τρίτου και τέταρτου κρατικού μονοπωλίου);
Τυχαία έσκιζαν τα ρούχα τους, πρώην αριστεροί κομματικοί εργατοπατέρες, όταν άνοιξε το κρατικό μονοπώλιο επικοινωνιών του ΟΤΕ, για να βρουν και αυτοί ως μαχητές... δόξα λαμπρή στο κόμμα του ΣΥΡΙΖΑ;
Τελική απορία. Υπήρξε, εδώ και 40-45 χρόνια...
καταναλωτής, νοικοκυριό σε ηλεκτρικό ρεύμα ή φυσικό αέριο ή μικρομεσαίος, της μεταποίησης, στη χαμηλή, μέση, υψηλή τάση, ή φυσικού αερίου που να αισθάνθηκε ασφάλεια χαμηλών τιμών ή ανταγωνιστικών τιμών ενέργειας (αν πρόκειται για βιοτεχνία ή βιομηχανία), λόγω της σιγουριάς των κρατικών μονοπωλίων;
Αν δεν υπάρχει (όπως εμείς πιστεύουμε) προς τι η κουβέντα για το κακό που θα μας βρει από την πώληση και των κρατικών μονοπωλίων ενέργειας;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου