ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΜΠΑΝΑΝΙΑ: Υποψόφιος υποψήφιος

Toυ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ ΛΙΑΚΟΥ

Πήγες για έδρα και κατάντησες η ντροπή της τραχανοπλαγιάς;  

Εσκασες έναν σκασμό λεφτά σε επικοινωνιολόγο που αποδείχτηκε ότι ήταν γραφίστας με πτυχίο από ΙΕΚ της πυρκαγιάς;  

Σε κράζει η γυναίκα σου και έχεις αρχίσει να υποπτεύεσαι ότι σου ταιριάζει γάντι η ρετσινιά του χασούρα;  

Δεν μπορείς να χωνέψεις το γεγονός ότι κατάφερε να εκλεγεί ο μπούλης που κοροϊδεύατε στο σχολείο κι εσύ δεν πήρες ούτε την ψήφο των δικών σου; 

Μη στεναχωριέσαι. Υπάρχει λύση ακόμα και για περιπτώσεις χασογκόληδων όπως εσύ. Για το μαύρισμά σου στις εκλογές υπάρχουν και δικαιολογίες και απαντήσεις. Επειδή η φάπα ήταν ισχυρή και το κλατς ακούστηκε από δώ μέχρι τη Σαμαρκάνδη, θα χρειαστείς και τα δυο. Και απαντήσεις και δικαιολογίες. Ενα από τα δύο θα λειτουργήσει, αλίμονο...
 

Πάμε πρώτα στις δικαιολογίες. Μπορεί να σου φανούν βλακώδεις και να μη σε πείθουν, αλλά να ξέρεις ότι αυτές θα τις απευθύνεις στους άλλους. Μετά τις εκλογές πρέπει να έχεις μούτρα να κυκλοφορήσεις και στο κεφάλαιο «έχω μούτρα και κυκλοφορώ» η κοινωνία, δηλαδή οι άλλοι (η «κόλαση» κατά τον Σαρτρ) παίζουν κεντρικό ρόλο.

Οι κλάψες για «αδικία» και «χτυπήματα κάτω από τη ζώνη» είναι παπάντζες που πείθουν ακόμα κι αν δεν φοράς ζώνη αλλά τιράντες. Η ελληνική ιδιοσυγκρασία είναι τόσο αλλόκοτη, ώστε τα απλά (και εν πολλοίς παιδαριώδη) επιχειρήματα του στιλ «μπορεί να είμαι ο Ντίλιγκερ, αλλά έχω χρυσή καρδιά και η κοινωνία με αδίκησε» σε ξεπλένουν από νίλες - εκλογικές και άλλες. Επειδή ως έθνος είμεθα αδικημένοι και έχουμε λουστεί μπόλικους αιώνες σκλαβιάς από Οθωμανούς, Φράγκους, δίφραγκους και άλλους ανείπωτους, πάντοτε τείνουμε ευήκοα ώτα στα παλικάρια που λένε ότι τσακίστηκαν στα βράχια της ζωής.
 

Μπορείς να πεις ότι ο πολιτικός σου αντίπαλος έκανε νοθεία, εξαγόρασε την ψήφο των εξαθλιωμένων, εκβίασε τα τοπικά και πανελλαδικά ΜΜΕ, τα τακίμιασε με τους Αμερικανούς, τους Γερμανούς, τους Νεφελίμ, τα Ορκ και τους Ούρουκ Χάι. 

Δύνασαι επιπλέον να παρουσιάσεις την αφεντομουτσουνάρα σου σαν τον φτωχούλη του Θεού και τον αντίπαλο σαν διασταύρωση του Μίδα, του Δαρείου, του Κίσινγκερ και της Δαλιδά. Οι ψυχοπονιάρηδες ψηφοφόροι ευχαρίστως συμπαρίστανται στον αδικημένο και πάλι ευχαρίστως ψηφίζουν τον ισχυρό άδικο

Αντικρίζεις με θλίψη τα φυλλάδια. Ποτίζουν με την υγρασία, κατσαρώνει το ιλουστρέ χαρτί, λερώνεται η φωτογραφία σου με το σακάκι ριγμένο στους ώμους. Το κοιτάς και αυτοοικτίρεσαι. «Αχ, πώς έγινα έτσι; Οταν απολύθηκα από φαντάρος ήμανε μοντέλο. Τώρα το ύφασμα από το σακάκι μπορεί να σου βγάλει ίσα με δυο καραβόπανα. Και τι το 'θελα το ρημάδι; Ας όψεται ο μπούρδας ο '“επικοινωνιολόγος”, που αντέγραψε τη συνταγή του μακαρίτη του Τρίτση. Στο μόνο που του μοιάζω του Τρίτση είναι στα ποσοστά. Μηδέν πήρε -επειδή δεν μπορούσε να κατέβει από τον άλλο κόσμο ως υποψήφιος- μηδέν έλαβα κι εγώ, που πολιτικά είμαι υποψόφιος. Θέλω να εκλεγώ που να πάρει!»
 

Αγαπητέ αποτυχόντα πολιτευτή, μην αποκαρδιώνεσαι. Υπάρχει λύση ακόμα και για γκαντεμόσαυρους σαν εσένα.  Η επιμονή του υποψηφίου ουδέποτε έβλαψε κάποιον - εκτός από τους ψηφοφόρους του, αλλά και εκείνους που δεν τον ψήφισαν. Θα αφοσιωθείς στο ιερό έργο της αυτοπροβολής σου και όποιον πάρει ο χάρος! Κάποτε θα σου κάνουν το χατίρι...


Αλλά ακόμα κι αν δεν στο κάνουν, εσύ θα είσαι ικανοποιημένος. Ολοι οι ζηλωτές είναι ευχαριστημένοι με τον βίο τους. Το γεγονός ότι πιστεύουν κάπου και επιδιώκουν συστηματικά να το επιβάλουν τους νοηματοδοτεί τη ζωή κι αυτό θυμίζει πολύ την κανονική ευτυχία. Είπαμε, αν ξεκινήσεις από τώρα να σφίγγεις χέρια σε λαϊκές, σε καφενεία, σε πλατείες, σε ψησταριές, σε ουρές στο ΙΚΑ, σε γάμους, βαφτίσια, συναυλίες, θα δημιουργήσεις λαϊκό ρεύμα. Πάντα ο τρελός του χωριού έχει αναγνωρισιμότητα, αυτό δηλαδή που σου έλειπε για να κάνεις τη διαφορά.
 

Οπου υποπτεύεσαι κάμερα θα πας και θα στήνεσαι δίπλα σαν τον γνωστό Μητσάρα και θα μοστράρεις τη μουτσούνα σου. Αν δεν ξέρεις πού να στηθείς, να προτιμάς την Ηρώδου Αττικού, όπου βρίσκεται το Μέγαρο Μαξίμου και ξεροσταλιάζουν σχεδόν σε καθημερινή βάση μπόλικοι δημοσιογράφοι και τεχνικοί της τηλεόρασης.  

Καλή ιδέα είναι να στέλνεις μηνύματα σε ραδιοφωνικές εκπομπές με πλήρες το όνομά σου και ως ιδιότητα θα βάζεις τη λέξη «υποψήφιος». 

Θα πιέσεις τόσο την πραγματικότητα, ώστε το σύμπαν θα συνωμοτήσει είτε να εκλεγείς είτε να καταργηθεί η καθολική ψηφοφορία και να πας αναγκαστικά σπίτι σου. Αμήν!