Του ΤΑΚΗ ΜΙΧΑ
Οι τελευταίες εξελιξεις επιβεβαιώνουν για μια
ακόμα φορά τις μακροπρόθεσμες προθέσεις του ΣΥΡΙΖΑ σχετικα με την φύση
του καθεστώτος που ονειρεύεται. Παράλληλα αναδεικνύουν ξανά την
απίστευτη αφέλεια της αντιπολίτευσης και των ΜΜΕ.
Όσον αφορά το πρώτο σημείο, η διοργάνωση αντισυγκέντρωσης από τις παρακρατικές οργανώσεις της Αριστεράς στο Σύνταγμα, προκειμένου να τρομοκρατηθούν οι αντιφρονούντες της εκδήλωσης «Μένουμε στην Ευρώπη», επιβεβαίωσε αυτό που έχω γράψει επανειλημμένα: Ότι τόσο όσον αφορά τις μεθόδους του και τους στόχους του, το πρότυπο του ΣΥΡΙΖΑ είναι η Βενεζουέλα και η ιδεολογία του «τσαβίσμο». Στα πλαίσια αυτής της ιδεολογίας, η δημιουργία grupos militantes, των οποίων στόχος είναι να συγκρούονται και να τρομοκρατούν την μεσαία τάξη και αυτούς που διαδηλώνουν εναντίον του καθεστώτος, αποτελεί κρίσιμο χαρακτηρηστικό.
Όσον αφορά το δεύτερο στοιχείο, αποτελεί απίστευτη αφέλεια -που αγίζει τα όρια της ηλιθιότητας- το γεγονός ότι κύκλοι της αντιπολίτευσης και μέρος των φίλα προσκείμενων αρθογράφων κάνουν λόγο και παίρνουν σοβαρά ότι τάχα, λέει, υπάρχουν αντιρρήσεις από κομματικά στελέχη στις προτάσεις Τσίπρα στο Eurogroup:
Οι προτάσεις αυτές αποτελούν την πλέον ολοκληρωμένη πρόταση που έχει υποβάλει ποτέ κόμμα για την ολοκληρωτική εξόντωση της ιδιωτικής οικονομίας και την αντικατάστασή της από κρατικοπελατειακά μορφώματα.
Από πού και ως πού, λοιπόν, να υπάρχουν σοβαρές αντιρρήσεις μεταξύ των στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ;
H μαγεία του κ. Τσίπρα συνίσταται στο ότι, ενώ σε άλλες χώρες η εξόντωση της ιδιωτικής οικονομίας επετεύχθη μετά από αιματηρές επαναστάσεις ή πραξικοπήματα, στην Ελλάδα αυτό θα επιτευχθεί όχι απλά αναίμακτα, αλλά θα χρηματοδοτηθεί απο τα χρήματα των Ευρωπαίων φορολογουμένων.
Όχι μόνο αυτό, αλλά:
H σταδιακή εξόντωση της ιδιωτικής οικονομίας από τις προτάσεις Τσίπρα φαίνεται να έχει τις ευλογίες του τρίο Σαμαράς - Θεοδωράκης - Γεννηματά που, στα πλαίσια της απίστευτης ανοησίας «Ευρώπη να 'ναι κι ό,τι να 'ναι», στην ουσία συνδράμει στην δημιουργία του ημιολοκληρωτικού νοτιοευρωπαϊκού μορφώματος.
Σε αυτά, λοιπόν, τα πλαίσια, το μόνο που μένει να αναφωνήσει κανείς είναι «Congratulations Mr. Tsipras!».
Αν και με τέτοια αντιπολίτευση, ο στόχος δεν ήταν ιδιαίτερα δύσκολος να επιτευχθεί.
Όσον αφορά το πρώτο σημείο, η διοργάνωση αντισυγκέντρωσης από τις παρακρατικές οργανώσεις της Αριστεράς στο Σύνταγμα, προκειμένου να τρομοκρατηθούν οι αντιφρονούντες της εκδήλωσης «Μένουμε στην Ευρώπη», επιβεβαίωσε αυτό που έχω γράψει επανειλημμένα: Ότι τόσο όσον αφορά τις μεθόδους του και τους στόχους του, το πρότυπο του ΣΥΡΙΖΑ είναι η Βενεζουέλα και η ιδεολογία του «τσαβίσμο». Στα πλαίσια αυτής της ιδεολογίας, η δημιουργία grupos militantes, των οποίων στόχος είναι να συγκρούονται και να τρομοκρατούν την μεσαία τάξη και αυτούς που διαδηλώνουν εναντίον του καθεστώτος, αποτελεί κρίσιμο χαρακτηρηστικό.
Όσον αφορά το δεύτερο στοιχείο, αποτελεί απίστευτη αφέλεια -που αγίζει τα όρια της ηλιθιότητας- το γεγονός ότι κύκλοι της αντιπολίτευσης και μέρος των φίλα προσκείμενων αρθογράφων κάνουν λόγο και παίρνουν σοβαρά ότι τάχα, λέει, υπάρχουν αντιρρήσεις από κομματικά στελέχη στις προτάσεις Τσίπρα στο Eurogroup:
Οι προτάσεις αυτές αποτελούν την πλέον ολοκληρωμένη πρόταση που έχει υποβάλει ποτέ κόμμα για την ολοκληρωτική εξόντωση της ιδιωτικής οικονομίας και την αντικατάστασή της από κρατικοπελατειακά μορφώματα.
Από πού και ως πού, λοιπόν, να υπάρχουν σοβαρές αντιρρήσεις μεταξύ των στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ;
H μαγεία του κ. Τσίπρα συνίσταται στο ότι, ενώ σε άλλες χώρες η εξόντωση της ιδιωτικής οικονομίας επετεύχθη μετά από αιματηρές επαναστάσεις ή πραξικοπήματα, στην Ελλάδα αυτό θα επιτευχθεί όχι απλά αναίμακτα, αλλά θα χρηματοδοτηθεί απο τα χρήματα των Ευρωπαίων φορολογουμένων.
Όχι μόνο αυτό, αλλά:
H σταδιακή εξόντωση της ιδιωτικής οικονομίας από τις προτάσεις Τσίπρα φαίνεται να έχει τις ευλογίες του τρίο Σαμαράς - Θεοδωράκης - Γεννηματά που, στα πλαίσια της απίστευτης ανοησίας «Ευρώπη να 'ναι κι ό,τι να 'ναι», στην ουσία συνδράμει στην δημιουργία του ημιολοκληρωτικού νοτιοευρωπαϊκού μορφώματος.
Σε αυτά, λοιπόν, τα πλαίσια, το μόνο που μένει να αναφωνήσει κανείς είναι «Congratulations Mr. Tsipras!».
Αν και με τέτοια αντιπολίτευση, ο στόχος δεν ήταν ιδιαίτερα δύσκολος να επιτευχθεί.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου