Όπως κάθε χρόνο έτσι και φέτος το Πάσχα των Ελλήνων γιορτάστηκε με θρησκευτική ευλάβεια, κατάνυξη, σκυλάδικα στη διαπασών, σούβλες, και μπόλικα βεγγαλικά.
Και άντε τα σκυλάδικα τα καταλαβαίνω, είναι ο μπολιτιζμός μας, αλλά τα βεγγαλικά;
Αυτά με προβληματίζουν ιδιαίτερα, καθώς συνήθως τα ρίχνουν διάφοροι ανδροπρεπείς Αίλυννες (με κεφαλαίο το Α), που όμως άμα είναι να παρουσιαστούν στο στρατό για θητεία 9 μηνών (με κέτερινγκ και σάουνα) ξαφνικά θυμούνται πόσα προβλήματα υγείας έχουν, ή πόσο ειρηνόφιλοι είναι, κλπ… αλλά αυτό είναι μια άλλη ιστορία…
Εκτός όμως από τα παραπάνω, σε κάποια μέρη, σαφώς πιο ελληνικά από τα υπόλοιπα, το Πάσχα γιορτάζεται και με μπαλοθιές, με σαϊτες, με πυροτεχνήματα, ακόμη και με μολότοφ!
Διότι έτσι είναι, λένε οι διάφοροι αυτόκλητοι «εθνολόγοι», το πατροπαράδοτο έθιμο…
Ένα έθιμο που ανάγεται στη τουρκοκρατία, τότε που οι Έλληνες πολεμούσαν τον Τούρκο με αυτοσχέδια εκρηκτικά, μπαρούτια, σωλήνες, και άλλες τέτοιες πατέντες για να λευτερωθούμε αφού, και να μπορούμε σήμερα να απολαμβάνουμε λεύτεροι κι ωραίοι τα τουρκικά σίριαλ, το Πάουερ οφ Λαβ, και την αοιδό-πολιτικό Ραλλία Χρηστίδου στο μικρόφωνο.
Οπότε, σαν έθιμο, όσο βίαιο κι αν είναι, όσο αναχρονιστικό ή βάρβαρο, είναι και στο απυρόβλητο.
Τόσο από τους συμπατριώτες μας γενικώς, όσο και από τους τοπικούς πολιτικάντηδες ειδικώς.
Οι οποίοι σπεύδουν να υιοθετήσουν την κάθε σαχλαμάρα, είτε για λόγους τουριστικούς (μπακαγιόκο), είτε για λόγους ψηφοθηρικούς.
Και από κοντά η αστυνομία, που περί άλλων τυρβάζει, αλλά και η κεντρική πολιτεία, η οποία δεν έχει καταφέρει μέχρι σήμερα να στήσει το ανάλογο νομικό υπόβαθρο για την περίπτωση που κάποια σαίτα ή κάποια φωτοβολίδα σκοτώσει κάποιον ανυποψίαστο πάνω στο πατιρντί, όπως έγινε στη Καλαμάτα. Γι’ αυτό και οι 7 συλληφθέντες (κατόπιν εορτής) της Καλαμάτας διώκονται (λέμε τώρα) για πλημμελήματα. Άσχετα αν οι σαχλαμάρες τους κόστισαν τη ζωή σε έναν αθώο περαστικό.
Η βλακεία είναι διακομματική...
Με τον αμετανόητο δήμαρχο της πόλης να επαίρεται για το εν λόγω έθιμο, και να μιλάει για το DNA των Μεσσηνίων ψηφοφόρων του, στο οποίο είναι αποτυπωμένες … οι σαίτες.
Και να ήταν μόνο η Καλαμάτα που πολέμησε παλιά τον Τούρκο και σήμερα τιμάει την τότε αντίσταση;
Όχι… είναι και ο Νέος Κόσμος, όπου το πατροπαράδοτο έθιμο επιβάλλει και εκεί κανονικό πόλεμο με παραδοσιακές … μολότοφ.
Τώρα το αν υπήρχε η συνοικία αυτή επί τουρκοκρατίας, δεν το γνωρίζω αλλά θα το ψάξω. Όπως θα ψάξω και το αν υπήρχε αντίσταση με μολότοφ(!) εναντίον των Οθωμανών αφεντάδων μας εκείνα τα χρόνια… δεν ξέρω, μπορεί…
Και τέλος να μη ξεχνάμε και τις απανταχού μπαλοθιές, που τέτοιες μέρες κυριαρχούν απ’ άκρη σε άκρη της Ελλάδας, με αποτέλεσμα να χάνουν τη ζωή τους αθώοι συνάνθρωποί μας εξαιτίας του ανδροπρεπούς νταλκά κάποιου τσιπουρωμένου πανύβλακα macho, που μετά το ντερλίκωμα πιάνει τη καραμπίνα και όποιον πάρει ο χάρος… όπως προχθές που ένα 8χρονο κοριτσάκι δέχτηκε σφαίρα ή σκάγια στο κεφάλι, και σήμερα βρίσκεται σε κρίσιμη κατάσταση στην εντατική.
Πάντως απ’ όλα τα παραπάνω την αλγεινότερη εντύπωση μου προκάλεσε η δήλωση περί DNA.
Μόνο που ο δήμαρχος έκανε ένα λάθος.
Δεν είναι οι σαίτες και τα βεγγαλικά στο DNA μας, αλλά η εγγενής βλακεία.
Αυτή που μας δέρνει αλύπητα εδώ και αιώνες.
Και χάρη στην οποία...
φτάσαμε εδώ που φτάσαμε ως λαός και ως έθνος, να εκπροσωπούμε δηλαδή μια παρανυχίδα στον διεθνή κορμό. Μια παραφωνία…
Με οικονομικούς σωτήρες αλά Μπαρουφάκη, με πολιτικούς άνδρες αλά Τσίπρα και κυρ Φώτη, και με πολιτικές και καλλιτεχνικές προσωπικότητες αλά Δούρου, Αυλωνίτου, Βαγενά, Βαλαβάνη, Χαϊκάλη, Καμένου, Κατρούγκαλου, Βελόπουλου, Αλέκου Τριανταφυλλίδη, Πάντζα, Ψινάκη, Νότη, Μποφίλιου, Γονίδη, κλπ κλπ.
Αυτοί είμαστε δυστυχώς.
Η βλακεία είναι εμποτισμένη στο DNA μας… στο γονιδιακό μας δικτύωμα (που θα έλεγε και η Νοτοπούλου, αν ήξερε ελληνικά).
Χριστός Ανέστη!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου