Της ΓΙΩΤΑΣ ΣΥΚΚΑ
Πάντα οι πολιτικοί ναρκισσεύονταν με την εικόνα τους στην τηλεόραση.
Αρκετοί μοιάζουν να ζουν κυρίως για την κάμερα.
Να είναι συμπτωματικό ότι χαίρονται να την αξιοποιούν ηγέτες ολοκληρωτικών καθεστώτων;
Μα όχι μόνο: ο ισχυρός κομπέρ της πολιτικής σκηνής στην Ιταλία, ο Σίλβιο Μπερλουσκόνι, μετατρέπει κάθε του εμφάνιση σε παράσταση, παίζοντας ρόλους του άνετου αν και σιτεμένου ζεν πρεμιέ. Εξίσου παθιασμένος με τον εαυτό του, αν και με διαφορετικό τρόπο, μοιάζει και ο Βλαντιμίρ Πούτιν.
Ο βλοσυρός Ρώσος πρόεδρος εκμεταλλεύεται ολόκληρο τον κρατικό μηχανισμό για να διαλαλήσει πόσο macho είναι. Το δικό του άγχος είναι να προβάλλει σε κάθε εκδήλωση, σε κάθε πλάνο, πόσο αρρενωπός είναι. Ο καλογυμνασμένος ηγέτης, που δεν σπάει το καλούπι ούτε για ένα χαμόγελο, είτε οδηγεί γρήγορα αυτοκίνητα είτε ποζάρει σε υποβρύχια είτε κάνει τζούντο είτε ιππεύει άλογα και Harley είτε κάνει καταδύσεις και σκοντάφτει στον βυθό –εντελώς συμπτωματικά– πάνω σε αρχαίους αμφορείς, μοιάζει ανελέητος απέναντι σε κάθε πιθανό εχθρό.
Με απωθημένο Ρώσου Τζέιμς Μποντ που θήτευσε στην KGB, έχοντας αιώνιο αντίπαλο τη CIA, ο Πούτιν αγαπάει τον εαυτό του με το πάθος που εχθρεύεται κάθε ομοφυλόφιλο – συμπατριώτη του και μη. Ακόμη κι όταν δηλώνει πως «είναι ευπρόσδεκτοι στο Σότσι και δεν έχουν τίποτε να φοβηθούν», αρκεί «να αφήσουν ήσυχα τα παιδιά», προκαλεί τα ίδια συναισθήματα με τους παραλογισμούς του. Οπως όταν τα βάζει με τις ατίθασες Pussy Riots, που καταδικάστηκαν σε διετή φυλάκιση σε στρατόπεδα εργασίας, ή κολακεύει τον γελοιοποιημένο, εξαγορασμένο Ζεράρ Ντεπαρντιέ.
Με ολοένα και περισσότερο φασίζουσα συμπεριφορά και ρατσιστικές διαθέσεις, τώρα τα έβαλε και με τα έργα τέχνης στα μουσεία της χώρας του. Ειδικά εκείνα που «είναι γυμνά ή έχουν σεξουαλικά υπονοούμενα». Πλήθος σημαντικών έργων κινδυνεύει να απομονωθεί σε ειδικές αίθουσες στα μουσεία, στις οποίες η πρόσβαση θα επιτρέπεται με επίδειξη ταυτότητας ώστε να προστατεύονται, λέει, οι ανήλικοι επισκέπτες.
Ο Πούτιν οραματίζεται «την αναβίωση της πνευματικότητας και των αξιών της Ρωσίας και την προστασία της νεότερης γενιάς». Ετσι, η Κυβερνητική Επιτροπή (Ροσκομναζόρ) ανέλαβε το θέμα, ενώ τα μουσεία ετοιμάζονται για αλλαγές. Στις αίθουσές τους, όπου θα κλειστούν τα «ακατάλληλα» έργα τέχνης, η τηλεοπτική κάμερα θα είναι προφανώς εξόριστη.
Η τηλεόραση υποχρεούται μόνο την πρέπουσα εικόνα, την εικόνα του
ηγεμόνα, να προβάλλει. Ούτως ή άλλως, η κυρίαρχη τηλεοπτική εικόνα είναι
συνήθως κοινωνικά και πολιτιστικά αποστειρωμένη. Γιατί να μην είναι και
πολιτικά διατεταγμένη;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου