Πόσα Ραφάλ απαιτούνται άραγε,για να γίνουν όλα κάρβουνο; pic.twitter.com/nuUXGeAmpW
— Ελεύθερος Πολιορκημένος 🇬🇷 (@AleaJactaEst101) December 20, 2025
Βουλαρίνος: «"Χριστούγεννα και πρωτοχρονιά, μπορεί και Πάσχα να κάνουμε στα μπλόκα. Η πρότασή μας εμάς είναι να ανοίξουν τα διόδια, να παραλύσει το εμπόριο". Ο θάνατός σας, η ζωή μας, λένε οι αγρότες στους εμπόρους. Οι αγρότες που θα ανοίξουν τα διόδια, που κλείνουν με τα τρακτέρ… pic.twitter.com/2lPq8mDagt
— tomanifesto.gr (@tomanifesto) December 22, 2025
Toυ ΑΓΓΕΛΟΥ ΚΩΒΑΙΟΥ
Οπως εξελίσσεται το ζήτημα των μπλόκων, αρχίζει και απομακρύνεται η συζήτηση από τα αιτήματα των αγροτών και το πόσο αυτά είναι δίκαια ή άδικα, λογικά ή παράλογα, ρεαλιστικά ή απλώς εκβιαστικά. Η συζήτηση στρέφεται πλέον στο ποιος κάνει κουμάντο στη χώρα. Ή, ακριβέστερα, στο ποιος έχει την ευθύνη της λειτουργίας του ελληνικού κράτους.
Η ευθύνη προφανώς είναι της κυβέρνησης και αυτή θα κριθεί από το πώς και πότε θα αποφασίσει να μην θέτει πλέον τον εαυτό της και τη χώρα σε καθεστώς ομηρείας από μία συγκεκριμένη επαγγελματική τάξη. Πριν από αυτό όμως, αποκαλύπτονται ορισμένα άλλα στοιχεία που πιθανώς να αποτελέσουν και τη βάση για μία μεταστροφή της κοινής γνώμης, που στα αόριστα και παραπλανητικά ερωτήματα των δημοσκοπήσεων, εμφανίζεται να στηρίζει τα αιτήματα των αγροτών.
Αλήθεια, ποια ακριβώς αιτήματα στηρίζει η «κοινή γνώμη»;
Το να μην μεταφερθεί ο ΟΠΕΚΕΠΕ στην ΑΑΔΕ, η οποία κατά τα άλλα «ξεσκονίζει» με κάθε πιθανό και απίθανο τρόπο τους απλούς φορολογούμενους, που δεν λαμβάνουν καμία ευρωπαϊκή ενίσχυση;
Ή μήπως το αίτημα για μείωση της τιμής της κιλοβατώρας στα 7 λεπτά, ενώ οι υπόλοιποι πληρώνουν τα διπλάσια ή και περισσότερα;
Οσο για το αίτημα διπλασιασμού των συντάξεων και μάλιστα άμεσα, εύκολα κατανοεί κανείς ποιος άλλος, «κανονικός» συνταξιούχος ή εργαζόμενος θα το στήριζε αν γινόταν συγκεκριμένη και όχι αόριστη ερώτηση.
Σε γενικές γραμμές, αν μελετήσει κανείς έστω και πρόχειρα τα αιτήματα των αγροτών ή των αγροτοσυνδικαλιστών, θα δει ότι ζητούν να είναι εγγυημένα τα πάντα. Εγγυημένο εισόδημα, εγγυημένες τιμές, εγγυημένες αποζημιώσεις, να παγώσουν ή και να διαγραφούν χρέη, να καταργηθεί ο ΦΠΑ και διάφορα άλλα, που όχι απλώς καμία άλλη επαγγελματική τάξη δεν απολαμβάνει, αλλά και ούτε διανοείται να διεκδικήσει.
Περιττό ή μη, αξίζει να επισημανθεί, ότι τα περισσότερα από τα αιτήματα δεν είναι τζάμπα. Σε μία υποθετική περίπτωση που γίνονταν δεκτά, ό,τι «εγγυημένο» θα απολάμβαναν οι αγρότες, θα το πλήρωναν κάποιοι άλλοι, δηλαδή οι υπόλοιποι πολίτες.
Αυτό συμβαίνει παρεμπιπτόντως και με τα διόδια, όπου έτσι γενναιόδωρα αφήνουν, λέει, ελεύθερη την διέλευση οι αγροτοσυνδικαλιστές. Υπάρχουν συγκεκριμένες ρήτρες, σύμφωνα με τις οποίες όταν οι δρόμοι κλείνουν δίχως ευθύνη του παραχωρησιούχου, το κόστος – εν προκειμένω τα διαφυγόντα έσοδα από τα διόδια – πληρώνει η κυβέρνηση, δηλαδή το κράτος, δηλαδή οι πολίτες.
Αυτό και μόνο το κόστος φτάνει στα 2,5 εκατ. ευρώ την ημέρα, σύμφωνα με τις ανακοινώσεις του υπουργού Υποδομών και Μεταφορών, Χρίστου Δήμα. Οι αποκλεισμοί ξεκίνησαν στις 30 Νοεμβρίου και τα απλά μαθηματικά ανεβάζουν μέχρι στιγμής τον «λογαριασμό» στα 55 εκατ.
Κατά τα άλλα, οι αγρότες «σηκώνουν τις μπάρες».
Αν παραμείνει κανείς στη συζήτηση «έχουν δίκιο ή άδικο οι αγρότες», έχει πλέον πολλούς λόγους να υποστηρίξει ότι έχουν άδικο. Και, επίσης, ακόμη και αν κάπου έχουν δίκιο, δεν ενδιαφέρει πλέον και πολλούς, από τη στιγμή που απορρίπτουν τον διάλογο και στην ουσία κάνουν μία πραξικοπηματική επίδειξη αυθαιρεσίας και ασυδοσίας, με ανοχή φυσικά του κράτους.
Ποια ακριβώς μπορεί να είναι η συνέχεια, ίσως να είναι δύσκολο να προβλεφθεί με ακρίβεια. Ομως είναι πλέον υπαρκτό το ενδεχόμενο να...
ενεργοποιηθεί αυτός ο «κοινωνικός αυτοματισμός», τον οποίον κατηγορείται ότι επιδιώκει η κυβέρνηση.
Φαίνεται ότι δεν είναι και τόσο ακριβής η εκτίμηση αυτή. Μάλλον άλλοι επιδιώκουν κάτι τέτοιο, όμως πιθανότατα έχουν παραπλανηθεί και ποντάρουν σε λάθος χαρτί.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου