Γράφει ο ΞΕΝΟΦΩΝ ΜΠΡΟΥΝΤΖΑΚΗΣ
Δεν υπάρχει ασφαλέστερος τρόπος να εξάγει κανείς λανθασμένα συμπεράσματα σε ένα εξαιρετικά ευμετάβλητο και ασταθές παγκόσμιο περιβάλλον όπου όλα είναι ακόμα υπό διαμόρφωση, από το να βιαστεί να αποτιμήσει μιαν εν εξελίξει ιστορική διαδικασία.
Αυτή τη στιγμή, τα γεγονότα στο Αφγανιστάν αντιμετωπίζονται ως έκπληξη ενώ ήδη οι συμφωνίες παράδοσης της χώρας είχαν γίνει ένα χρόνο πριν στην Ντόχα μεταξύ Τραμπ και Ταλιμπάν και όλοι λίγο πολύ είχαν μιαν ιδέα του τι θα επακολουθούσε.
Η απόφαση των Αμερικανών να αποχωρήσουν έπειτα από έναν εικοσαετή πόλεμο ενάντια στην τρομοκρατία, ήταν γνωστή. Υπολογίζεται ότι η εικοσαετής παρουσία τους στο Αφγανιστάν, τούς έχει στοιχίσει περισσότερα από 2 τρισ. δολάρια. Αναλυτικά, η κάθε μέρα παραμονής τους κόστιζε 300εκ δολάρια. Εξ άλλου, από την πρώτη θητεία του Ομπάμα, η Αμερική υιοθέτησε μια τακτική αναχωρητισμού από πολλά σημεία επιρροής της αναθεωρώντας την εξωτερική της πολιτική.
Για το ότι η αποχώρηση των Αμερικανών και των άλλων δυτικών αντιπροσωπειών από το Αφγανιστάν έγινε μέσα σε ένα κλίμα πανικού, φέρουν τεράστια ευθύνη οι ΗΠΑ καθώς γελοιοποίησαν τον εαυτό τους και απαξίωσαν την επιχειρησιακή τους ικανότητα ως υπερδύναμη.Αυτό το γεγονός και μόνο, στάθηκε ικανό για να βγει στην επιφάνεια το αντιαμερικανικό πολιτικό σύνδρομο που θέλει να απαξιώσει την Αμερική στο σύνολό της.
Δηλαδή, χαιρόμαστε με την ψυχή μας με τα αμερικανικά παθήματα παραβλέποντας ότι η ενδεχόμενη αλλαγή συσχετισμού δυνάμεων υπέρ της Κίνας ή της Ρωσίας θα έχει αδιανόητα συντριπτικές επιπτώσεις στην δική μας καθημερινότητα.
Το ότι εμείς ως άτομα αδυνατούμε τραγικά να εκτιμήσουμε τα εθνικά μας συμφέροντα (σε αντίθεση με τα ατομικά στα οποία είμαστε ξεφτέρια!), είναι ένα θέμα διαχρονικό που κάποτε πρέπει να συζητηθεί διεξοδικά.Η Αμερική που ηδονιζόμαστε να καθυβρίζουμε σε κάθε ευκαιρία, εγγυάται (μας αρέσει δεν μας αρέσει…) τον υπέροχο και μοναδικό δυτικό τρόπο ζωής τον οποίο καθώς φαίνεται είμαστε αποφασισμένοι στην Ελλάδα να εκτιμήσουμε όταν -στην ιστορικά τραγική πιθανότητα- τον απολέσουμε και ζήσουμε «ρώσικα» ή «κινέζικα»!
Ωστόσο, και παρά το τρομερό πλήγμα αξιοπιστίας που υπέστη η Αμερική απέναντι στους συμμάχους της, δεν πρέπει να προτρέχουμε με την χαρακτηριστική συναισθηματική αφροσύνη που μας διακρίνει, να βγάλουμε βιαστικά συμπεράσματα. Κάθε αλλαγή δημιουργεί μεγάλα προβλήματα, ταυτόχρονα όμως και σημαντικές ευκαιρίες. Και επειδή ακόμα βρισκόμαστε στην αρχή των διαδικασιών μιας νέας πραγματικότητας, καλό είναι να μην προτρέχουμε να εκβιάζουμε τετελεσμένα και κυρίως να μην πριμοδοτούμε τις επιδιώξεις των εχθρών μας.
Η Ελλάδα έχει συνδεθεί με την Ευρωπαϊκή Ένωση όσο και με την Αμερική.Η Δύση αποτελεί τον βασικό πυλώνα της εθνικής μας ύπαρξης και της πολιτισμικής μας καταγωγής.
Η Ελλάδα, επίσης...
Δεν υπάρχει ασφαλέστερος τρόπος να εξάγει κανείς λανθασμένα συμπεράσματα σε ένα εξαιρετικά ευμετάβλητο και ασταθές παγκόσμιο περιβάλλον όπου όλα είναι ακόμα υπό διαμόρφωση, από το να βιαστεί να αποτιμήσει μιαν εν εξελίξει ιστορική διαδικασία.
Αυτή τη στιγμή, τα γεγονότα στο Αφγανιστάν αντιμετωπίζονται ως έκπληξη ενώ ήδη οι συμφωνίες παράδοσης της χώρας είχαν γίνει ένα χρόνο πριν στην Ντόχα μεταξύ Τραμπ και Ταλιμπάν και όλοι λίγο πολύ είχαν μιαν ιδέα του τι θα επακολουθούσε.
Η απόφαση των Αμερικανών να αποχωρήσουν έπειτα από έναν εικοσαετή πόλεμο ενάντια στην τρομοκρατία, ήταν γνωστή. Υπολογίζεται ότι η εικοσαετής παρουσία τους στο Αφγανιστάν, τούς έχει στοιχίσει περισσότερα από 2 τρισ. δολάρια. Αναλυτικά, η κάθε μέρα παραμονής τους κόστιζε 300εκ δολάρια. Εξ άλλου, από την πρώτη θητεία του Ομπάμα, η Αμερική υιοθέτησε μια τακτική αναχωρητισμού από πολλά σημεία επιρροής της αναθεωρώντας την εξωτερική της πολιτική.
Για το ότι η αποχώρηση των Αμερικανών και των άλλων δυτικών αντιπροσωπειών από το Αφγανιστάν έγινε μέσα σε ένα κλίμα πανικού, φέρουν τεράστια ευθύνη οι ΗΠΑ καθώς γελοιοποίησαν τον εαυτό τους και απαξίωσαν την επιχειρησιακή τους ικανότητα ως υπερδύναμη.Αυτό το γεγονός και μόνο, στάθηκε ικανό για να βγει στην επιφάνεια το αντιαμερικανικό πολιτικό σύνδρομο που θέλει να απαξιώσει την Αμερική στο σύνολό της.
Δηλαδή, χαιρόμαστε με την ψυχή μας με τα αμερικανικά παθήματα παραβλέποντας ότι η ενδεχόμενη αλλαγή συσχετισμού δυνάμεων υπέρ της Κίνας ή της Ρωσίας θα έχει αδιανόητα συντριπτικές επιπτώσεις στην δική μας καθημερινότητα.
Το ότι εμείς ως άτομα αδυνατούμε τραγικά να εκτιμήσουμε τα εθνικά μας συμφέροντα (σε αντίθεση με τα ατομικά στα οποία είμαστε ξεφτέρια!), είναι ένα θέμα διαχρονικό που κάποτε πρέπει να συζητηθεί διεξοδικά.Η Αμερική που ηδονιζόμαστε να καθυβρίζουμε σε κάθε ευκαιρία, εγγυάται (μας αρέσει δεν μας αρέσει…) τον υπέροχο και μοναδικό δυτικό τρόπο ζωής τον οποίο καθώς φαίνεται είμαστε αποφασισμένοι στην Ελλάδα να εκτιμήσουμε όταν -στην ιστορικά τραγική πιθανότητα- τον απολέσουμε και ζήσουμε «ρώσικα» ή «κινέζικα»!
Ωστόσο, και παρά το τρομερό πλήγμα αξιοπιστίας που υπέστη η Αμερική απέναντι στους συμμάχους της, δεν πρέπει να προτρέχουμε με την χαρακτηριστική συναισθηματική αφροσύνη που μας διακρίνει, να βγάλουμε βιαστικά συμπεράσματα. Κάθε αλλαγή δημιουργεί μεγάλα προβλήματα, ταυτόχρονα όμως και σημαντικές ευκαιρίες. Και επειδή ακόμα βρισκόμαστε στην αρχή των διαδικασιών μιας νέας πραγματικότητας, καλό είναι να μην προτρέχουμε να εκβιάζουμε τετελεσμένα και κυρίως να μην πριμοδοτούμε τις επιδιώξεις των εχθρών μας.
Η Ελλάδα έχει συνδεθεί με την Ευρωπαϊκή Ένωση όσο και με την Αμερική.Η Δύση αποτελεί τον βασικό πυλώνα της εθνικής μας ύπαρξης και της πολιτισμικής μας καταγωγής.
Η Ελλάδα, επίσης...
θα υπερασπίσει τα ευρωπαϊκά της σύνορα από τις ενδεχόμενες μεταναστευτικές ροές που θα προκύψουν και τα παιχνίδια που ετοιμάζονται να παιχτούν σε βάρος της – τόσο από εξωτερικούς εχθρούς όσο και από εσωτερικούς…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου