Εχουμε και λέμε.
Και αν στην θέση των πεντακοσίων και βάλε, αμάχων της Γάζας βρίσκονταν πρωτοκλασάτοι ευρωπαίοι πολιτικοί, ε τότε η Παλαιστίνη θα είχε εξαφανιστεί από τον χάρτη. Παρέα με κάθε ίχνος πανίδας, χλωρίδας, και κάθε ίχνους ζωής. Να είσαι σίγουρος και γι αυτό!
Με απλά λόγια η ζωή κάθε ανθρώπου τιμάται ανάλογα με την περιοχή. Εισαι κάτοικος ΗΠΑ; Ε τότε αξίζεις όσο δέκα γερμανοί, είκοσι γάλλοι, τριάντα ιταλοί και εκατό ελληνάρες. Ισως και περισσότεροι
Γνωστό αυτό. Από «αρχαιοτάτων» χρόνων.
Οτι ακόμα κι εσύ. Ο προοδευτικός. Ο δημοκρατικός. Ο τάχα μου αριστερός. Ο ευαίσθητος. Ο θρησκευόμενος. Ο νεοέλληνας της κρίσης και της ανθρωπιστικής τραγωδίας. Ακόμα κι εσύ. Ακόμα κι εγώ. Ο δημοσιογράφος και σχολιαστής. Ολοι εμείς. Που ρίχνουμε χιλιάδες μπινελίκια και άλλες τόσες κατάρες προς τους πάσης φύσεως ιμπεριαλιστές. Εμείς λοιπόν
Περισσότερο ασχολούμαστε. Περισσότερο θλιβόμαστε. Με περισσότερα δάκρυα υποδεχόμαστε την είδηση για το ατύχημα του Σουμάχερ. Για τον θάνατο της Νταιάνας. Για καθένα διάσημο, επώνυμο της Λευκής φυλής!
Σκέψου δηλαδή. Πόσο έχουμε συνηθίσει. Πόσο έχουμε εθιστεί. Πόσο έχουμε συμβιβαστεί. Πόσο έχουμε συμφιλιωθεί. Οτι δηλαδή αναμενόμενη και σχεδόν «φυσική» η γενοκτονία «τριτοκοσμικών» λαών. Ενώ, λέμε, πόσο «αφύσικος», πόσο «άδικος», πόσο «τραγικός», πόσο «ανυπόφορος» και πόσο «εξοργιστικός» είναι ο θάνατος ενός εκ των προνομιούχων του Δυτικού «πολιτισμού»
Εμείς οι ανώτεροι. Εμείς οι ευρωπαίοι. Εμείς οι πολιτισμένοι. Εμείς οι φωτισμένοι. Εμείς οι χριστιανοί. Να το ξέρεις. Ολοι εμείς που ήμαστε προφυλαγμένοι κάτω από την ομπρέλα του αμερικανικού Πενταγώνου. Να το ξέρεις. Αν ακόμα ζούμε καλύτερα, έστω και ελάχιστα καλύτερα απ όλους αυτούς τους «τριτοκοσμικούς», είναι επειδή τα αφεντικά μας έχουν άδεια «μεγαλοδύναμου» να σκοτώνουν ελευθέρως. Και έχουν άδεια από τον ίδιο «μεγαλοδύναμο» να ασελγούν, να πλιατσικολογούν και να κουρσεύουν οτιδήποτε πολύτιμο βρίσκεται κάτω από το έδαφος αυτών των χωρών!
Ρε μπαγάσα, λέω στον εαυτό μου:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου