Από τον Γιάννη Χ. Κουριαννίδη
Διευθυντή του περιοδικού «Ενδοχώρα»
endohora@yahoo.gr
endohora@yahoo.gr
Το πρόσφατο αποκαλυπτικό άρθρο του Βασίλη Νέδου στην «Καθημερινή» με τίτλο «Το άγνωστο “παζάρι” Αθήνας - Αγκυρας με φόντο το Αιγαίο» αποτυπώνει αρκετά στοιχεία που κάθε άλλο παρά τιμούν την ελληνική διπλωματία και τους πολιτικούς προϊσταμένους της.
Το κυριότερο, φυσικά, είναι ότι, ενώ η χώρα μας έχει τη δυνατότητα να επεκτείνει τα χωρικά της ύδατα στα 12 ναυτικά μίλια, σύμφωνα με το Διεθνές Δίκαιο, δεν το πράττει. Αντιθέτως, τη στιγμή που η Τουρκία μάς απειλεί με πόλεμο σε περίπτωση που ασκήσουμε αυτό το νόμιμο δικαίωμά μας (casus belli), εμείς… συζητάμε μαζί της για τις αξιώσεις της στο Αιγαίο!
Στο πλαίσιο αυτών των συνομιλιών η ελληνική πλευρά φαίνεται πως αποδέχθηκε την… κλιμακωτή επέκταση των θαλάσσιων υδάτων σε 6, 8, 9 και 12 μίλια, με την τελευταία κατηγορία, φυσικά, σε περιοχές που στερούνται ενδιαφέροντος από τουρκικής πλευράς.
Το πιο εξοργιστικό, βεβαίως, είναι ότι στις πρώτες τρεις περιπτώσεις θα περιοριζόταν ανάλογα ο ελληνικός εναέριος χώρος, αφού, όπως είναι γνωστό, αυτός εκτείνεται παντού στα 10 μίλια! Και όλο αυτό χαρακτηρίστηκε από τον πρώην πρωθυπουργό Κ. Σημίτη «πρόοδος των συνομιλιών». Μία «πρόοδος» που αναζωπυρώθηκε με την κυβέρνηση Γ. Παπανδρέου και από την οποία «γλιτώσαμε» εξαιτίας του μνημονιακού καθεστώτος που στα χρόνια της εγκαθιδρύθηκε στην Ελλάδα και έβαλε σε υποδεέστερη μοίρα αυτά τα θέματα.
Αυτή η εθελόδουλη τακτική των ελλαδικών κυβερνήσεων, η τόσο ξένη με το σύστημα αξιών του Ελληνισμού που προτάσσει την ελευθερία ως ύψιστο αγαθό, επικροτείται, φυσικά, και ενθαρρύνεται από τη δυτικότροπη αντίληψη περί δικαίου. Μία αντίληψη που πηγάζει από το λεγόμενο «Ρωμαϊκό Δίκαιο», που εφαρμόστηκε και εκθειάστηκε από λαούς υποταγμένους στη ρωμαϊκή ισχύ, λαούς σκλάβους και εξαθλιωμένους, που ένιωσαν ως «ευεργέτημα» των κατακτητών τους την απονομή του «Δικαίου» τους.
Οπως γράφει ο Αθανάσιος Τσακνάκης στο βιβλίο του «Επείγοντα», που πρόκειται να κυκλοφορήσει σύντομα από τις εκδόσεις του περιοδικού «Ενδοχώρα», η Ρωμαιοκρατία, «συνοδευόμενη από λεηλασίες πόλεων και καταστροφές περιουσιών, λατρείες και αποθεώσεις ψυχικώς πασχόντων αυτοκρατόρων, καθώς και ένα ασύλληπτο πλήθος άλλων κακουργημάτων και διαστροφών, μόλυνε τον ελληνικό πολιτισμό και με την επιβολή του ρωμαϊκού “δικαίου”». Το δίκαιο, λοιπόν, του ισχυρού είναι λογικό να αποδέχεται και να συνάδει με πρακτικές και αιτιάσεις όπως αυτές αποτυπώνονται στην επεκτατική πολιτική της Τουρκίας εναντίον της πατρίδας μας.
Για τον λόγο αυτόν η όποια προσφυγή σε διεθνή δικαστήρια εκ μέρους της χώρας μας, ακόμη κι αν τυπικά ο «νόμος» είναι με το μέρος μας, είναι πολύ πιθανό να αποβεί σε βάρος των εθνικών συμφερόντων μας! Την ίδια, φυσικά, κατάληξη θα έχει οποιαδήποτε προσπάθεια «συζητήσεων» και διαβουλεύσεων με τον επιβουλευτή της εθνικής μας κυριαρχίας.
Η πρόσφατη πανωλεθρία μας στο θέμα της Μακεδονίας, όπου ένα κρατικό μόρφωμα με αδιανόητες προοπτικές αυθύπαρκτης επιβίωσης κατάφερε και υπέκλεψε τις υπογραφές προδοτών και οικειοποιείται πλέον με την ελλαδική έγκριση την Ιστορία και τον πολιτισμό μας, καταδεικνύει αυτή ακριβώς την αντίληψη περί «δικαίου» της Δύσης, που ενεθάρρυνε και επιδίωξε αυτή την προδοτική «συμφωνία».
Ο ελληνικός ανθρωπισμός, που απουσιάζει, δυστυχώς, από τον ελλαδίτικο πολιτικό πολιτισμό, δεν θα επέτρεπε ποτέ την επιβολή «σε κάθε τομέα του δημόσιου ή προσωπικού βίου των Ελλήνων ενός πλήθους νομιμοφανών, παράλογων εντολών που έρχονται σε ευθεία, προφανή και πλήρη αντίθεση με τα λαμπρά ήθη, τα σωτήρια έθιμα, τις υπέροχες παραδόσεις και την καλλιεργημένη συνείδηση των Ελλήνων, μακραίωνα πολύτιμα στοιχεία που συναποτελούν τον απαράμιλλο ελληνικό πολιτισμό, “δεύτερο ήλιο” για όλους, ανεξαιρέτως, τους επί Γης ενάρετους ανθρώπους» (Αθ. Τσακνάκης, ως άνω).
Και, φυσικά, δεν επέτρεπε ποτέ...
την υποχώρηση του Ελληνισμού σε διεκδικήσεις παράλογων και βάρβαρων γειτόνων, δίνοντας αποφασιστικό μήνυμα αντίστασης σε όσους τις ενθαρρύνουν.
Ισως είναι καιρός να αναζητήσουμε επιτέλους ανθρώπους άξιους να ηγηθούν αυτής της πατρίδας...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου