Καπηλευόμενοι τον εθνικό αγώνα δημιούργησαν μια μεγάλη ένοπλη δύναμη, τον ΕΛΑΣ, στην οποία εγκλώβισαν και λέρωσαν με αδερφικό αίμα πολλούς πατριώτες. Ξόδεψαν πολύ περισσότερες σφαίρες κατά Ελλήνων, παρά κατά των δυνάμεων κατοχής. Οι Γερμανοί που πέθαναν από αρρώστιες, ατυχήματα και αυτοκτονίες ήταν περισσότεροι από τους πεσόντες από δράση των ανταρτών.
Ωραίες οι φωτογραφίες με τα σταυρωτά φυσεκλίκια (τελαμώνες), αλλά οι σφαίρες που περιείχαν ξοδεύτηκαν εν πολλοίς κατά αθώων που είχαν την ατυχία να έχουν συγγενή στρατιωτικό, χωροφύλακα, αστυνομικό ή απλό πολίτη, που αρνήθηκαν να ενταχθούν στο ΕΑΜ ΕΛΑΣ, ανήκαν σε άλλες αντιστασιακές μη κομμουνιστικές οργανώσεις ή ήταν αστοί, κτηματίες, επιστήμονες εθνικών φρονημάτων ή απλά θύματα προσωπικής ζηλοφθονίας για τους πιο απίθανους λόγους.
Τον Δεκέμβριο του 1944 το ΚΚΕ αποπειράθηκε ένοπλο πραξικόπημα, ηττήθηκε και αποπειράθηκε νέο γύρο το 1946-1949, όπου συνετρίβη, με τον Δημοκρατικό Στρατό Ελλάδας, που ούτε Δημοκρατικός ήταν ούτε Στρατός αλλά ούτε Ελληνικός. Λόγω της δολοφονικής αγριότητάς τους στον πρώτο γύρω, στα Δεκεμβριανά, με το αίσχος της ομηρίας και των ομαδικών εκτελέσεων αιχμαλώτων, που τα συνέχισε ο ΔΣΕ, προσθέτοντας μια πρακτική που μόνο οι Τούρκοι είχαν εφαρμόσει, το παιδομάζωμα, στα οποία ήρθε να προστεθεί η προδοτική απόφαση της Ε’ Ολομέλειας στους Ψαράδες Πρεσπών, υπέρ Μακεδονικού Κράτους που θα συμπεριελάμβανε ελληνικά εδάφη, απομονώθηκαν από την ελληνική κοινωνία. Το προσωνύμιο Εαμοβούλγαροι τους το έβγαλε ο λαός και όχι κάποιο κέντρο προπαγάνδας.
Όταν έπεφτε ο Γράμμος, το 75% των συμμοριτών ήταν σλαβόφωνοι αποσχιστές του ΝΟΦ, γιατί ήταν η μόνη εφεδρεία που είχε μείνει στον Ζαχαριάδη.
Η Αριστερά ηττήθηκε κατά κράτος με τη συντριβή της χωριστικής κομμουνιστικής ανταρσίας, αλλά μετά το 1974 επανέκαμψε αλά Γκράμσι τρυπώνοντας στην Παιδεία, στα ΜΜΕ, στην Τέχνη, όπου παράγεται δημόσιος λόγος, και επέβαλε έναν μύθο και μια τεράστια συκοφαντία σε βάρος του αγωνιζόμενου Εθνους και των Ενόπλων Δυνάμεών του και των Σωμάτων Ασφαλείας, που δεν ήταν στελεχωμένα ούτε από δωσίλογους ούτε από εξωγήινους και δεν ηγείτο αυτών ούτε ο Τσολάκογλου ούτε ο Τσιρονίκος. Ακόμη και για το ότι τη γλίτωσαν δωσίλογοι ευθύνεται η Αριστερά με τον τυχοδιωκτισμό της, αφού το αμυνόμενο στην προδοσία κράτος χρειάστηκε κάθε χέρι που μπορούσε να φέρει όπλο.
Το ΚΚΕ το 1946-1949 σήκωσε τα όπλα κατά της Πατρίδας και της νόμιμης εκλεγμένης κυβέρνησης με σκοπό:
Αυτή την προσπάθεια διαμελισμού της χώρας μας και την επιβολή σταλινικής δικτατορίας την αντιμετώπισε η χώρα με εθνική πανστρατιά.
Τη συντριπτική νίκη κατά των προδοτών στασιαστών την έδωσαν οι Ενοπλες Δυνάμεις καλώντας υπό τα όπλα πάνω από 300.000 κληρωτούς, που στην Κατοχή ήταν παιδιά ή έφηβοι. Αγρότες, εργάτες, υπάλληλοι, επιστήμονες, με δημοκρατική πολιτική ηγεσία και δοκιμασμένη ευφυή και γενναία στρατιωτική ηγεσία, έφεραν το κύριο βάρος και τσάκισαν τους αποσχιστές συμμορίτες. Τα «κωλόπαιδα της Φρειδερίκης» ήταν ο ανθός της νεολαίας του Εθνους και η συκοφαντημένη Φρειδερίκη περιέθαλψε τα παιδιά θύματα των ανταρτών, βοήθησε στην ανατροφή και μόρφωσή τους με τις Παιδουπόλεις, την ώρα που οι αντάρτες άρπαζαν παιδιά από τις μανάδες τους για να τα κάνουν κομμουνιστές γενίτσαρους.
Αυτοί ήταν οι μαχητές του Εθνικού Στρατού και της ΕΒΑ, που έχυσαν το αίμα τους σε πλαγιές και κορφοβούνια, μαζί με αποσπάσματα της Χωροφυλακής, για να έχει σήμερα τη θρασύτητα ο κάθε αγράμματος συνοικιακός Λένιν, απολογητής του Συμφώνου Ρίμπεντροπ – Μολότωφ και της σφαγής του Κατίν, να φτύνει τους τάφους τους.
Η μεγαλύτερη δε ντροπή, που πρέπει να τελειώσει, είναι...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου