ΜΕΛΛΟΝ και ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑ: Το τώρα του μέλλοντος

Του ΗΛΙΑ ΜΑΓΚΛΙΝΗ

Η ρήση «Το μέλλον δεν είναι αυτό που ήταν» (The future is not what it was) αποδόθηκε σε ανώνυμο οικονομολόγο από τον Μπέρναρντ Λέβιν στους λονδρέζικους «Τάιμς», στις 22 Μαΐου του 1977. 


Ρήση διαχρονικής δυναμικής, τη θυμήθηκα όταν έπεσα πάνω σε άρθρο της ηλεκτρονικής έκδοσης του περιοδικού Wired σχετικά με το πώς η τεχνολογία διαμορφώνει την καθημερινότητα του αύριο (Driving Design – The Technology Shaping Tomorrow’s Innovation).


Εχει ενδιαφέρον να σκαλίζεις κάθε τόσο ειδήσεις σχετικά με την τεχνολογική καινοτομία που λαμβάνει χώρα κάπου μακριά από μας αλλά που, αναπόφευκτα, επηρεάζει και τη ζωή εδώ, στην Ελλάδα, έστω και αν ακολουθούμε ως ουραγοί, τελευταίοι και καταϊδρωμένοι.


Ωστόσο, σε παγκόσμιο επίπεδο βρισκόμαστε ακόμα στις απαρχές αυτής της τεχνολογικής κοσμογονίας. Ενδεικτικό παράδειγμα, εάν σήμερα μας φαίνεται τρομερό το ότι αγγίζουμε οθόνες για να κάνουμε τη δουλειά μας, για να ενημερωθούμε ή απλώς για να διασκεδάσουμε, αύριο θα κάνουμε το ίδιο αγγίζοντας σχεδόν κάθε επιφάνεια στο περιβάλλον της εργασίας και της οικίας μας ή θα δουλεύουμε με τρισδιάστατα ολογράμματα, από την ιατρική έως την αρχιτεκτονική και την αυτοκινητοβιομηχανία. 


Τίποτα, όμως, δεν συγκρίνεται με το «επόμενο σύνορο του Διαδικτύου: την Τεχνητή Νοημοσύνη», όπως γράφει το Wired. «Η Τεχνητή Νοημοσύνη χρησιμοποιεί αλγόριθμους για να πει σε έναν υπολογιστή τι λειτουργίες να επιτελέσει, ουσιαστικά δίνοντας σε μηχανές τα εργαλεία για να μαθαίνουν από μόνες τους. Παρότι βρίσκεται ακόμα στη βρεφική της ηλικία, η Τεχνητή Νοημοσύνη θα μεταμορφώσει την ανθρωπότητα περισσότερο από κάθε άλλη τεχνολογία έως σήμερα».


Οι φωνές ανησυχίας απέναντι στην εξέλιξη της Τεχνητής Νοημοσύνης, από επιστήμονες όπως ο Στίβεν Χόκινγκ και πρωτοποριακούς επιχειρηματίες όπως ο Ιλον Μασκ, δεν είναι λίγες. Οσο η τεχνολογία καταλαμβάνει χώρο και χρόνο από τις ζωές μας, όσο θα συγχωνεύεται με τη φύση, αναπόφευκτα θα αναδύονται ηθικά και υπαρξιακά θέματα (ζητήματα ιδιαιτέρως συναρπαστικά, αν θέλετε τη γνώμη μου). 


Ηδη, πάντως, σχεδιάζεται να έρθει η εποχή κατά την οποία μηχανές Τεχνητής Νοημοσύνης με προγραμματισμένη κοινωνική αποστολή θα αποφασίζουν πότε οι πληθυσμοί και οι γειτονιές μιας περιοχής χρειάζονται νέα σχολεία ή θα επεξεργάζονται περιβαλλοντικές πληροφορίες, υποδεικνύοντας «πράσινες» μετατροπές και κατασκευές μέσα στην ίδια την πόλη.


Στην Ελλάδα όλα αυτά ακούγονται σαν «έργα του Διαβόλου». Αφήστε που ξεβολεύουν. Ισως να μην είναι τυχαίο ότι  γίνεται ένας κακός χαμός με το... ηλεκτρονικό εισιτήριο στο μετρό, ενώ σε αρχαιολογικούς χώρους το ηλεκτρονικό εισιτήριο παραμένει κάτι σαν το Ιερό Δισκοπότηρο...


«Η τεχνολογία θα αλλάξει τον τρόπο που δημιουργούμε», τονίζει ο σουηδικής καταγωγής Αμερικανός σχεδιαστής Thomas Meyerhoffer στο Wired. Κι όσο για το μέλλον «που δεν είναι αυτό που ήταν»;  


«Στο μέλλον...

 όλη αυτή η τεχνολογία θα εξαφανιστεί – διότι θα βρίσκεται παντού και πουθενά ταυτόχρονα».