ΔΙΕΘΝΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ: H "άσωτη" Ελληνική Μπανανία έχει λάβει "115 σχέδια Μάρσαλ". Στα πόσα σώζεται?

Του Ηans Werner Sinn / The New York Times

Ισως η Ευρώπη φαίνεται μακριά για τον μέσο Αμερικανό, αλλά η Ευρωζώνη είναι σημαντική για την οικονομία των ΗΠΑ. Τα συνταξιοδοτικά ταμεία έχουν επενδύσει σε ομόλογα χωρών του ευρωπαϊκού Νότου, ενώ τράπεζες και ασφαλιστικές εταιρείες έχουν εκδώσει πολλά CDS.

Δεν εκπλήσσει, έτσι, το γεγονός ότι ο πρόεδρος Ομπάμα πιέζει τη Γερμανία να εκδώσει από κοινού χρέος με τις άλλες χώρες της Ευρωζώνης. Παραβλέπει, όμως, κάποια κρίσιμα δεδομένα.  

Κάτι τέτοιο αντιβαίνει τη Συνθήκη του Μάαστριχτ και θα απορριφθεί από το Συνταγματικό Δικαστήριο της Γερμανίας. Επιπλέον, δεν είναι συνετό από οικονομικής απόψεως και μάλλον θα επιδεινώσει την κατάσταση. Κι αυτό γιατί παραβιάζει μια βασική αρχή της ελεύθερης οικονομίας, που ορίζει ότι ο πιστωτής φέρει την ευθύνη για το ποιον δανείζει. Αν ο δανειολήπτης δεν μπορεί να πληρώσει, υφίσταται τη ζημία ο πιστωτής.  

Εκπλήσσομαι που ο πρόεδρος της μεγαλύτερης οικονομίας στον κόσμο το παραβλέπει.  

Αυτό δεν εμποδίζει, βέβαια, τις χώρες της Ευρώπης να μοιράζονται τον κίνδυνο. Για να συμβεί, όμως, αυτό πρέπει πρώτα να σχηματίσουν κοινό έθνος με σύνταγμα, νομοθεσία και κεντρική εξουσία και κοινό στρατό.

Ειδάλλως, τίποτε δεν μπορεί να αναχαιτίσει τις φυγόκεντρες δυνάμεις που έχουν δημιουργήσει τα σχέδια αναδιανομής χρήματος. 

Η Ευρωπαϊκή Ενωση γνώρισε μια μακρά περίοδο σταθερότητας ακριβώς επειδή απείχε από την αναδιανομή μεταξύ περιφερειών. Αυτή η σταθερότητα θα χανόταν, όμως, αν άρχιζε μια αναδιανομή του εισοδήματος ή του χρέους χωρίς να έχει δημιουργήσει τις Ηνωμένες Πολιτείες Ευρώπης.  

Δυστυχώς η Ευρώπη δεν πληροί σήμερα καμία από αυτές τις προϋποθέσεις ούτε και αναμένεται να τις πληροί στο εγγύς μέλλον, καθώς οι χώρες της Ευρωζώνης δεν είναι πρόθυμες να εκχωρήσουν επαρκή εθνική κυριαρχία. Γενικά, πάντως, δεν χρειάζεται να αποφύγει η Ευρώπη οποιαδήποτε άμεση βοήθεια στις πληγείσες από την κρίση χώρες του Νότου. Από τα τέλη του 2007, η ΕΚΤ έχει διοχετεύσει ρευστότητα από τις χώρες του πυρήνα της Ευρωζώνης προς την περιφέρεια με τη συνεισφορά της γερμανικής Bundesbank κατά 874 δισ. δολάρια. Ετσι χρηματοδοτήθηκαν τα ελλείμματα τρεχουσών συναλλαγών Ελλάδας και Πορτογαλίας.

Είναι άδικο οι επικριτές της Γερμανίας να της ζητούν να αναλάβει περισσότερο κίνδυνο. Αν πτωχεύσουν Ελλάδα, Ιρλανδία, Ιταλία, Πορτογαλία και Ισπανία και επιβιώσει το ευρώ, η Γερμανία θα χάσει 899 δισ. δολάρια. Αν καταρρεύσει το ευρώ, θα χάσει περί το 1,35 τρισ. δολάρια, περισσότερο από το 40% του ΑΕΠ της. 

Ορισμένοι επικριτές της υποστηρίζουν πως επωφελήθηκε από το Σχέδιο Μάρσαλ και τώρα οφείλει στην Ευρώπη να αναλάβει μια ανάλογη διάσωση. Ομως η Ελλάδα έχει λάβει ή αναμένει συνολικά 575 δισ. δολάρια. Συγκρίνετέ τα με το Σχέδιο Μάρσαλ. Η Γερμανία έλαβε το 0,5% του ΑΕΠ της για τέσσερα χρόνια ή το 2% συνολικά. Κάτι ανάλογο προς το ελληνικό ΑΕΠ θα ήταν σήμερα 5 δισ. δολάρια. Εν ολίγοις, η Ελλάδα έχει λάβει 115 Σχέδια Μάρσαλ, εκ των οποίων τα 29 προήλθαν από τη Γερμανία και όμως η κατάσταση δεν έχει βελτιωθεί.  

Γιατί, κ. Ομπάμα, δεν φθάνουν αυτά;