Ψυχίατρος, Ψυχαναλυτής Ομάδας, Διδάκτωρ Ψυχιατρικής στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο και ιδρυτής της Λέσχης Φιλελεύθερου Προβληματισμού στη Θεσσαλονίκη
Ελάχιστοι σήμερα "βλέπουν" αλλά και
αντιλαμβάνονται τις τεράστιες νίκες που σημείωσαν οι κολεκτιβιστές και
οι κάθε λογής κρατιστές, στη διάρκεια των τελευταίων 150 ετών.
Οι νίκες
αυτές παρότι σχεδόν κρύβονται ήταν και είναι καθοριστικές και σε μεγάλο
βαθμό καθορίζουν και διαμορφώνουν τον κόσμο στον οποίο ζούμε.
Αντίθετα οι υποστηρικτές των ιδεών της
ελευθερίας σημείωσαν τεράστιες υποχωρήσεις-ήττες και σήμερα οι
φιλελεύθεροι είναι μια μικρή μειοψηφία ως και εκ του γεγονότος ότι ο
κρατισμός είναι κυρίαρχος.
Αυτή η ιδεολογική νίκη των
κρατιστών-κολεκτιβιστών είναι που εμποδίζει σήμερα να ειπωθούν με
επάρκεια αλλά και να κυριαρχήσουν οι ιδέες της ελευθερίας.
Ας δούμε όμως ορισμένα σημεία στα οποία οι κρατιστές-κολεκτιβιστές έχουν κερδίσει εδώ και χρόνια πλήρως:
- Το Μεγάλο κράτος είναι απαραίτητο και
με κατάλληλες υπηρεσίες και αρμοδιότητες για να προφυλάσσει τους
εργαζόμενους από τους αιμοδιψείς καπιταλιστές
- Το κράτος είναι απαραίτητο για να
παρέχει δωρεάν υγεία για όλους και κυρίως για τους αδύναμους,
αναπτύσσοντας φυσικά τις σχετικές μεγάλες δομές του
- Το κράτος είναι απαραίτητο για να
παρέχει "δωρεάν" παιδεία σ’ όλους και ιδίως στα φτωχά στρώματα.
Διαφορετικά τα παιδιά των φτωχών είναι καταδικασμένα στην αμορφωσιά και
την φτώχεια.
- Το κράτος είναι απαραίτητο να
φροντίζει τις συντάξεις στους ανθρώπους της τρίτης ηλικίας και να
παρέχει επιδόματα και βοηθήματα στους ανέργους. Φυσικά και πάλι
αναπτύσσοντας τις σχετικές κρατικές δομές.
- Το κράτος είναι απαραίτητο για την
ανάπτυξη της οικονομίας και την απασχόληση των πολιτών δια της
δημιουργίας κατάλληλων δομών πχ αναπτυξιακής τράπεζας, ΟΑΕΔ κλπ
- Το κράτος είναι απαραίτητο για να χρηματοδοτεί διάφορα θρησκευτικά δόγματα και τις οργανώσεις τους (λέγονται και εκκλησίες).
- Το κράτος είναι απαραίτητο για να
δημιουργεί και να φροντίζει ένα πλήθος κοινωφελών οργανισμών για την
εξυπηρέτηση του πολίτη πάντα.
- Το κράτος είναι απαραίτητο για να δίνει με ενοίκιο το "Δημόσιο αγαθό" των τηλεοπτικών συχνοτήτων.
Στα παραπάνω σημεία της χρησιμότητας του κράτους θα μπορούσαν να προστεθούν κι άλλα, αλλά ήδη είναι αρκετά.
Προτείνω τώρα στον αναγνώστη να κοιτάξει
νοερά γύρω του ή και ανατρέχοντας σε γνωστούς και φίλους να αναρωτηθεί
και να ρωτήσει πόσο όλες οι παραπάνω προτάσεις θεωρούνται αποδεκτές,
εύλογες και αυταπόδεικτες.
Νομίζω ότι χωρίς ιδιαίτερη προσπάθεια ο
καθένας διαπιστώνει ότι όλες οι παραπάνω προτάσεις - θέσεις είναι πάνω
κάτω αποδεκτές και επί της ουσίας δεν αμφισβητούνται.
Η μόνη αμφισβήτησή
τους είναι από κάποιους περιθωριακούς φιλελεύθερους... που είναι
ελάχιστοι και είναι και βρωμεροί "νεοφιλελεύθεροι"...
Ε λοιπόν αυτή είναι η μεγάλη η τεράστια
και συντριπτική νίκη των κρατιστών-κολεκτιβιστών. Έχουν καταστήσει αυτές
τις φράσεις και θέσεις, που αν εξετασθούν λίγο σοβαρά καταρρέουν,
κοινωνικές βεβαιότητες.
Για να μιλήσουμε και με φιλοσοφικούς
όρους έχουν εγκαταστήσει ισχυρά στο φαντασιακό (Κ. Καστοριάδης*) χώρο
της κοινωνίας και των πολιτών αυτές τις σαχλαμάρες ως μεγάλες αλήθειες.
Ή αν θέλετε να μιλήσουμε με όρους του K. Poper** έχουν εγκαταστήσει τις
θέσεις αυτές στον κόσμο Νο3 (τον κόσμο των ιδεών και των επιστημονικών
θεωριών του ανθρωπίνου πνεύματος) στέρεα.
Όμως ας εξετάσουμε για λόγους παραδείγματος δύο από τις "βέβαιες" θέσεις των κρατιστών ως προς την ακρίβεια και την ισχύς τους.
Ας πάμε στην τέταρτη κατά σειρά ακλόνητη Θέση των κρατιστών:
- Το κράτος είναι απαραίτητο να φροντίζει τις συντάξεις στους ανθρώπους της τρίτης ηλικίας και να παρέχει επιδόματα και βοηθήματα στους ανέργους. Φυσικά και πάλι αναπτύσσοντας τις σχετικές κρατικές δομές.
Τι και ποιο επιχείρημα μπορεί να
υποστηρίξει-δικαιολογήσει αυτή την θέση;
Κανένα και τίποτα. Εκτός αν
θεωρήσουμε ότι οι άνθρωποι είναι τόσο ανόητοι που δεν φροντίζουν και δεν
θα φροντίσουν για τις δύσκολες μέρες του αναπόδραστα επερχόμενου
γήρατος. Και όντας τόσο ανόητοι "πρέπει" το μεγάλο κράτος που
διαφεντεύουν και καρπώνονται οι κρατιστές να έρθει να τους φροντίσει...
Αν οι πολίτες ξέρουν ότι δεν υπάρχει το
κράτος "πατερούλης" θα ξέρουν ότι οφείλουν να φροντίσουν για τη σύνταξή
τους και την υγειονομική τους φροντίδα με βάση τα συμβόλαια που θα
συνάψουν με ανάλογες εταιρίες... Κι’ όλα αυτά μακριά από ένα σπάταλο και
αναποτελεσματικό κράτος. Με αυτόν τον τρόπο μεταφερόμαστε από την
κοινωνία του κράτους πατερούλη σε μια κοινωνία υπευθυνότητας και
άριστης κατά το δυνατόν χρήσης των διαθέσιμων πόρων, αντί της συνήθους
υπερ-σπατάλης για "ισότητα" στην περίθαλψη, την υγεία και τις συντάξεις.
Ας πάμε και στην πέμπτη πρόταση:
- Το κράτος είναι απαραίτητο για την
ανάπτυξη της οικονομίας και την απασχόληση των πολιτών δια της
δημιουργίας κατάλληλων δομών πχ αναπτυξιακής τράπεζας, ΟΑΕΔ κλπ.
Τι υποστηρίζει τη θέση ότι το κράτος
είναι υπεύθυνο για την εργασία-απασχόληση των πολιτών;
Τίποτα, πλην και
πάλι της θέσης ότι οι πολίτες είναι ανεύθυνοι και ανόητοι για να
δημιουργήσουν εταιρίες και να παράγουν προϊόντα κατάλληλα για τις
ανάγκες των συμπολιτών τους και που θα τα διαθέσουν-πουλήσουν
στη διεθνοποιημένη πια αγορά. Και μ’ αυτό τον τρόπο θα δημιουργήσουν
δουλειές και πλούτο. Επιπλέον είναι γνωστές οι "επιτυχίες" του κάθε
κράτους όταν επιχείρησε να εισέλθει στην παραγωγή προϊόντων για τις
ανάγκες των πολιτών... Μια υποτυπώδης αναδρομή στην καταναλωτική
επάρκεια του υπάρξαντος σοσιαλισμού πείθει τον καθένα...
Κατ’ αντιστοιχία καταρρίπτονται και όλοι
οι κρατικίστικοι - κολεκτιβίστικοι μύθοι. Εδώ όμως είναι και το
πρόβλημα. Δηλαδή όλα αυτά τα αστήρικτα θέσφατα των κρατιστών –
κολεκτιβιστών κρατούν καλά και έχοντας εμποτίσει πολίτες και κοινωνία
αναπαράγουν τους ιδεολογικούς (και κατ’ επέκταση πολιτικούς)
συσχετισμούς που παρατηρούμε και στην ελληνική (και όχι μόνο)
πραγματικότητα...
Η κατάρριψη όλων αυτών των "θέσεων" δυστυχώς δεν επιχειρείται από κανένα –πολιτικό χώρο, ούτε και από διάφορες ομάδες του λεγόμενου φιλελεύθερου χώρου. Και αυτό είναι αποτέλεσμα της αγραμματοσύνης τους.
* Κ. Καστοριάδης - Ο μεγάλος και
γνωστός Έλληνας διανοητής ο οποίος ξεκίνησε ως αριστερός και κατέληξε
σχεδόν φιλελεύθερος. Σ’ όλο το φιλοσοφικό του έργο μιλά για τις
"φαντασιακές" σημασίες-αξίες ως θεσμίζουσες την κοινωνία δυνάμεις.
Ενδεικτικά αναφέρω το μεγάλο έργο του "Η Φαντασιακή Θέσμιση της
Κοινωνίας". Εκδόσεις Κέδρος 1999.
** Κ. Poper - Ο μεγάλος φιλελεύθερος
διανοητής ο οποίος εισήγαγε την έννοια του κόσμου 3 (τον κόσμο της
επιστημονικής και καλλιτεχνικής δημιουργίας στον οποίο περιλαμβάνει όμως
και τις αναπόδεικτες και λανθασμένες θεωρίες και απόψεις). Ενδεικτικά
αναφέρω ένα γνωστό βιβλίο του "Alles leben ist problemlösen”. Ελληνική
μετάφραση "Η Ζωή είναι Επίλυση Προβλημάτων" Εκδόσεις Μελάνι 2011.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου