«Οχι στην παλινόρθωση του παλαιού καθεστώτος της υποτέλειας, της
εξάρτησης, της διαφθοράς και της διαπλοκής… Ψηφίζουμε όχι στη ΝΔ, που,
πράγματι, εκπροσωπεί με τον καλύτερο τρόπο το σύστημα συμφερόντων της
διαπλοκής και της εξάρτησης, ψηφίζουμε όχι στην Ελλάδα της συντήρησης
και της ολιγαρχίας».
Αυτά είπε μεταξύ άλλων ο Αλέξης Τσίπρας σε προεκλογική ομιλία του στη
γνωστή γραμμή «παλιού – νέου».
Οσο κι αν έχει συνηθίσει κανείς τη σχεδόν
υστερική επίκληση της διαφθοράς, της υποτέλειας κ.λπ. τα τελευταία 40
χρόνια, κάποια στιγμή αγανακτεί από την επανάληψη του «ποιήματος».
Κατ’ αρχάς ποια 40 χρόνια;
Τολμάει κανείς να μιλήσει στα σοβαρά για την
πρώτη οκταετία - δεκαετία της μεταπολίτευσης; Δηλαδή την περίοδο
Καραμανλή - Ράλλη και ναι, για τα πρώτα χρόνια Παπανδρέου;
Πλάκα μας
κάνουν οι αριστεροί ινστρούχτορες; Και αυτή την «πλάκα» την υιοθετούν
πρώην ψηφοφόροι του ΠΑΣΟΚ που αν μη τι άλλο γνωρίζουν πολύ καλύτερα πότε
μεταλλάχθηκε το κόμμα τους και πώς ακριβώς γλίστρησε προς τα κάτω και
με ποιους;
Υποτελείς ο Καραμανλής και ο Παπανδρέου;
Κάθισαν ποτέ 17 ώρες για να
φέρουν πίσω ένα τελεσίγραφο «συμφωνία ή χρεωκοπία»;
Κάθονταν 17 λεπτά ο
καθένας έχοντας πάρει από πριν υπεύθυνα τα ρίσκα και τις αποφάσεις τους
χωρίς να πετάνε τη χώρα στα βράχια. Κανείς τους δεν γύρισε πίσω στον λαό
να κλαφτεί ότι εκβιάστηκε, ότι τον αδίκησαν, ότι του έβαλαν το πιστόλι
στον κρόταφο για να γίνει «συμπαθητικός» διότι είχαν στόφα ηγέτη και
ώμους ηγέτη…
Δεύτερον:
Καθεστώτα και ολιγαρχίες δεν έχουν οι Δυτικές δημοκρατίες,
είχαν και ακόμη δεν τις έχουν ξεπεράσει, οι Ανατολικοί «παράδεισοι»
αυτούς που κάποτε στήριζαν οι σύντροφοι πριν γίνουν -όσοι έγιναν δηλαδή-
ρεβιζιονιστές.
Και τώρα που ήρθε η αριστερά στην εξουσία γίναμε
επιτέλους λαϊκή δημοκρατία;
Γι’ αυτό ξέχασαν με το καλημέρα το μόνιμο
αίτημά τους… περί απλής και άδολης αναλογικής;
Για να μη χάσουν αν
έρθουν πρώτο κόμμα το bonus των 50 εδρών που μια χαρά τους εξυπηρετεί
πλέον;
Γι’ αυτό ξαφνικά κι αφού πρότειναν έναν original γαλάζιο για Πρόεδρο της
Δημοκρατίας, αποφάσισαν ότι η σαπίλα και η καθεστωτική παθογένεια είναι
χαρακτηριστικό της ΝΔ που κυβέρνησε από 1981 ως την κρίση του 2010
συνολικά… 8,5 χρόνια, αλλά όχι του ΠΑΣΟΚ διότι μπορεί να χρειαστεί να
συγκυβερνήσουν;
Γι’ αυτό έχει γίνει κόκκινο πανί η δημοσιογραφική
κριτική προς την εξουσία και από το πρωί μέχρι το βράδυ βαφτίζουν
καθεστωτικά τα ΜΜΕ και επιτίθενται σε πρόσωπα έντυπα και κανάλια; Επειδή
είναι πραγματικοί δημοκράτες;
Τρίτον, για τη διαφθορά πολιτικών:
«Μεγάλη μπουκιά φάε, μεγάλη κουβέντα μην πεις» έλεγε η γιαγιά μου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου