ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΜΠΑΝΑΝΙΑ: Trash

Toυ ΔΗΜΗΤΡΗ ΔΑΝΙΚΑ

Ο Χρήστος Κορτζίδης, μέχρι προ τινος άφαντος προκειμένου να αποφύγει το Αυτόφωρο, δεν είναι, λέει, του ΚΚΕ αλλά του ΣΥΡΙΖΑ. Ορθότερα, ήταν στο ΚΚΕ μέχρι το 2005 αλλά μετά την έκανε με γαλλικά πηδηματάκια προς τον Αλέξη Τσίπρα. Δικαίωμά του. Αρα;

Οχι δεν φταίει ο ΣΥΡΙΖΑ. Οπως δεν θα έφταιγε το ΚΚΕ και όπως σε κάθε αντίστοιχη περίπτωση δεν θα έφταιγε κανένας άλλος κομματικός σχηματισμός. Και ξέρετε γιατί; 

 

Για δύο λόγους. 

 

Ο πρώτος λέγεται «προσωπική ευθύνη». Δηλαδή αν εγώ που είμαι ΝΔ-ας πούμε-δέρνω ανηλεώς την γυναίκα και τα παιδιά μου, φταίει ο Σαμαράς γι αυτό;

Θα μου πείτε ότι ευτελίζω το τραγικό συμβάν. Με το θάνατο ενός 13χρονου και της 9χρονης αδελφούλας του. Το ευτελίζω προκειμένου να δείξω ότι για τις πράξεις μας δεν ευθύνονται μόνο οι κομματικές ηγεσίες. Γι αυτό

Ο δεύτερος λόγος λέγεται «Δημόσιες Σχέσεις». Τι σημαίνει αυτό; Οτι ναι μεν ο δήμαρχος δεν έδωσε άδεια για την εγκατάσταση του δολοφονικού Λούνα παρκ. Ομως από την άλλη δεν έλεγξε, δεν έδιωξε, δεν γκρέμισε. Ως όφειλε. Γιατί; 

 

 Μα είναι αυτονόητο. Δεν το έκανε προκειμένου να μην ενοχλήσει. Να μην γίνει δυσάρεστος. Να παριστάνει τον Πόντιο Πιλάτο. Να νίπτει τας χείρας του!

Κάπως έτσι πορεύεται η πλειοψηφία των δημοτικών αρχόντων. Που συγκροτούν, σύμφωνα με τις επίσημες εκθέσεις, το πιο διεφθαρμένο «σώμα» του δημόσιου μηχανισμού.  

 

Παράδειγμα;  

 

Λίγο πριν την έναρξη κάθε προεκλογικής περιόδου, στέλνουν συνεργεία να σκάψουν, να τοποθετήσουν σωλήσες, να φράξουν με άσφαλτο μερικές τρύπες. Καμώνονται πως ενδιαφέρονται. Πως σηκώνουν τα μανίκια. Πως κάνουν έργα. Τρίχες κατσαρές για τσατσάρες αφρικανικές

Παράδειγμα; 

 

 Να τις δύο τελευταίες μέρες της άφθονης νεροποντής, οι δύο πρωτοκλασάτες περιοχές όπου υποτίθεται ότι διαμένουν οι πάσης φύσεως εκπρόσωποι της ελίτ, μεταμορφώθηκαν σε ποτάμια. Χωρίς τον Σταύρο και τον κυρ Σταύρο Θεοδωράκη, τον αφέντη τσουτσουλομύτη

Η πρώτη ονομάζεται Κολωνάκι. Στο σημείο, λόγους χάριν, που διασταυρώνεται η Δεινοκράτους με την Αριστοδήμου, το νερό έφτανε μέχρι τον αστράγαλο. 

 

Τι έπρεπε να κάνουν οι δημότες;

 

 Να στείλουν το λογαριασμό παπουτσιών, καλτών, παντελονιών στον κύριο Καμίνη. Που περιφέρεται από κανάλι σε κανάλι σαν γύφτικο σκερπάνι

Η δεύτερη ονομάζεται Εμπορικό κέντρο της Κηφισιάς. Ας πούμε στην διασταύρωση της Λεβίδου με την Αργυρουπόλεως. Τα ίδια και χειρότερα. Με τον αξιότιμο δήμαρχο Χιωτάκη να περιφέρεται κι αυτός από κανάλι σε κανάλι

Τα παραδείγματα τριτοκοσμικής εκτροπής μιας τάχα μου πρωτεύουσας ευρωπαικής, άφθονα και απείρως χειρότερα από τα προαναφερθέντα. 

 

Τι κάνουμε εμείς; 

 

Τίποτα. Θα ψηφίσουμε και τον Καμίνη και τον Χιωτάκη. 

 

 Γιατί;  

 

Πρώτο, επειδή δεν θέλουμε ΣΥΡΙΖΑ. Ας πούμε. Και επειδή συνηθίσαμε. Ελα μωρέ. Λέμε. Ολοι το ίδιο είναι. Ολοι τα ίδια θα κάνουν. Ετσι συνηθίσαμε να κυκλοφορούμε σε σκουπίδια, σε ποτάμια, σε άθλια πεζοδρόμια, σε γούβες, σε αφρικανικές συνθήκες. 

 

Επομένως καλά μας κάνουν. Επομένως Καμινο-Χιωτάκης και ξερό ψωμί. Οταν φίλε μου, δεν τιμωρείς, τότε αποθρασύνεται ο δήμαρχος και σε εκλαμβάνει ως χαιβάνι!

Το πολιτικό δια ταύτα απλό: 

 

Succes story είπατε; 

 

Λάθος. Μέγιστο. Και ασυγχώρητο. 

 

Trash story. Και πολύ τους πάει!