Του ΜΙΧΑΛΗ ΤΣΙΝΤΣΙΝΗ
«Είμαστε από άλλο υλικό». Ετσι όπως το είπε ο πρωθυπουργός στη
Βουλή, ήταν σαν να εννοούσε από άλλο «ανθρωπολογικό υλικό» – από πάστα
ηθικότερη, που, κατά το παλαιό δόγμα, δεν χρειάζεται τους καλούς θεσμούς
διότι παράγει καλούς ανθρώπους.
Ομως ο Τσίπρας δεν πήγε τόσο βαθιά. Το
δογματικό βάθος το αφήνει στους συνεργάτες του, που δημοσιεύουν
εμφυλιακές προκηρύξεις, προβάλλοντας τις καθεστωτικές φαντασιώσεις τους
στην οθόνη της αιματηρής δεκαετίας του ’40.
Αν είχε κανείς ξεχάσει από ποιο «υλικό»
είναι φτιαγμένος ο ΣΥΡΙΖΑ, είχε την ευκαιρία να το θυμηθεί τις
τελευταίες ημέρες, εντός κι εκτός Βουλής.
Δεν είναι μόνο οι
«κυνηγημένοι» αριστεροί – μιας Αριστεράς που δεν έχει κυνηγηθεί εδώ και
44 χρόνια. Συστατικό του ΣΥΡΙΖΑ ήταν το είδος του παλαιού ΠΑΣΟΚ που
ενσαρκώνει ο Παναγιώτης Κουρουμπλής. Ηταν και τα δραστικά «υλικά» της
Δεξιάς. Οχι μόνο της Δεξιάς του ελάσσονος εταίρου – που, τέλος πάντων,
έχει αριθμητικά ανάγκη ο ΣΥΡΙΖΑ για να διατηρήσει τη δεδηλωμένη. Αλλά
της ομόκοιτης Δεξιάς την οποία ο Τσίπρας στρατολόγησε χωρίς άλλοθι και
στην οποία έχει εναποθέσει σημαντικό μέρος της εξουσίας του.
Αυτή η ενσωματωμένη στο τσιπρικό σύστημα Δεξιά δεν είχε ποτέ τόσο
κεντρικό, καθοδηγητικό ρόλο, όπως έχει τώρα στο εγχείρημα της Novartis.
Αν υπάρχει ένα στοιχείο που απονομιμοποιεί πιο καίρια αυτό το εγχείρημα
είναι η προστασία του υπουργού Π.Κ.
Του υπουργού που όχι μόνον
εξαιρέθηκε από την Προανακριτική, αλλά ήταν και ο μόνος από τους
αναφερομένους στη δικογραφία που δέχτηκε ασμένως το ευεργέτημα της
παραγραφής.
Παραμερίζοντας κάποιος το αποτύπωμά της στους θεσμούς,
μπορεί να μετρήσει τα μέχρι στιγμής επιχειρησιακά αποτελέσματα της
«Novartis» – ενός εγχειρήματος που είχε στόχο να λουστράρει την ηθική
ύλη του ΣΥΡΙΖΑ:
Αντί να αποκαλύπτει, μια παλαιοδεξιάς ύφανσης κουρτίνα
κατέληξε να καλύπτει έναν παλαιοπασοκικής καταγωγής παράγοντα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου