"Κόμμα = Ομάς ανθρώπων, ειδότων ν' αναγιγνώσκωσι και ν' αρθογραφώσιν εχόντων χείρας και πόδας υγιείς, αλλά μισούντων πάσαν εργασίαν, οίτινες ενούμενοι υπο ένα οιονδήποτε αρχηγόν, ζητούσι ν' αναβιβάσωσιν αυτόν δια παντός μέσου εις την έδραν πρωθυπουργού, ίνα παρέχη αυτοίς τα μέσα να ζώσι χωρίς να σκάπτωσι"
Εμμανουήλ Ροΐδης , Έλληνας πεζογράφος και κριτικός (1836-1904)


ΥΠΑΡΚΤΟΣ ΝουΔο-ΑΡΙΣΤΕΡΟ-ΨΩΝΑΡΟ-ΞΕΦΤΙΛΑΡΟΠΛΗΚΤΟΣ ΕΘΝΟΜΗΔΕΝΙΣΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ: Περί της ροζ σημαίας


ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟ 

Tου Παντελή Σαββίδη


Η τέχνη είναι ελεύθερη, ασεβής και χωρίς όρια.
 

Δεκτόν. Αν και θα μπορούσε να πει κανείς πως το μόνο που θα ήταν καλό να σεβαστεί είναι η υπαρξιακή αγωνία του ανθρώπου. 

Αλλά ας δεχθούμε ότι δεν σέβεται ούτε αυτή. (‘Αλλωστε, η ακραία πρόκληση είναι τακτική καλλιτεχνών που δεν τους δίνεται προσοχή και θέλουν να τραβήξουν το ενδιαφέρον. Η επισήμανση δεν αναφέρεται στην συγκεκριμένη καλλιτέχνιδα, την οποία δεν γνωρίζω)

Το ελληνικό κράτος, όμως, δεν είναι γκαλερί.

Επιλέγει τι θα φιλοξενήσει στους χώρους του. Υποτίθεται ότι έχει έρμα. Αρχές, ιστορία, σύμβολα, λαό, υποδομές, δομές, και νεκρούς που έπεσαν στις μάχες για να υφίσταται.

Οποιοσδήποτε καλλιτέχνης έχει δικαίωμα να το λοιδορεί. Να λοιδορεί, ακόμη, και τους νεκρούς του. Δεκτόν. Αλλά όχι στους χώρους του. Όχι σε κρατικούς χώρους.

Φανταστείτε, εν ονόματι της ελευθερίας της έκφρασης να φιλοξενείται έκθεση στην 110 Πτέρυγα Μάχης, ή στο Καστέλι καλύτερα, (στο Καστέλι να καλέσουν και την οικογένεια του Ηλιάκη στα εγκαίνεια) για το πόσο αφελείς ήταν οι αεροπόροι που έπεσαν εν ώρα υπηρεσίας για την ακεραιότητα του κράτους. (Τα ιδεολογικά, ρομαντικά και συναισθηματικά τα αφήνω γιατί θα θεωρηθεί το σχόλιο αφελές).


Προτείνω στον Καιρίδη και την Ντόρα να μεταφέρουν την Έκθεση με τη ροζ σημαία εκεί. Στο Καστέλι.
 

Το κράτος είναι υποχρεωμένο να σέβεται τα σύμβολα και τους νεκρούς του.. 

Ξέρετε γιατί;
 

Πέραν των ηθικών, ρομαντικών και ιδεολογικών λόγων, διότι την επόμενη φορά κανείς δεν θα πάει να δώσει την ζωή του για να ασχημονούν στον τάφο του και στο σύμβολο που κρατούσε, ο οποιοσδήποτε καλλιτέχνης ήθελε να εκφραστεί άνευ ορίων, η Ντόρα, ο Καιρίδης και ο άλλος αθηναϊκός πολιτικός συρφετός. ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, Συριζα κλπ.
 

Διαπιστευτήρια για να κρατήσουν την επιχείρησή τους (κρατική καρέκλα) να δώσουν σε όσους τους τοποθετούν. Διαφορετικά θα την χάσουν. Αλλά να επιλέγουν το είδος των διαπιστευτηρίων.  

Δεν καταλαβαίνουν ότι πριονίζουν το κλαδί που κάθονται;
 

Δεν καταλαβαίνουν ότι...

 

 αποδομούν με τον τρόπο που συμπεριφέρονται στα σύμβολα του έθνους (και του κράτους) το ηθικό όσων θα κληθούν να τα υπερασπιστούν αν και όταν χρειαστεί;
 

Γιατί να το κάνουν; 

Για την πατρίδα, θα μου πείτε; 

Ποια πατρίδα; Αυτήν που λοιδορείται; 

Αυτήν που ο Σαμαράς αποκάλεσε χώρο; 

Με το δίκιο του με όσα βλέπει;

 
ΥΓ: Πατρίδα δεν είναι, μόνο, το ποίημα του Ιωάννη 


Δεν υπάρχουν σχόλια: