"Κόμμα = Ομάς ανθρώπων, ειδότων ν' αναγιγνώσκωσι και ν' αρθογραφώσιν εχόντων χείρας και πόδας υγιείς, αλλά μισούντων πάσαν εργασίαν, οίτινες ενούμενοι υπο ένα οιονδήποτε αρχηγόν, ζητούσι ν' αναβιβάσωσιν αυτόν δια παντός μέσου εις την έδραν πρωθυπουργού, ίνα παρέχη αυτοίς τα μέσα να ζώσι χωρίς να σκάπτωσι"
Εμμανουήλ Ροΐδης , Έλληνας πεζογράφος και κριτικός (1836-1904)


ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΜΠΑΝΑΝΙΑ: Ελλείψει παίδαρου, πάμε Μέγαρο!

ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟ 
Και για τη σάτιρα του Παναγιώτη Λιάκου αλλά πολύ περισσότερο για την αναφορά στον σπουδαίο λόγο του Παπαδημούλη (ΝΑΙ του ΣΥΡΙΖΑΙΟΥ που και ο Λιάκος και το παρόν ιστολόγιο χτυπάμε, χωρίς όμως να κολλάμε στο να αναγνωρίσουμε τις ελάχιστες θετικές εκλάμψεις του Κουμουνδούρειου τσίρκου) που βάζει τα πράγματα στη ΘΕΣΗ τους. 

ΧΙΛΙΑ ΜΠΡΑΒΟ στο στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ για τον ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟ λόγο του...


Κάθονται τώρα οι μικρόψυχοι και μας πλακώνουν στη μίρλα για 230 ψωροκατομμύρια ευρουλάκια που θα χαρίσει το κράτος μας στον «πολιτισμικό πνεύμονα» (σ.σ.: έτσι αποκαλείται στις περισσότερες συνεδριάσεις της Βουλής) του Μεγάρου Μουσικής Αθηνών

Και σου λένε ότι τα κόβουν από τις χήρες και τα ορφανά (σ.σ.: βλέπε πρακτικά συνεδρίασης της Βουλής - 22 Μαρτίου 2011), για να τα δώσουν στον... πνεύμονα. Εμ, αν δεν τρομπάρεις οξυγόνο στον πνεύμονα, θα σκάσεις, φίλε μου. Και αν η χήρα και το ορφανό δεν πάνε να απολαύσουν το «Πικ Νικ» του Θεόφραστου Σακελλαρίδη (23 Φεβρουαρίου η τελευταία παράσταση) ή τον «Βέρθερο» του Ζιλ Μασνέ (15 Μαρτίου προβάλλεται σε HD) θα νιώσουν πιο χήρα και πιο ορφανό, και θα πάνε να ψηφίσουν άκρα και θα καταστραφεί η Ελλάδα.

Καλά κάνει η κυβέρνησις και δίδει χρήματα, τα οποία -κατά τον προφήτη ΓΑΠ- «υπάρχουν», στο Μέγαρο. Διότι δεν υπάρχει παίδαρος να βάλει τα πράγματα στη θέση τους και πρέπει οπωσδήποτε να δούμε όπερα.
 
Για καθαρά ιστορικούς λόγους παρατίθεται απόσπασμα από την ομιλία του βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ Δημήτρη Παπαδημούλη, ο οποίος στις 22/3/2011 έλεγε για το Μέγαρο τα κάτωθι:

Νυχτερίδες κι αράχνες

«Βεβαίως, είμαστε υπέρ του πολιτισμού και υπέρ του να επιδοτείται ο πολιτισμός. Αλλά το Μέγαρο Μουσικής είναι σαν τις νυχτερίδες. Οταν είναι να πάρει λεφτά, λέει “είμαστε Δημόσιο”. Οταν είναι να κάνει τα κουμάντα του, λέει “είμαστε ιδιωτικός φορέας”. 

Οι νυχτερίδες, όταν κυνηγάνε τα πουλιά, λένε “είμαστε ποντίκια” και, όταν κυνηγάνε τα ποντίκια, λένε “είμαστε πουλιά”. 

Κάνατε διαχειριστικό έλεγχο; Γιατί λέτε ότι θα γίνει διαχειριστικός έλεγχος. Ζητήσατε εκεί λογαριασμό; Εξασφαλίσατε τον έλεγχο; Τώρα τι λέτε; 

Για να κάμψετε τις αντιδράσεις κάποιων συναδέλφων -πολλών της πλειοψηφίας- και για να υπηρετήσετε τα συμφέροντα μιας διαπλοκής, λέτε “θα κάνουμε διαχειριστικό έλεγχο, θα πάρουμε την πλειοψηφία στο διοικητικό συμβούλιο, αφού δώσουμε όμως τα λεφτά”. 

Ε, δεν γίνεται έτσι!  

Και η τραγωδία ξέρετε ποια είναι;
Δεν βάζετε και σε καλή σειρά τα άρθρα.  

Ενα δύο άρθρα πριν από τη σκανδαλώδη επιχορήγηση και το δώρο στο Μέγαρο Μουσικής, που μυρίζει πολλή διαπλοκή, κόβετε με τον μπαλτά τα μερίσματα στις χήρες και στα ορφανά του Μετοχικού Ταμείου Στρατού. Είναι χοντροκομμένα πράγματα αυτά. Προδίδουν κοινωνική αναλγησία».

Δεν υπάρχουν σχόλια: