«Ούτε µε τη Ρωσία ούτε με το ΝΑΤΟ…» έγραφε ένα από τα δήθεν αντιπολεμικά πανό που κυκλοφόρησαν αυτές τις ημέρες στην Αθήνα. Το σύνθημα είναι στη γραμμή που είχε διατυπώσει ο ιστορικός γραμματέας του ΚΚΕ Νίκος Ζαχαριάδης στον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο: «Ούτε με τους ναζί ούτε με τους καπιταλιστές». Το ΚΚΕ, και όλοι οι κομμουνιστές, έχει παλαιόθεν ένα «ιδεώδες για τον άνθρωπο», βεβαίως, βεβαίως…
Σήμερα, ουδείς εχέφρων μπορεί να είναι με τη Ρωσία. Συνεπώς, οι σύντροφοι παραβιάζουν ανοιχτές θύρες.
Από την άλλη μεριά, αποτελεί πατροπαράδοτο αριστερό καθήκον να μην είναι με το ΝΑΤΟ. Κατανοητό, διότι πρώτα βγαίνει η ψυχή και μετά το χούι. Ο αντινατοϊσμός, ο αντιαμερικανισμός, ο αντιευρωπαϊσμός, ο αντιδυτικισμός εν γένει, είναι βαθιά ριζωμένοι στην Αριστερά.
Το πρόβλημα, όμως, εν προκειμένω είναι πραγματολογικό. Το ΝΑΤΟ δεν είναι στους εμπόλεμους. Δεν είναι νατοϊκές οι πολυκατοικίες που βομβαρδίζει ο Βλαδίμηρος Πούτιν. Δεν πεθαίνουν νατοϊκοί στρατιώτες· γυναικόπαιδα βλέπουμε σκεπασμένα σε ματωμένες κουβέρτες. Ομως η κ. Νατάσσα Μποφίλου είναι γενικώς υπέρ των λαών. Σιγά μην ασχοληθεί με τη σφαγή ενός συγκεκριμένου λαού.
Λογικό. Οταν «η θέση μου είναι ολιστική ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ», δεν μπορείς να καταδικάσεις έναν συγκεκριμένο επιτιθέμενο· είσαι υπεράνω του υπάρχοντος πολέμου, από τον οποίο ξεκίνησε και η συζήτηση περί πολέμων.
Οταν «είμαστε με τον άνθρωπο» γενικώς, δεν μπορούμε να ασχοληθούμε με τους ανθρώπους ειδικώς, εκείνους δηλαδή που τρέμουν στα καταφύγια ακούγοντας τα σφυρίγματα των πυραύλων.
Αν πυρώνει την ψυχή σου το τσιτάτο των καλλιστείων «αγάπη και παγκόσμια ειρήνη», τότε είναι άμεσο παράγωγο το σύνθημα που κάποιοι κνίτες φώναξαν: «Οχι στον πόλεμο καμιά συμμετοχή, Ειρήνη και φιλία ζητούνε οι λαοί».
Εξω από τον χορό λέγονται πολλά αντιπολεμικά τραγούδια. Οι άμεσα ενδιαφερόμενοι ωστόσο, οι Ουκρανοί, είναι σαφώς κατά της Ρωσίας και υπέρ του ΝΑΤΟ. Μέχρι προχθές παρακαλούσαν να μπουν και από την Ατλαντική Συμμαχία ζήτησαν προστασία. Δεν ζήτησαν ούτε από την Κίνα ούτε από την κ. Μποφίλιου.
Και δεν είναι μόνον αυτοί. Χθες η «Καθημερινή» δημοσίευσε έναν πίνακα με τις χώρες που έστειλαν στρατιωτική βοήθεια στον δοκιμαζόμενο λαό. Οσο πιο κοντά στη Ρωσία του Πούτιν είναι μια χώρα τόσο περισσότερα όπλα στέλνει.
Κάτι φοβούνται. Οι ιστορικώς ουδέτερες χώρες, Φινλανδία και Σουηδία, είναι στο γκισέ για να αιτηθούν εισδοχή στο κλαμπ. Δεν έχουν τη διορατικότητα ενός ΚΚΕ να καταλάβουν ότι...
θα γίνουν βορά «των ιμπεριαλιστικών σχεδιασμών ΗΠΑ-ΝΑΤΟ-Ε.Ε.-Ρωσίας» (με αυτή τη σειρά);
Ή, μήπως, απλώς δεν έχουν αυτήν την πολυτέλεια;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου