Του ΣΑΚΗ ΜΟΥΜΤΖΗ
Αναρωτηθήκαμε ποια θα είναι η διάδοχη κατάσταση, αν υπάρξει, στο καθεστώς Πούτιν;
Σχεδόν όλοι θα ικανοποιηθούμε με την πτώση του, αλλά δεν είναι βέβαιο πως αυτό που θα ακολουθήσει θα είναι καλύτερο από αυτό που έφυγε.
Υπάρχει, βέβαια, και η αισιόδοξη οπτική. Να έρθει στην εξουσία της Ρωσίας μια ομάδα νέων πολιτικών, οι οποίοι θα επιζητήσουν την άμεση κατάπαυση του πυρός και τη σταδιακή ομαλοποίηση των σχέσεων της χώρας τους με τη Δύση. Να προκηρύξουν ελεύθερες και αδιάβλητες εκλογές και όλα να εξελιχθούν κατ’ ευχήν. Αυτό το ονειρεμένο σενάριο πάσχει, γιατί δεν θεμελιώνεται σε καταστάσεις, σε πρόσωπα και κυρίως στην ιστορία της Ρωσίας στον εικοστό αιώνα, που είχε δύο χρονικά ασήμαντες περιόδους με δημοκρατικό πολίτευμα.
Σχεδόν πάντα οι αυταρχικοί ηγέτες –και ο Πούτιν είναι αυταρχικός ηγέτης που ρέπει προς τον ολοκληρωτισμό– δεν εγκαταλείπουν την εξουσία διότι έχουν ηττηθεί στις εκλογές. Τις εκλογές φροντίζουν πάντα, με τον έναν ή τον άλλον τρόπο, να τις κερδίζουν.
Οι αυταρχικοί ηγέτες ανατρέπονται. Και αυτοί που τους ανατρέπουν είναι άνθρωποι του παρασκηνίου και των σκοτεινών μηχανισμών, πολλές φορές πολύ πιο ακραίοι και πολύ πιο σκληροί από αυτόν που ανέτρεψαν.
Στην προκειμένη περίπτωση, μπορεί η Ρωσία να βρεθεί μπροστά σε μια τέτοια κατάσταση. Ο Πούτιν να απομακρυνθεί από την εξουσία από μια ομάδα σκληροπυρηνικών που, πέραν όλων των άλλων, θα θελήσουν να κερδίσουν τον πόλεμο με την Ουκρανία στα πεδία των μαχών με κάθε τρόπο. Και τότε οι ηγέτες του δυτικού στρατοπέδου θα βρεθούν μπροστά σε κρίσιμα διλήμματα και θα πρέπει να λάβουν καθοριστικές αποφάσεις.
Είναι φανερά τα πολιτικά αδιέξοδα που υπάρχουν στο ζήτημα της αντικατάστασης του Πούτιν στην ηγεσία της Ρωσίας. Αυτός είναι παντελώς αναξιόπιστος, καθώς παραπλάνησε όλους τους συνομιλητές του, ενώ η εναλλακτική του μπορεί να αποδειχθεί πολύ χειρότερη.
Μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα.
Είναι επικίνδυνο για την ανθρωπότητα, μια πυρηνική υπερδύναμη να μη διαθέτει δημοκρατική διέξοδο, ενώ συμμετέχει σε έναν πόλεμο.
Συμπερασματικά...
καλό είναι να κάνουμε δεύτερες σκέψεις όταν, συναισθηματικά φορτισμένοι λόγω του πολέμου στην Ουκρανία, επιζητούμε την πτώση του Πούτιν, γιατί πιθανόν ο διάδοχός του να είναι χειρότερος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου