Στην χώρα μας, αν είμαστε σε κάτι πλούσιοι, είναι
η υποκρισία και η ξεφτίλα. Στην ώρα του πρωθυπουργού την Παρασκευή ο
Έλληνας πρωθυπουργός απέδειξε για μια ακόμη φορά πόσο πολύ πλούσιοι
είμαστε. Μπορεί να μας λείπουν τα ευρώ, αλλά η περιουσία μας είναι
μυθική στην υποκρισία και στην ξεφτίλα, και ορισμένοι από εμάς είναι
ζάμπλουτοι.
Αυτός που φώναζε από τη Βουλή ότι «η Ελλάδα διασώζει
το ανθρωπιστικό πρόσωπο της Ευρώπης», άκουγε βουβός μόλις πριν 2 μέρες
τον Γερμανό κυβερνητικό εκπρόσωπο Στέφεν Ζάιμπερτ να τον καρφώνει όταν
πίεζε για χαλάρωση του μνημονίου λόγω προσφυγικού «να μη συνδέονται τα
δύο αυτά θέματα», δηλαδή, του βάρους που υφίσταται η Ελλάδα από τις
προσφυγικές ροές και της εφαρμογής του 3ου προγράμματος στήριξης.
Η κυβέρνηση που απειλούσε επίσημα την ΕΕ ότι θα
δώσει χαρτιά σε χιλιάδες πρόσφυγες να πνίξουν το Βερολίνο, γιατί «δεν
μπορούμε να κρατάμε το Ισλαμικό Κράτος εκτός, αν η ΕΕ εξακολουθεί να
ασκεί bullying σε βάρος μας» και «θα δώσουμε κι εμείς στους μετανάστες
χαρτιά να πάνε στο Βερολίνο» αν δεν την βοηθήσει στα οικονομικά της
προβλήματα, λες και οι πρόσφυγες είναι τοξικά απόβλητα και όχι άνθρωποι,
μιλά σήμερα για αξιοπρέπεια και ότι «αισθάνεται ντροπή για την
ανικανότητα της Ευρώπης να αντιμετωπίσει το ανθρώπινο δράμα»;
Η κυβέρνηση που πριν λίγες ημέρες είχε «θέσει στους
εταίρους της το θέμα χαλάρωσης των αυστηρών δημοσιονομικών περιορισμών
ως αντιστάθμισμα για το βάρος που σηκώνει λόγω της προσφυγικής κρίσης»,
όπως δήλωσε στον ΣΚΑΪ ο αναπληρωτής υπουργός Μεταναστευτικής Πολιτικής
Γιάννης Μουζάλας, υψώνει σήμερα το δάχτυλο και μιλά για αξιοπρέπεια και
ότι «δεν κοστολογείται η ανθρώπινη ζωή». Από πότε; Από προχθές;
Ο πρωθυπουργός που ζήτησε το κόστος από το
προσφυγικό να μη λογιστεί στα κριτήρια για το έλλειμμα και το χρέος,
κουνά το χέρι και μιλά ότι «δεν ζητάμε ούτε ένα ευρώ για να κάνουμε το
καθήκον μας»!
Η κυβέρνηση που επιχειρούσε να συνδέσει και να
πετύχει «ανταλλάγματα» χρησιμοποιώντας το προσφυγικό για να ελαφρύνει το
«μεταρρυθμιστικό/δημοσιονομικό» πακέτο λέει ότι «η Ελλάδα διδάσκει
ανθρωπιά». Ποιος άλλος κορυφαίος υπουργός ευρωπαϊκής χώρας είπε κάτι
αντίστοιχο με αυτό: «Αν οι Ευρωπαίοι δεν καταλαβαίνουν τι τους λέμε,
τότε να σπάσουμε τη συνθήκη Σένγκεν και να δώσουμε χαρτιά σε 300.000
μετανάστες που θα διαχυθούν στην Ευρώπη»;
Πώς μπορεί άραγε αυτός που στις 6/10 «καθάρισε»
σκούπα τη Μυτιλήνη από 4.911 πρόσφυγες για να ταξιδέψει εκεί με τον
Αυστριακό καγκελάριο και τους έσπρωξε χύμα σαν τσουβάλια στην Αθήνα να
λέει «το αληθινό πρόσωπο της Ευρώπης είναι αυτό που δείχνει η Μυτιλήνη
κι όχι η εικόνα με τις τρικλοποδιές στους πρόσφυγες στα σύνορα της
Ουγγαρίας». Η σκούπα στη Μυτιλήνη είναι το πρόσωπο της Ευρώπης;
Ο πρωθυπουργός που κάνει κήρυγμα για τους φράκτες
των άλλων ακούει μουγκός την ίδια ημέρα στην ΕΡΤ1 τον αρμόδιο υπουργό
Γ. Μουζάλα: «Λογικό αλλά μη εφικτό να ανοίξει σήμερα ο φράχτης στον
Έβρο» και δεν κοκκινίζει από ντροπή γιατί 9 μήνες διακυβέρνησής του ο
φράκτης του, ο δικός του φράκτης, είναι όρθιος. Και δεν αναφέρει ότι ο
ρόλος του φράκτη ήταν ο έλεγχος των μεταναστευτικών ροών σε συγκεκριμένα
σημεία και όχι σκορποχώρι όπου βόλευε τον κάθε δουλέμπορο. Σήμερα στο
Αιγαίο μετράνε τα πτώματα αυτοί που κατηγορούσαν τους προηγούμενους ότι
«η πολιτική σας για το μεταναστευτικό είναι να στέλνουμε το λιμενικό να
βουλιάζει τις βάρκες», όπως έλεγε ο Γαβριήλ;
Στο Φαρμακονήσι πέρσι τον Γενάρη ο Δρίτσας και η
Κατριβάνου χαρακτήρισαν το τραγικό περιστατικό «προμελετημένο έγκλημα»,
τονίζοντας ότι «δεν μπορεί το Αιγαίο να αποτελεί νεκροταφείο». Τώρα οι
σύντροφοί τους στον Σύριζα απλά μετράνε πτώματα από τους κυβερνητικές
καρέκλες.
Ο πρωθυπουργός που έδωσε συγχαρητήρια στα μέλη της
ακτοφυλακής που σώζουν καθημερινά ζωές και κάλεσε τις πολιτικές δυνάμεις
να τηρήσουν «στάση υπευθυνότητας και να μην πυροδοτούνται φοβικά
αντανακλαστικά» είναι αυτός που από την αντιπολίτευση έβγαζε ανακοίνωση
για τους ίδιους ότι «οι αστυνομικοί και οι λιμενικοί πρέπει να
καταγγέλλουν αυτούς που τους δίνουν εντολές να παραβιάσουν τα ανθρώπινα
δικαιώματα» και τους κατηγορούσε ότι έπνιξαν τους μετανάστες στο
Φαρμακονήσι;
Ποιος υποστήριζε στην Υπατία το 2011 ότι «υπάρχουν
εκατοντάδες άνθρωποι στοιβαγμένοι, που διεκδικούν την αξιοπρέπειά τους,
διεκδικούν δικαίωμα στη ζωή και είναι αποφασισμένοι να δώσουν την ίδια
τους τη ζωή προκειμένου να την αποκτήσουν» και τώρα παρατηρεί τους
ίδιους εγκαταλειμμένους ανθρώπους από το παράθυρό του στο Μαξίμου;
Και
ας απαντήσει, αν μπορεί, στον Ραγκούση που τον κάρφωσε: «Ο Τσίπρας, που
ήταν πίσω από την απεργία πείνας των 300 στην Υπατία (κι αυτό το λέω
πρώτη φορά), να δώσει τώρα, σε όλους όσοι έρχονται μετανάστες, άδεια
παραμονής, όπως τότε άνανδρα με εκβίαζε …αλλά τελικά δεν έπραξα»
Αυτός που πανηγύριζε προχθές ότι «αντί για μια
κωμόπολη, πόλη 50 χιλιάδων προσφύγων, προτείναμε –και έγινε αποδεκτό– να
προωθηθεί μελλοντικά και υπό προϋποθέσεις η διαδικασία της επιδότησης
με άμεση χρηματοδότηση από την ΕΕ, ενοικίου για 20 χιλιάδες πρόσφυγες,
πράγμα το οποίο θεωρούμε ότι θα είναι μια ουσιαστική συμβολή στην
πραγματική οικονομία» αναρωτιέται στη Βουλή:
«Διότι είναι πάρα πολύ
συμπαθή τα νεκρά παιδιά σε όλους μας και μας προξενούν θλίψη, αλλά τα
ζωντανά παιδιά που έρχονται κατά δεκάδες χιλιάδες και στοιβάζονται στο
δρόμο της προσφυγιάς δεν τα συμπαθεί κανένας και δεν είναι αντικείμενο
συμπάθειας».
Αυτός που έκανε αφαίρεση αντί για πόλη με 50 χιλιάδες - 20
χιλιαδες με ενοίκιο στις ανθρώπινες ζωές, ξεχνώντας 30 χιλιάδες
πρόσφυγες κάνει κήρυγμα ότι «πρώτιστο καθήκον μας, λοιπόν, τούτη την ώρα
είναι να διασώσουμε αυτούς τους βασανισμένους ανθρώπους και να
περιορίσουμε την ανθρωπιστική τραγωδία»;
Πώς; Εξαφανίζοντας 30 χιλιάδες
ζωές με μια αφαίρεση; Ή μετρώντας την επιδότηση ενοικίου από την ΕΕ στα
οικονομικά οφέλη της χώρας;
Και πόσο υποκριτής είσαι όταν ταυτόχρονα
λες ότι «δεν έχουμε υποχρέωση να το υλοποιήσουμε αυτό έως το τέλος του
χρόνου» και αμέσως μετά «όποιος από εμάς εδώ είχε ανθρώπους που πέθαιναν
στην αυλή του, θα διεκδικούσε να τους δώσει ένα πιάτο φαΐ και να τους
σώσει».
Δηλαδή ο Αλέξης θα αναβάλει την ανθρωπιά του για μετά το τέλος
του χρόνου;
Θα είμαστε περισσότερο «ευαίσθητοι» με το νέο έτος;
Δεν ξέρω αν μια χώρα όπως η Ελλάδα με ΑΕΠ 280 δισ.
ευρώ είναι μια φτωχή χώρα όπως είπε στη Βουλή, αλλά ορισμένοι
εκλεγμένοι εκπρόσωποί της είναι εξαιρετικά φτωχοί στην ευθύνη, την
ντροπή, την αξιοπρέπεια και το φιλότιμο. Και κάποιοι συμπατριώτες μας
που κάνουν πλιάτσικο στις μηχανές και τα καύσιμα και τα πλαστικά στις
ξεκοιλιασμένες λέμβους, και μετά τα πουλούν πίσω στους δουλέμπορους
σίγουρα δεν είναι θύματα της «πρωτοφανούς ανθρωπιστικής ελληνικής
κρίσης» που γκάριζαν κάποιοι τόσα χρόνια. Όποιος πολιτικάντης τολμά να
βγει σε κάποιον πρόσφυγα και να του πει ότι στην Ελλάδα έχουμε
ανθρωπιστική κρίση, να διαπιστώσει τι είναι ανθρωπιστική κρίση και πώς
θα τον αντιμετωπίσει ο πρόσφυγας.
Η μόνη σοβαρή ελληνική και ευρωπαϊκή πρόταση που
έχει τεθεί για την προσφυγική κρίση είναι αυτή που ακούστηκε στο ted
global πριν 2 χρόνια από Έλληνα πολιτικό: «Να μια ιδέα: Γιατί να μην
έχουμε τους πρώτους Ευρωπαίους πολίτες με το να δώσουμε στους μετανάστες
ευρωπαϊκή ιθαγένεια και όχι ελληνική, ή γερμανική ή γαλλική; Η
οικοδόμηση της κοινής μας ταυτότητας είναι η οικοδόμηση της δικής μας
δημοκρατίας. Να ενισχύσουμε τη συμμετοχή, ώστε η ποικιλία εθνών, φυλών,
φύλων και εθνικοτήτων, να οικοδομεί την εμπιστοσύνη και την αλληλεγγύη,
ΟΧΙ τον αποκλεισμό και την ξενοφοβία. Μια Ευρώπη ΑΠΟ και ΓΙΑ τους
πολίτες, όχι για τις ελίτ. Ένα πείραμα εμβάθυνσης και εξάπλωσης
δημοκρατίας, πέρα από εθνικά σύνορα». Μπορούμε να την υλοποιήσουμε ή
αλλιώς να συνεχίσουμε να κάνουμε να μετράμε πτώματα και να κάνουμε
μίζερα παζάρια για το χρέος και την ευαισθησία μας στους πρόσφυγες
απειλώντας ότι «εάν καταρρεύσει η Ελλάδα, τότε η Ευρώπη θα γεμίσει
παράνομους μετανάστες και τζιχαντιστές», όπως δήλωνε ο έλληνας ΥπΕξ.
Δεν είμαστε ευαίσθητοι όταν φωνάζουμε στους άλλους
γιατί δεν τους παίρνετε στη χώρα σας να τους φιλοξενήσετε;
Ευαίσθητοι
είμαστε όταν ζητάμε από τους μετανάστες να μείνουν εδώ και να τους
φιλοξενήσουμε εμείς.
Ευαίσθητοι είμαστε όταν δεν συγκρίνουμε τι κάνουν
οι υπόλοιποι, αλλά κάνουμε αυτό που πρέπει εμείς.
Και επειδή κάτι τέτοιο
δεν είναι στις προθέσεις μας, ας μην πουλάμε ανθρωπιά και να κουνάμε το
δάχτυλο σε αυτούς που θα φιλοξενήσουν μόνιμα όσους μπορούν.
Εμείς ας
συζητήσουμε καλύτερα πόσους μπορούμε και θέλουμε να εγκατασταθούν μόνιμα
εδώ.
Στο τέλος της συνόδου του Γιούρογκρουπ για το προσφυγικό η Μέρκελ
ρώτησε τον Έλληνα πρωθυπουργό «είσαι ευτυχής, Αλέξη».
Τι να της απάντησε
άραγε;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου