"Κόμμα = Ομάς ανθρώπων, ειδότων ν' αναγιγνώσκωσι και ν' αρθογραφώσιν εχόντων χείρας και πόδας υγιείς, αλλά μισούντων πάσαν εργασίαν, οίτινες ενούμενοι υπο ένα οιονδήποτε αρχηγόν, ζητούσι ν' αναβιβάσωσιν αυτόν δια παντός μέσου εις την έδραν πρωθυπουργού, ίνα παρέχη αυτοίς τα μέσα να ζώσι χωρίς να σκάπτωσι"
Εμμανουήλ Ροΐδης , Έλληνας πεζογράφος και κριτικός (1836-1904)


ΥΠΑΡΚΤΟΣ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ: Ο ξεχασμένος αγώνας για την ευζωία



Ενα τραπέζι γεμάτο χρώματα από την ελληνική κουζίνα, αρώματα από τους βασιλικούς και, ένας αρχαιοελληνικής αισθητικής γενειοφόρος παππούς σε μια απόμερη ταβέρνα ενός κυκλαδίτικου νησιού αρκούν για να σε κάνουν να αλλάξεις, ελπίζω οχι προσωρινά, την κοσμοθεωρία σου.


«Πρεπει να δραπετεύσεις για να καταλάβεις τις δυνατότητες σου. Πρέπει να τολμήσεις να βγεις από το κελί που έχεις -σε εναν βαθμό- αυτοεγκλωβιστεί για να μπορέσεις να κάνεις αυτό το ένα βήμα παραπάνω που θα σε φέρει χιλιόμετρα μακριά απο εκεί που είσαι».

 
Σε ένα τραπέζι στο κέντρο της Αθήνας σε μια συμφαγία με κεντρικό θέμα συζήτησης την υποτιθέμενη έξοδο από το Μνημόνιο, τα παραπάνω λόγια θα ήταν ιδεοληψίες ενός κοσμοειδώλου δίχως επαφή με την πραγματικότητα. Σκυλοσοφίες, θα έλεγε κανεις…

 
Ίσως, όμως ένα από τα μυστικά της επιτυχίας των πραγματικά επιτυχημένων ανθρώπων είναι να ακούν… Να ακούν τους πάντες και στο τέλος να κάνουν το δικό τους, και όχι το αντίθετο.

 
Φεύγοντας από την σκληρή και μονότονη καθημερινότητα, συνειδητοποιείς τις δυνατότητες αυτής της χώρας, που παρά το φως του ηλίου που την λούζει με αφθονία μένει πεισματικά στην σκιά. Τι πάει όμως, λάθος;

 
Η εργατικότητα, η καλή διάθεση, η ευγένεια και η φιλοξενία, μαζί με την φυσική ομορφιά, τον πλούτο του σύγχρονου πολιτισμού μας και την βαριά κληρονομιά των προγόνων μας, χρησιμοποιούνται δυστυχώς όχι ως καύσιμα για την ανάπτυξή μας (ηθική πρωτίστως και οικονομική ύστερα), αλλά ως ενα φολκλορικό μείγμα για τουριστική αρπαχτή.

 
Ο παππούς που… «σκυλοσόφησε» άφησε όλα όσα θεωρούμε συμβατικά και λογικά και παρά την επιτυχημένη πορεία του, αφιερώθηκε στον άνθρωπο και στην Ελλάδα. Θα κλείσω με τα λόγια του:

 

«Το κακό φίλε μου, είναι ότι επειδή στις πόλεις μας τρώνε τις σάρκες οι υποχρεώσεις, νομίζουμε πως την ευζωία πρέπει να μας την προσφέρουν. Όχι, γι αυτήν είναι που πρέπει να πασχίσουμε, όλα τα άλλα είναι αναλώσιμα. 

Η ευζωία λοιπόν θα έλθει από τους δικούς μας ανθρώπους, από την εκτίμηση της κάθε στιγμής και την αγάπη για την πατρίδα μας. Εάν ένας-ένας και όχι όλοι μαζί, πασχίζαμε για την ευζωία τότε τούτη η χώρα θα ήταν πιο φωτεινή»

Δεν υπάρχουν σχόλια: