- Ψύλλος της γάτας (Ctenocephalides felis),
- Ψύλλος των σκύλων (Ctenocephalides canis),
- Ψύλλος του ανθρώπου ή Ερεθιστικός ψύλλος (Pulex irritans), το αντιπροσωπευτικότερο είδος.
- Ψύλλος των αρουραίων του Βορρά (Nosopsyllus fasciatus),
- Ανατολικός ψύλλος των αρουραίων (Xenopsylla cheopis)
ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ: Αυτά είναι τα πιο θανατηφόρα μικροσκοπικά πλάσματα της Υφηλίου [εικόνες]
Γράφει ο Χάρης Αποστολόπουλος
Τελικά το μέγεθος… μετράει ή όχι;
Μια δύσκολη ερώτηση που απασχολεί
πολλές πτυχές της καθημερινότητάς μας και όχι μόνο. Το «μεγάλο ψάρι
τρώει το μικρό» ή «ουκ εν τω πολλω το ευ»;
Στη
φύση πάντως, φαίνεται πως τελικά το μέγεθος δεν παίζει και τόσο μεγάλο
ρόλο, καθώς η ίδια θέλοντας να δώσει ευκαιρίες ακόμα και στα… outsider
στον αγώνα της επιβίωσης, προίκισε ακόμα και ζώα μικρού μεγέθους με
απίστευτους μηχανισμούς άμυνας, και ασύγκριτα θανατηφόρες δεξιότητες.
Το
μόνο σίγουρο πάντως, είναι πως άλλο το φαίνεσθαι κι άλλο το είναι,
συνεπώς ακόμα κι όταν αντικρίζουμε ένα πλασματάκι που δεν μας… γεμίζει
το μάτι, η πραγματικότητα μπορεί να είναι πολύ διαφορετική!
Σας παρουσιάζουμε λοιπόν τα πιο θανατηφόρα μικροσκοπικά
πλάσματα της Γης, ώστε αν η μοίρα σάς τα φέρει στο διάβα σας, να μην…
βρεθείτε προ εκπλήξεως!
Για
καλή μας τύχη, βρίσκονται κομματάκι μακριά από την Ελλάδα, καθώς το
είδος απαντάται μόνο στην Αυστραλία, ωστόσο τα θανατηφόρα αυτά πλάσματα,
αποτελούν τον φόβο και τον τρόμο των σκιέρ και των καταδυτών.
Οι
Irukandji είναι μικροσκοπικές μέδουσες, σχεδόν αόρατες στο ανθρώπινο
μάτι, που όμως είναι ικανές να σκοτώσουν με το τσίμπημά τους έναν
άνθρωπο μέσα σε μερικά λεπτά. Αυτό που είναι το ακόμα πιο ανησυχητικό
όμως, είναι ότι οι Irukandji είναι στο μέγεθος του μικρού δαχτύλου που
ποδιού μας, ωστόσο το δηλητήριο τους είναι 100 φορές πιο ισχυρό από αυτό
της κόμπρας και 1.000 πιο ισχυρό από αυτό της ταραντούλας.
Ο
κίτρινος σκορπιός συναντάται κυρίως στη Βόρεια Αφρική και τη Μέση
Ανατολή, είναι γνωστός για το έντονο κίτρινο χρώμα του αλλά και το
θανατηφόρο τσίμπημά του.
Θεωρείται
πως είναι το πιο θανατηφόρο είδος σκορπιού καθώς έχει το πιο τοξικό
δηλητήριο. Ένα τσίμπημά του μπορεί να οδηγήσει σε βέβαιο θάνατο σε μόλις
λίγα λεπτά, καθώς προκαλεί αναφυλαξία και συσσώρευση υγρών στους
πνεύμονες με αποτέλεσμα οι πιθανότητες να σωθεί κάποιος να είναι
ελάχιστες.
Μπορεί
κάποιοι να ξεγελαστούν από τους μπλε δακτύλους στο δέρμα του
συγκεκριμένου χταποδιού και το μικροσκοπικό του μέγεθος και να το
θεωρήσουν ακίνδυνο. Ωστόσο συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο, καθώς είναι το
πιο θανατηφόρο είδος χταποδιού και συναντάται στους κοραλλιογενείς
ύφαλους.
Το
δηλητήριο τους είναι 1.200 φορές πιο ισχυρό από το υδροκυάνιο και
προκαλεί παράλυση λίγα μόλις λεπτά από το τσίμπημα και σε λίγες ώρες
οδηγεί σε θάνατο από καρδιακή προσβολή.
Επειδή
γνωρίζουμε ότι οι κοινές αράχνες τρέφονται με άλλα έντομα ήρθε η ώρα να
γνωρίσουμε και ένα είδος που τρέφεται με πουλιά και φίδια.
Η χρυσή
αράχνη συναντάται κυρίως στην Αυστραλία, τη Νέα Ζηλανδία, το Βέλγιο και
την Ιαπωνία, κυρίως σε αμπελώνες.
Η
χρυσή αράχνη φαίνεται πως κατάγεται από το ίδιο είδος με τη μαύρη
αράχνη. Το παράξενο με τη συγκεκριμένη αράχνη είναι ότι μπορεί να
ελέγξει πόσο δηλητήριο μπορεί να απελευθερώσει με αποτέλεσμα άλλοι απλά
να παρουσιάζουν κάποια συμπτώματα, ενώ άλλοι κινδυνεύουν ή και χάνουν τη
ζωή τους.
Σίγουρα,
δεν θα περιμένατε ποτέ από ένα σαλιγκάρι να είναι θανατηφόρο, ωστόσο
είναι γεγονός το κωνικό σαλιγκάρι θεωρείται ως ένα από τα πιο επικίνδυνα
μικροσκοπικά πλάσμα του πλανήτη.
Το
δηλητήριό του μπορεί να σκοτώσει ακαριαία έναν άνθρωπο, ενώ τα
συμπτώματα που εμφανίζονται αμέσως μετά το τσίμπημά του διαφέρουν από
είδος σε είδος.
Μάλιστα, οι μελετητές του δηλητηρίου τους αναφέρουν πως το δηλητήριο είναι ικανό να διαπερνά τα γάντια τους.
Πράγματι,
είναι τόσο τρομακτικό όσο ακούγεται! Η αμοιβάδα Naegleria fowleri
συναντάται σε θερμά νερά και σε μολυσμένες πισίνες και καταφέρνει να
εισβάλλει στον ανθρώπινο οργανισμό και να φτάσει στον εγκέφαλο, τον
οποίο καταστρέφει.
Η
αμοιβάδα τρέφεται με τους νευρώνες του εγκεφάλου και τα συμπτώματα
εμφανίζονται, μόλις, δυο εβδομάδες από την εγκατάστασή της στον
εγκέφαλο και δύσκολα εντοπίζεται κατά τη διάρκεια των ιατρικών
εξετάσεων.
Μετά τη εμφάνιση των πρώτων συμπτωμάτων ο ασθενής έχει ένα διάστημα περίπου...
5 ημερών προκειμένου να διασωθεί.
Η
Μύγα τσε-τσε, είναι μια μεγαλόσωμη μύγα που δαγκώνει και ενδημεί σε
μεγάλο μέρος της ηπειρωτικής Αφρικής, μεταξύ των ερήμων της Σαχάρας και
του Καλαχάρι.
Η
μύγα τσε τσε είναι η πιο επικίνδυνη μύγα του κόσμου, σε αντίθεση με τις
άλλες που είναι απλά ενοχλητικές. Η συγκεκριμένη μύγα είναι υπεύθυνη
και για τη μεταφορά διάφορων ασθενειών από είδος σε είδος. Τα παράσιτα
που μεταφέρει μερικές φορές μπορεί να αποδειχθούν θανατηφόρα όχι μόνο
για τον άνθρωπο, αλλά και για τα ζώα.
Η μύγα τσε τσε συναντάται κυρίως στην αφρικάνική ήπειρο, ενώ είναι υπεύθυνη για 250-300 θανάτους ετησίως σε όλο τον κόσμο.
Η
μύγα τσε-τσε υπάρχει στη Γη πολύ περισσότερο από τους ανθρώπους, καθώς
ένα απολίθωμά της, που χρονολογείται προ 34 εκατ. ετών, έχει βρεθεί στις
ΗΠΑ. Δεν γεννιέται με το παράσιτο, αλλά το ρουφά μαζί με το αίμα που
πίνει από τα θύματά της. Στη συνέχεια, όταν τσιμπάει άλλους ανθρώπους ή
ζώα, τους μολύνει με το σάλιο της, μεταφέροντάς τους το παράσιτο.
Η
συγκεκριμένη μύγα έχει αναπτύξει μοναδικές και ασυνήθιστες βιολογικές
μεθόδους για να μολύνει τα θύματά της, με τη βοήθεια και του άκρως
εξελιγμένου αισθητηριακού συστήματός της, που βασίζεται τόσο στην όραση,
όσο και στην οσμή. Ασυνήθιστη για έντομο είναι η αναπαραγωγή της (δεν
γεννά αυγά, αλλά ήδη ανεπτυγμένα μικρά), η διατροφή της (τρέφεται μόνο
με αίμα) και οι χρωματικές προτιμήσεις της (το μπλε και μαύρο χρώμα).
Η
φράση “ούτε ψύλλος στον κόρφο σου” δεν είναι τυχαία. Οι ψύλλοι μπορούν
να γίνουν απίστευτα ενοχλητικοί και τα τσιμπήματά τους, που προκαλούν
έντονο ερεθισμό και κνησμό (φαγούρα) μπορούν να είναι πάρα πολύ επώδυνα.
Αν
έχετε κατοικίδια θα έχετε έρθει αντιμέτωποι με τα συγκεκριμένα
παράσιτα, τα οποία εκτός από τη φαγούρα που προκαλούν στο κατοικίδιό σας
είναι υπεύθυνοι και για τη μεταφορά της βουβωνικής πανώλης. Όπως η μύγα
τσε τσε έτσι και οι ψύλλοι είναι υπεύθυνοι για τη μεταφορά θανατηφόρων
ασθενειών σε ανθρώπους και ζώα.
Επειδή οι ρυθμοί που αναπαράγονται
είναι πολύ αυξημένοι, καθώς το θηλυκό εκκολάπτει περισσότερα από 5.000,
αποτελούν μια πραγματική απειλή. Για την προφύλαξη από τους ψύλλους
πολλές φορές γίνεται προληπτικός καθαρισμός των οικιών, επειδή τα ζωΰφια
γεννούν τα αυγά τους σε σκοτεινά και σκονισμένα μέρη. Επίσης,
χρησιμοποιούνται εντομοκτόνα.
Τα γνωστότερα είδη ψύλλων συμπεριλαμβάνουν τα εξής:
Ετικέτες
ΖΩΑ,
ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ,
ΦΥΣΗ
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου