Η κοινοτική απόφαση για τους πρόσφυγες
ακόμη και αν δεν ήταν εξ αρχής καλοστημένη παγίδα για την ελληνική
κυβέρνηση, εξελίχθηκε σε μεγαλοπρεπή γκάφα της. Ο Αλέξης Τσίπρας
επέστρεψε από την άτυπη Σύνοδο της Κυριακής με τις χειρότερες δυνατές
επιλογές για τη χώρα. Κάτι ανάλογο συνέβη στο παρελθόν μόνο με τη
διάλυση της Γιουγκοσλαβίας το 1992 στο Μάαστριχτ-όταν πολύ σύντομα
προέκυψε ότι η πραγματική ερμηνεία της απόφασης δεν ήταν αυτή που
προσκόμισε ο τότε υπουργός Εξωτερικών Αντώνης Σαμαράς.
Κάπως έτσι και ο Πρωθυπουργός εξέφρασε
την ικανοποίησή του για μια απόφαση που δεν συμφέρει με κανέναν τρόπο
την χώρα. Ότι επαίρεται για τις "τρεις κακές προτάσεις που αποσόβησε",
θυμίζει απλώς το ανέκδοτο με την καλύβα του Χότζα που έγινε άνετη όταν
έβγαλαν τα ζώα που είχαν υπερφορτώσει. Είναι άλλωστε η πιο
κλασσική διαπραγματευτική τακτική: βάζεις στη ζυγαριά περισσότερα και
όταν αφαιρεθούν κάποια φαίνεται σαν ανακούφιση.
Αυτό ακριβώς συνέβη με την απόσυρση π.χ.
της ιδέας για τη δημιουργία μιας ολόκληρης πόλης προσφύγων στην Αττική.
Ότι δεν υιοθετήθηκε δεν σημαίνει ότι όσα αποφασίστηκαν είναι ευνοϊκά
για την Ελλάδα. Το αντίθετο: συνιστούν την εφαρμογή του δόγματος "να μην
φτάσει το πρόβλημα ως εμάς" που ακολουθούν πολλές Ευρωπαϊκές χώρες στο
προσφυγικό
Ότι δεν θα φτάσει σ' αυτούς σημαίνει ότι
θα μείνει εδώ, αφού η Τουρκία από την οποία εισάγεται στο ευρωπαϊκό
έδαφος απουσίαζε και ουδεμία υποχρέωση έχει αναλάβει.
Συνεπώς γιατί
ακριβώς πανηγυρίζει η κυβέρνηση;
Η χρηματοδότηση των "κεντρων
απογραφής" και η επιδότηση ενοικίου που προβάλει ότι εξασφάλισε η
διαπραγματευτική δεινότητα του Πρωθυπουργού, δεν είναι παρά οι χάντρες
και τα καθρεφτάκια σ' αυτή την υπόθεση. Η απόφαση προβλέπει την
καταγραφή των προσφύγων με κοινοτικά λεφτά, αλλά δεν προβλέπει τι θα
γίνουν οι καταγραφέντες μέχρι να αποφασίσουν άλλες χώρες να τους
απορροφήσουν.
Προβλέπει την επιδότηση ενοικίου για
πρόσφυγες σε διάφορα σημεία της Ελλάδας, αλλά δεν είναι σαφές ως πότε θα
συνεχίζεται αυτό το καθεστώς και τι θα συμβεί όταν εκλείψει η
επιδότηση. Όπως δεν προβλέπεται ποιας εθνικής προέλευσης πρόσφυγες θα
μετακινηθούν στο τέλος στην λοιπή Ευρώπη και ποιοι θα παραμείνουν στην
Ελλάδα.
Η δημογραφία των κέντρων που ήδη λειτουργούν επί ελληνικού
εδάφους είναι χαρακτηριστική:
Eφυγαν οι Σύριοι έμειναν οι υπόλοιποι.
Αποτελεί μνημείο αφασίας των αρμοδίων, ή
απλώς προσπάθεια παραπλάνησης της κοινής γνώμης ότι προβάλλεται
το... οικονομικό όφελος που θα έχει η Ελλάδα από τα κονδύλια που θα
διατεθούν για τους πρόσφυγες;
Αυτή η προπαγάνδα που ξεκίνησε από τις
δηλώσεις του Πρωθυπουργού μετά τη Σύνοδο και κλιμακώθηκε από τον
αρμόδιο υπουργό Μετανάστευσης, συνδέεται επισήμως –και στα σοβαρά!–
από την κυβέρνηση με την... ανάπτυξη!
Έλεος. Δέχονται ως λύση κάτι που
είναι πρόβλημα. Η όπως θα έλεγε ο Άγγλος συγγραφέας Τζ. Κ. Τσέστερσον:
"Το θέμα δεν είναι ότι δεν μπορούν να δουν τη λύση, αλλά ότι δεν μπορούν
να δουν το πρόβλημα".
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου