Ως πρωθυπουργός του Ισραήλ, η Γκόλντα Μέιρ συνήθιζε να λέει ένα αστείο για τη σχέση του εκλεκτού λαού με τον Δημιουργό του. «Ο Θεός μάς πήρε από την Αίγυπτο και μας οδήγησε στη Γη της Επαγγελίας, δηλαδή στο μοναδικό μέρος της περιοχής όπου δεν υπάρχει πετρέλαιο». Μεγάλη η Χάρη Του. Τον καιρό εκείνο υπήρχαν άλλες προτεραιότητες. Η Γη της Επαγγελίας δεν είχε σταγόνα πετρέλαιο, αλλά ήταν πλούσια σε νερό. Το πετρέλαιο πήγε σε εκείνους που έπρεπε να περιμένουν αιώνες για να μάθουν ότι κάτω από τα πόδια τους δεν υπάρχει μόνο η άμμος της ερήμου.
Ομως όπου αναβλύζει πετρέλαιο, τίποτα δεν είναι αγγελικά πλασμένο. Από τη Σαουδική Αραβία και το Ιράκ μέχρι τη Νιγηρία και τη Βενεζουέλα, η διαχείριση των κοιτασμάτων έχει διαμορφώσει σε μεγάλο βαθμό την πολιτική και κοινωνική πραγματικότητα. Και να πώς ήρθε τώρα η συγκυρία με το εμπάργκο στο ρωσικό πετρέλαιο από τις ΗΠΑ. Οι Αμερικανοί συζητούν με τον Μαδούρο για τα πετρέλαια της Βενεζουέλας, οι Σαουδάραβες τρίβουν τα χέρια τους και το Ιράν ετοιμάζεται να μαζέψει όσο χρήμα μπορεί από το τραπέζι. Διότι μπορεί ο Μπάιντεν να απάντησε στον Πούτιν με εμπάργκο στο ρωσικό πετρέλαιο, αλλά κάτι πρέπει να απαντήσει και στον redneck από την Οκλαχόμα που βρίζει μπροστά στο βενζινάδικο και την έχει στημένη στον πρόεδρο για τις ενδιάμεσες εκλογές.
Η δημοτικότητα του Μπάιντεν είναι σε ιστορικό χαμηλό και ο Τραμπ ρωτάει τους πολίτες αν τους έχει λείψει. Οχι μόνο θα μιλήσει ο Μπάιντεν με τον Μαδούρο, αλλά μπορεί να βγει και selfie μαζί του.
Η Δύση επιχειρεί να πλήξει τον μεγάλο κακό της υπόθεσης, μοιράζοντας χρήμα στους μικρότερους. Στην περίπτωση της ενέργειας πρέπει να επιλέξεις από ποιο κάθαρμα σε συμφέρει να ψωνίζεις. Και ο κυνισμός καταργεί και τα προσχήματα.
Αύριο μπορεί να δούμε...
τον Μαδούρο στον Λευκό Οίκο ή τους ιρανούς μουλάδες να αντιμετωπίζονται ως παράγοντες σταθερότητας και εποικοδομητικής συνεργασίας.
Θα σου κάνει μεγάλη εντύπωση, θα έχεις να το συζητάς με αυτόν που βάζει καύσιμα δίπλα σου, αλλά πλέον θα κάθεσαι πολύ λίγο στο βενζινάδικο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου