Μια πικάντικη φωτογραφία από τις διακοπές του Αλέξη Τσίπρα δημοσιεύει ο ιστότοπος protothema.gr. Στην εικόνα ο πρωθυπουργός με τον Πολάκη παραδίπλα στο Ροδάκινο της Κρήτης φωνάζει το σερβιτόρο:
-Παιδί, ψιτ, ε γκαρσόν, μια γκαζόζα και ένα ακόμη μισόκιλο…
Αν το πολιτικό σύστημα διέθετε ευφυή στρατηγική θα αποζητούσε να διατηρηθεί ο Παύλος Πολάκης στη θέση του.
Στην Κολομβία των Βαλκανίων όπως εύστοχα αποδίδει τη δόλια πατρίδα ο Βασίλης Μπόνιος, θα πρέπει να επιλέξεις στο τελευταίο ερώτημα ενός άλλου Παύλου- του Εσκομπάρ – που ρωτούσε τα θύματα πριν πατήσει τη σκανδάλη:
-Θα πάρεις ασήμι η μολύβι;;
Ο Πολάκης μετά τη σφοδρή πρόσκρουση του μαζί με τον Τσίπρα , στο αναπηρικό αμαξίδιο του Κυμπουρόπουλου , πυροδότησε την αντίστροφη μέτρηση σε ένα χαοτικό ταξίδι ήττας.
Το δόγμα: Τι Τσίπρας, τι Πολάκης, αδικεί τον Πρωθυπουργό. Γιατί δεν είναι συγκρινόμενα μεγέθη. Δεν μπορείς να συγκρίνεις έναν Πρωθυπουργό που έχει αποδειχθεί ικανός παίκτης στην πολιτική γεωγραφία , που έχει καταφέρει ακόμα και ο Πάπας (όχι ο Παππάς) να αναφέρεται εν πτήσει για την ανάγκη να του απονεμηθεί το Νόμπελ Ειρήνης (σ.σ φανταστείτε τι άλλο αυθορμήτως θα ακούσουμε!!) .
Δεν συγκρίνεις τον Πρωθυπουργό Τσίπρα με την καθομολογουμένη αρμονία του λόγου του –ακόμα και μιμούμενος τον Ανδρέα Παπανδρέου- με τον Σφακιανό υπουργό, ούτε τον δένεις πισθάγκωνα με τον Πολάκη στέλνοντάς τον στα τάρταρα.
Χρεώνεσαι μόνον την απουσία της ακαριαίας καρατόμησης . Για την οποία δίστασες. Κι ο χρόνος γύρισε αντίστροφα.
Από την άλλη σκέφτηκες ως δαιμόνιος Πρωθυπουργός:
Πως ο αψύς Κρητίκαρος σου αλλάζει την ατζέντα , όταν το χρειάζεσαι.
Ξυπνά τους κοιμώμενους συντρόφους επί του καναπέως που ζητούν αίμα στην αρένα.
Λειτουργεί σαν βουκέντρα που κεντρίζει τα πλευρά του νυσταλέου και ράθυμου αλόγου της κοινωνίας.
Οι σύντροφοι θα πουν: «Ο Πολάκης είναι καλός γιατρός εντατικολόγος και έντιμος. Τα λέει χύμα αλλά έχει δίκιο».
Η σκεπτόμενη αντιπολίτευση θα πει: « Μπορεί να μιλούσε στο ακροατήριό του επί 4 χρόνια όμως τώρα με τον Κυμπουρόπουλο έκανε το μοιραίο λάθος…».
Η αλήθεια, είναι πως οι ευφυείς πολιτικοί του αντίπαλοι θα ήθελαν να λειτουργεί ανεξέλεγκτα και να διαπράττει λάθη . Κι αν η οίηση της εξουσίας του ρίξει φαρμακερά βέλη , τότε θα είχαν καθημερινές αλαζονικές συμπεριφορές του που θα εξέθεταν τον πολιτικό του χώρο…
Τα πρώτα βέλη δεν ήρθαν από τους πολιτικούς αντιπάλους αλλά από τους πραγματικούς του εχθρούς. Υπουργοί Φίλης και Ξανθός ψέλλισαν πως ήταν ατυχής η δήλωση Πολάκη. Τι να πουν περισσότερο;
Κάποτε ο Πανεπιστημιακός Νεοκλής Σαρρής έλεγε πως αν θέλεις να μάθεις τις προθέσεις του συνομιλητή σου στο πολιτικό γίγνεσθαι της εποχής, ρώτησε τον για το Κουρδικό ζήτημα.
Σε μια σοβαρή κοινωνία, ίσως ξεκινώντας μια πολιτική κουβέντα σήμερα, θα έπρεπε να ρωτάμε τον συνομιλητή μας πρώτα για τον Στ. Κυμπουρόπουλο την αναπηρία και τις περιπέτειες των ανθρώπων…
Κι όσο θα παρακολουθούμε ΑΠΑΘΕΙΣ αυτήν την τελευταία μοιραία πληγή που τραυμάτισε τον ΣΥΡΙΖΑ είναι σαν...
να ακούμε οπαδούς του Κασιδιάρη να τον φωνάζουν λαοπρόβλητα με το μικρό του όνομα «Ηλία, Ηλία» στο κέντρο της Αθήνας.
Η αν θέλετε, να ακούμε με σοβαρότητα τον Γιάννη Φλωρινιώτη (υποψήφιο δημοτικό σύμβουλο του Π.Ψωμιάδη) να τονίζει πως αν εκλεγεί θα ζητήσει να αναλάβει τον τομέα του Πολιτισμού.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου