ΕΘΝΙΚΑ ΣΟΥΡΓΕΛΑ: (Καραφλο)Τράτζικ

Γράφει ο ΦΑΛΗΡΕΥΣ

Ο Βαρουφάκης διαφωνεί με τον εκλογικό νόμο που εισηγείται η κυβέρνηση, υποστηρίζει την απλή αναλογική και, όπως τονίζει, δεν ανησυχεί καθόλου για την κυβερνησιμότητα της χώρας. 

 

Πολύ φυσικό. 

 

Πότε ανησυχούσε ο Βαρουφάκης για την κυβερνησιμότητα της χώρας;  

 

Ούτε όταν κυβερνούσε ο ίδιος, ως «άσετ» του Τσίπρα, υπουργός Οικονομικών και βασικός διαπραγματευτής με τους Ευρωπαίους.  

 

Ο Βαρουφάκης ήταν πάντα της μπαρούφας, του εντυπωσιασμού και της πρόκλησης· στα σοβαρά, ποτέ δεν τα κατάφερε.  

 

Γι’ αυτό και  είναι τόσο απογοητευτικός ως, υποτίθεται, σοβαρός πολιτικός αρχηγός. 

 

Γι’ αυτό δεν του δίνει κανείς σημασία. Θυμηθείτε, πότε το κόμμα του κατάφερε να απασχολήσει την επικαιρότητα τελευταία φορά; Οταν ο Κλέων Γρηγοριάδης έκανε τους θεατρινισμούς του, υπερασπιζόμενος τους καταληψίες στο Κουκάκι.  

Ο Βαρουφάκης έπεσε στην παγίδα να πιστέψει ότι μπορεί να γίνει «σοβαρός» και να κάνει επανεκκίνηση του brand name του ως η σοβαρή εναλλακτική επιλογή της ριζοσπαστικής Αριστεράς. 

 

Μεγάλο λάθος, διότι οι σοβαροί μπορούν να παριστάνουν τους ασόβαρους όταν χρειάζεται, αλλά το αντίστροφο δεν γίνεται και, όποτε γίνεται, καταλήγει σε παρωδία. Oπως είναι, π.χ., να ακούς τον Βαρουφάκη σε συνέντευξή του να λέει πόσο τον ενοχλεί «η απίστευτη βία στο Κουκάκι» (της αστυνομίας, εννοεί) και να προτείνει ως λύση του προβλήματος των καταλήψεων μια συζήτηση με όλους: τους γείτονες, τους καταληψίες, τον δήμο.

 

 Οταν αυτό ή κάτι ανάλογο το λέει η Πέτη Πέρκα με το ύφος της, το δέχεσαι ως αριστερή γραφικότητα. 

 

Οταν το λέει όμως...

 

 ένας πολιτικός που με το ύφος του προσπαθεί να τονίσει τη σοβαρότητά του, η αφέλεια της σκέψης αποκαλύπτεται ως γελοιότητα.