Της Ρούλας Γεωργακοπούλου
Κοιτάζω τη λίστα με τη βαθμολογία των επιτυχόντων ειδικών κατηγοριών και δεν πιστεύω στα μάτια μου. Ποιανού μερακλή παιδί είναι αυτό που θα περάσει στην Αρχιτεκτονική έχοντας γράψει κατά μέσο όρο τέσσερα την ώρα που η βάση της σχολής είναι δεκαεννιάρι ακατέβατο για τα τέκνα εγκρατών γονέων;
Μπορεί να βαστάνε από την παλιά αγροτική κοινωνία, τότε που όσα παιδιά τόσα χέρια εργασίας και εκλογικά κουκιά. Στους σημερινούς πάτερ φαμίλιες όμως δεν βρίσκω απολύτως καμία δικαιολογία. Από την εποχή ιδίως που εξαφάνισαν από τη δημόσια εικόνα τις συζύγους τους, συνδικαλίστηκαν και βγήκαν να εισπράξουν μεταξύ τους τα χρωστούμενα από Εκκλησία, κόμματα και Πολιτεία.
Δεν λέω να γίνουμε Κινέζοι, προτείνω όμως να γίνουμε κάπως πιο λογικοί όσον αφορά την επιδοματική τεκνοποιία και να μη βαραίνουμε κάθε χρόνο το εκπαιδευτικό σύστημα με ασύστολους που μπαίνουν στις πιο περιζήτητες σχολές παραδίδοντας λευκή κόλλα.
Για να κάνεις χρήση αυτού του προνομίου χωρίς μάλιστα την παραμικρή ενοχή πάει να πει ότι δεν είσαι μόνον λειτουργικά αναλφάβητος αλλά και λειτουργικά γαϊδουρογάιδαρος.
Λυπάμαι ειλικρινά κ. Ραγκούση αλλά, δεδομένης της καταστάσεως και σελαγιζούσης της σελήνης, ήρθε η ώρα νομίζω να γίνει μια σημαντική τράμπα στα προς την τρόικα υποσχεμένα. Χίλιες φορές καλύτερα να κλείσουμε το επάγγελμα γεμίζοντας πολύτεκνους ταξιτζήδες παρά να ανοίξουμε τα πανεπιστήμια γεμίζοντάς τα στουρνάρια περιωπής.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου