Σε προηγούμενο άρθρο για την πολυνομία αναφέρθηκα στις διακριτές επάλληλες έννοιες της κακονομίας και ανομίας.
Την πολιτική ευθύνη για αυτό έχουν εκτός από το Προεδρείο της Βουλής και τα πολιτικά κόμματα διότι συναίνεσαν έστω και σιωπηρά με το να μην υποβάλλουν ένσταση απαρτίας, καθώς οι τροπολογίες αυτές ευνοούν και αυτά. Συνήθως μια τροπολογία γίνεται για να ευνοηθεί αρχικά ένας μικρός αριθμός ατόμων, αλλά τελικά ευνοούνται χιλιάδες είτε πολιτικά, είτε διοικητικά είτε δικαστικά βάσει της συνταγματικής αρχής της ισότητας, την οποία τα δικαστήρια εφαρμόζουν αφειδώς.
Εξάλλου, αρχικά καλοί νόμοι, στο τέλος, καταντούν κακοί νόμοι είτε με πολιτική παρέμβαση με τις διάφορες νομοθετικές ρυθμίσεις, επεκτάσεις, εξαιρέσεις και αστερίσκους είτε από τις διάφορες ερμηνείες (συσταλτική, διασταλτική, αναλογική, a contrario) που δίνουν τα δικαστήρια στις διατάξεις τους. Φυσικά δεν είναι υποχρεωτικά ολόκληρος ο νόμος κακός. Μπορεί και κάποιες διατάξεις του- οπότε όταν εξυπηρετηθούν αυτοί, για τους οποίους θεσπισθήκαν και όσοι πρόλαβαν- οι να καταργούνται ρητά ή σιωπηρά δια αχρησίας.
Στη χώρα μας υπάρχουν και οι άγραφοι νόμοι δηλαδή τα έθιμα και οι παραδόσεις του λαού, που για πολλά χρόνια βασάνισαν την ελληνική κοινωνία, όπως να μην επιτρέπεται ηθικά να παντρευτεί κάποιος, εάν δε πάντρευε πρώτα την άγαμη αδελφή του, ή ο θεσμός της προίκας, που κατάστρεψε οικονομικά τα άρρενα μέλη οικογενειών, ή το έθιμο της βεντέτας ιδίως στην Κρήτη. Σιγά-σιγά όλα αυτά ξεπερνιούνται, ώσπου να μείνουν στις παλιές ασπρόμαυρες ελληνικές κωμωδίες.
Υπάρχουν πάρα πολλοί κακοί νόμοι. Μερικοί από αυτούς ενώ ξεκίνησαν με τις καλύτερες προθέσεις του νομοθέτη δημιούργησαν δυσλειτουργίες. Δεν θα τους κατονομάσω, αλλά μπορείτε να το κάνετε με τα σχόλια σας.
Ο παλιός Π.Κ. του 1950 συνέχεια του Ποινικού Νόμου του 1835 με τις κατά καιρούς βελτιώσεις του με τροπολογίες ήταν ένας εξαιρετικός νόμος, που ενδεχομένως χρειάζονταν κάποιες βελτιωτικές πινελιές.
Ένας ποινικός κώδικας ρυθμίζει σε βάθος χρόνου την ενάσκηση της ποινικής εξουσίας της πολιτείας και καθορίζει ποιες είναι οι άδικες πράξεις και ποιες κυρώσεις επιβάλλονται από το δικαστήριο για την γενική και ειδική πρόληψη των εγκλημάτων. Βασική ποινική αρχή είναι η αναδρομική εφαρμογή του ηπιότερου ποινικού νόμου για τις μέχρι της αμετάκλητης εκδίκασης πράξεις.
Ο νέος Π.Κ. θέσπισε ευνοϊκές διατάξεις για ορισμένα αδικήματα προσβολής της δημοσίας τάξης, ασφαλείας, τρομοκρατίας κλπ που ενέχουν πολιτική σημασία. Αμέσως μετά τη μεταπολίτευση η κυβέρνηση της Ν.Δ. με ΠΝΠ ανέστειλε την ισχύ ορισμένων διατάξεων, αλλά ο σκοπός του ΣΥΡΙΖΑ επετεύχθη με την παραπάνω ιδιότυπη αμνηστία για τα δικά μας παιδιά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου