Του ΜΙΧΑΛΗ ΤΣΙΝΤΣΙΝΗ
Τι είχε μεγαλύτερη συμβολική σημασία στην πρωτοφανή τελετή δημόσιου
αυτοθαυμασμού και ανανέωσης όρκων συμβίωσης που οργάνωσαν προχθές οι
ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ: Οτι ο Τσίπρας φόρεσε τη γραβάτα ή ότι στο τέλος την έλυσε και
την ανέμισε σαν παντιέρα;
Αυτό το θεατρικό βάλε-βγάλε αποκάλυψε τον χαρακτήρα της χειρονομίας
ως απόπειρας πολιτικής παρενδυσίας.
Η «εγγραβάτωση» του ΣΥΡΙΖΑ
σηματοδοτεί την ολοκλήρωση της τυπικής του προσαρμογής στα «πρωτόκολλα»
διακυβέρνησης ενός κράτους-μέλους της Ευρωζώνης. Σηματοδοτεί όμως και
την έμμεση ομολογία του ότι, όταν ανέλαβε αυτή τη διακυβέρνηση, ήταν
ασύμβατος με τα ιστορικά της στάνταρ. «Ομολογώ ότι είχατε δίκαιο (ότι
έπρεπε να μείνουμε στην Ευρωζώνη)», είπε ο Τσίπρας στον Πρόεδρο της
Δημοκρατίας – αποκαλύπτοντας ότι τότε ο ίδιος υποστήριζε άλλο «δίκιο».
Η ακούσια αυτή υπενθύμιση φωτίζει την αληθινή ιστορική σημασία του
οροσήμου της «εικοστής πρώτης του Ιούνη». Οι ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ πανηγυρίζουν τη
λήξη ενός μνημονίου που δεν θα είχε χρειαστεί αν δεν είχε δράσει ο
πρώιμος εαυτός τους· αν δεν είχαν οι ίδιοι προκαλέσει τη δευτερογενή
κρίση, από την οποία τώρα διατείνονται ότι μας απαλλάσσουν· αν δεν είχαν
επιδεινώσει αυτή τη δευτερογενή κρίση, εκτοξεύοντας το κόστος των δύο
πρώτων μαραθώνιων αξιολογήσεων. Αλλά αυτά ανήκουν στο παρελθόν. Τι
ωφελεί να μετράει κανείς σήμερα ότι την τριετία που έβρεχε στις αγορές
λεφτά –την τριετία της ποσοτικής χαλάρωσης, του φθηνού πετρελαίου και
της παγκόσμιας ανάκαμψης– εμείς κρατούσαμε ομπρέλα;
Θα ωφελούσε, όμως, με αφορμή το εξιτήριο από το τσιπρικό μνημόνιο, να
μετρήσει κάποιος τι πραγματικά άλλαξε αυτή την τριετία.
Είναι η χώρα
που διατείνεται ότι «απελευθέρωσε» ο εταίρος του Τσίπρα δικαιότερη
φορολογικά;
Εχει δικαιότερο ασφαλιστικό;
Εχει, μήπως, θεραπεύσει
διαχρονικές της ανεπάρκειες, όπως το κτηματολόγιο ή η ταχύτητα απονομής
της Δικαιοσύνης;
Εχει πιο λιτό κράτος;
Είναι σε καλύτερη μοίρα οι
δημόσιες επιχειρήσεις της – η ΔΕΗ και οι συγκοινωνίες;
Εχει άραγε
καλύτερα πανεπιστήμια;
Σίγουρα, έχει πιο περπατημένη κυβέρνηση από εκείνη που υπέγραψε το
μνημόνιο τον Ιούλιο του 2015. Ο ΣΥΡΙΖΑ μεταλλάχθηκε στην εξουσία. Ο
ίδιος ο Τσίπρας κατάφερε να γίνει darling των εταίρων – το υπόδειγμά
τους για τις παιδαγωγικές δυνατότητες της ευρωπαϊκής οικογένειας. Ο
Τσίπρας και το κόμμα του άλλαξε πολύ περισσότερο απ’ όσο κατάφερε να
αλλάξει τη χώρα. Θα παραδώσει μια χώρα...
δεμένη με τα μέτρα που ο ίδιος
έχει προψηφίσει και τα πλεονάσματα που έχει προσυμφωνήσει.
Μια χώρα
προσημειωμένη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου