Οταν μια Μεγάλη Δύναμη προχωρεί δυναμικά στη
δημιουργία τετελεσμένων τα οποία ουδείς έχει τη βούληση και τη
δυνατότητα να τα αμφισβητήσει δυναμικά, τότε αργά ή γρήγορα υπάρχει
σιωπηρή αποδοχή και στη συνέχεια εξομάλυνση.
Για να διακρίνουμε την προοπτική των εξελίξεων στην Ουκρανία μετά την ενσωμάτωση της Κριμαίας στη Ρωσία, ας ρίξουμε μια ματιά στο παρελθόν:
Το 1948
οι ΗΠΑ, Βρετανία και Γαλλία δημιούργησαν τετελεσμένα σε βάρος της
Μόσχας εισάγοντας στο Δυτικό Βερολίνο το νέο δυτικογερμανικό μάρκο. Η
EΣΣΔ αντέδρασε αποκλείοντας το Δυτικό Βερολίνο για έναν χρόνο και τελικά
αποδέχθηκε τα τετελεσμένα.
Το ΝΑΤΟ με πλήρη
παράκαμψη του ΟΗΕ κήρυξε τον πόλεμο στη Γιουγκοσλαβία την άνοιξη του
1999. Η Ρωσία του Γέλτσιν εξέφρασε με οργή την αντίθεσή της και στη
συνέχεια απεδέχθη τα τετελεσμένα με τη συμμετοχή της στη διεθνή
στρατιωτική δύναμη KFOR που κατέλαβε το Κόσοβο.
Ιδιο σκηνικό
και την άνοιξη του 2003 με τη μετωπική σύγκρουση των ΗΠΑ και της
Βρετανίας από τη μια πλευρά και της Γερμανίας και της Γαλλίας από την
άλλη εν όψει της αμερικανικής εισβολής στο Ιράκ. Λίγο μετά την πτώση της
Βαγδάτης το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ παμψηφεί νομιμοποιούσε τα
τετελεσμένα και λίγο πιο μετά σε μια τριμερή συνάντηση Μπλερ, Σιράκ και
Σρέντερ έκλεινε και η ενδοευρωπαϊκή αντιπαράθεση.
Επί του παρόντος
και για το ορατό μέλλον και υπό την προϋπόθεση ότι η Δύση θα παρέμβει
για να συγκρατήσει το Κίεβο από αποσταθεροποιητικές ενέργειες στην
ανατολική Ουκρανία, ο Πούτιν κατέστησε σαφές ότι δεν θα παρέμβει και
πέραν της Κριμαίας.
Οσοι άνοιγαν στην περίοδο
του Ψυχρού Πολέμου αμερικανικό γεωγραφικό άτλαντα έβλεπαν στον χάρτη της
ΕΣΣΔ με κόκκινα γράμματα την επισήμανση:
«Η κυβέρνηση των ΗΠΑ δεν
αναγνώρισε ποτέ την προσάρτηση της Εσθονίας, της Λετονίας και της
Λιθουανίας στην ΕΣΣΔ το 1940», μια τυπολατρική εμμονή που δεν επηρέασε
τις διμερείς σχέσεις Ουάσιγκτον-Μόσχας.
Το ίδιο
μπορεί να γίνει και με την Κριμαία, χωρίς η επισήμανση ή ο αστερίσκος να
παίξει καταλυτικό ρόλο στις σχέσεις των ΗΠΑ με τη Ρωσία
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου