Ο Μάνος Βουλαρίνος σχολιάζει τα δημοσιεύματα για την υποψηφιότητα του πρώην πρωθυπουργού Κώστα Καραμανλή στις εκλογές.
Προχτες που ήταν η μέρα του (Τσικνοπέμπτη) κυκλοφόρησε η πληροφορία ότι ο Κωνσταντίνος ο Εργατικός ή Ικανός ή Αποτελεσματικός ή Ορεξάτος (ή όπως αλλιώς αποφασίσει ο ιστορικός του μέλλοντος να ονομάσει τον Κώστα Καραμανλή) δεν είναι βέβαιος ότι θα είναι υποψήφιος και σε αυτές τις εκλογές κι αυτό δεν έχει τίποτα το παράξενο: ένας άνθρωπος που είναι αδιαλείπτως βουλευτής από το 1989 λογικό είναι, μετά από 33 χρόνια πολύ σκληρής δουλειάς, να θέλει λίγο να ξεκουραστεί. Πόσο μάλλον όταν από τα 33 αυτά χρόνια στα 5+ κόπιασε ως πρωθυπουργός (3/2004 έως 10/2009) και στα 2 έκανε παράλληλα τη δουλειά του υπουργού Πολιτισμού (3/2004 έως 2/2006).
Το παράξενο λοιπόν δεν είναι που ο Κωνσταντίνος ο Εργατικός ή Ικανός ή Αποτελεσματικός ή Ορεξάτος θέλει να ξεκουραστεί.
Το παράξενο, το οποίο εύκολα θα μπορούσα να πω και απάνθρωπο, είναι ότι υπάρχουν άνθρωποι (;) που προσπαθούν να τον πείσουν να ξανακατέβει υποψήφιος στις εκλογές που έρχονται. Με σαδισμό που σοκάρει ζητούν από τον πρώην πρωθυπουργό να συνεχίσει να δουλεύει μετά από τόσα χρόνια και τόση προσφορά. Στην πραγματικότητα ζητούν να γίνει η Νέα η Δημοκρατία μια γαλέρα στην οποία ο φιλότιμος και φιλόπονος Καραμανλής θα συνεχίσει αδιαμαρτύρητα να τραβάει κουπί μέχρι να αφήσει την τελευταία του πνοή κάνοντας αυτό που τόσο καλά κάνει όλα αυτά τα χρόνια: σκληρή και αποτελεσματική δουλειά.
Αν μιλούσαμε για κάποιον που δεν έχει ήδη δώσει τόσα στη χώρα η επιμονή για συνέχιση της σκληρής δουλειάς θα ήταν κάπως κατανοητή.
Αλλά εδώ μιλάμε για έναν άνθρωπο που έχει προσφέρει όσο λίγοι.
Ενδεικτικά αναφέρω:
Άφησε εντελώς ανοχύρωτη την Ελληνική οικονομία και στην οικονομική κρίση και έκανε με την κυβέρνηση του αναπαράσταση της στιγμής που ο Τιτανικός βουλιάζει και η ορχήστρα παίζει (εντάξει, το «Τιτανικός» ακούγεται κάπως υπερβολικό όταν μιλάμε για Ελλάδα... ας πούμε της στιγμής που ένα φουσκωτό βουλιάζει και ο ένας από τους δύο επιβάτες του παίζει Candy Crash)
Άφησε την Αθήνα να καίγεται για μέρες το 2008 και έκανε την αρχή της ωραίας παράδοσης απόλυτης υποταγής στο έγκλημα και την ανομία την οποία ευλαβικά ακολουθούν όλες οι κυβερνήσεις έκτοτε.
Μας σύστησε ένα από τα μεγαλύτερα κεφάλια (και κεφάλαια) του προοδευτικού κόσμου της χώρας, τον σπουδαίο πολιτικό και σημείο αναφοράς για τους ψηφοφόρους του ΣΥΡΙΖΑ, Ευάγγελο Αντώναρο.
Μας σύστησε τον σπουδαίο Άρη Σπηλιωτόπουλο.
Διέλυσε το παγκόσμιο ρεκόρ φωτογραφήσεων με ιδιοκτήτες χασαποταβέρνας.
Μιλάμε για έναν άνθρωπο ο οποίος όσο ήταν πρωθυπουργός ξύπναγε κάθε μέρα στις 10 το πρωί και δεν κοιμόταν πριν τις 3 το μεσημέρι και όλες αυτές τις ώρες εργαζόταν ασταμάτητα για το καλό και την προκοπή του τόπου (κάποιοι στενοί του συνεργάτες ισχυρίζονται ότι ξυπνούσε και στις 6 το απόγευμα και δούλευε μέχρι τις 8 το βράδυ αλλά αυτό δυσκολεύομαι να το πιστέψω ακόμα και για έναν εργασιομανή* όπως ο Καραμανλής)
Μιλάμε για τον άνθρωπο που παρά την φοβερά πετυχημένη αλλά εξουθενωτική πρωθυπουργία του δεν τα παράτησε αλλά συνέχισε να δουλεύει ως βουλευτής και με χαμόγελο να πηγαίνει στη δουλειά (στην Βουλή δηλαδή) μέχρι και τρεις ημέρες τον χρόνο.
Κυρίως όμως μιλάμε για τον άνθρωπο τον οποίο...
η CIA σκόπευε να δολοφονήσει πετώντας του μια δηλητηριασμένη πίτσα στην αυλή του σπιτιού της Ραφήνας από την οποία τον γλίτωσε το Άγιο Πνεύμα το οποίο μεταμορφωμένο σε ρακούν όρμησε και άρπαξε την πίτσα πριν την καταβροχθίσει ο πάντα πεινασμένος από την εξουθενωτική εργασία πολιτικός. Ένας πολιτικός τόσο γενναίος που ακόμα και όταν έμαθε για το δολοφονικό σχέδιο αδιαφόρησε και συνέχισε να τρώει πίτσες όπως και πριν.
Αυτόν λοιπόν τον άνθρωπο, αυτόν τον άοκνο εργάτη της Ελλάδας, κάποιοι τον οδηγούν στην εξόντωση προσπαθώντας να τον πείσουν να συνεχίσει να εργάζεται αντί να του πουν το μόνο που μπορεί να του πει κανείς: «Κώστα, αρκετά δούλεψες, ήρθε η ώρα να ξεκουραστείς κι εσύ λίγο... Σταμάτα πια να προσφέρεις στους άλλους και φρόντισε να προσφέρεις λίγη ανάπαυση στον εαυτό σου. Κρίμα είναι μετά από τόσο που έχεις προσφέρει να συνεχίσεις να σκοτώνεσαι κάθε μέρα στη δουλειά. Και μπράβο σου.»
ΥΓ – Είναι τέτοια η εργασιομανία του που κάποιοι τον παρομοιάζουν με σκύλο και αντί για «δουλεύει σαν το σκυλί» λένε «δουλεύει σαν Καραμανλής» πράγμα που μου φαίνεται φοβερά εύστοχο γιατί όλοι οι σκύλοι που ξέρω τόσο σκληρά όσο ο Κώστας ο Καραμανλής εργάζονται.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου